In de serie Wendy’s woorden vertellen we verhalen van mensen aan de hand van de woorden uit ons Wendy-hart. Deze woorden staan voor wat wij als Wendy willen zijn en uitdragen. Vandaag een verhaal over het woord ‘liefde’. Lisanne de Kruijff (32) was 18 jaar toen ze haar vrouw Priscilla ontmoette. Priscilla woonde al op Ameland met haar drie kinderen en Lisanne besloot daarom om uiteindelijk naar het eiland te verhuizen. Ze voelt zich nu helemaal thuis op het eiland.

‘Liefde is voor mij elkaar vertrouwen, respecteren en gelijkwaardig zijn. Kriebels, trots zijn op elkaar, houden van, warmte en genegenheid en een plek hebben om “thuis te komen”. Samen kunnen lachen, er zijn in mindere tijden en onvoorwaardelijk elkaar accepteren zoals je bent. Ik durf te zeggen dat de liefde tussen mijn vrouw en mij onvoorwaardelijk is. Ze is mijn maatje en we delen veel dezelfde interesses. Daarnaast zijn we ook totaal verschillend. Ze is een tikkeltje impulsief, wat regelmatig voor grappige situaties zorgt. Ik overdenk alles, zij is veel sneller in veel dingen. We houden elkaar scherp en in balans. Na 15 jaar ben ik nog steeds verliefd, heb ik kriebels en ben ik trots dat zij bij mij hoort.’

Liefde

‘Mijn vrouw en ik zijn nu vijftien jaar samen. Ze is super lief, zorgzaam, een enorme doorzetter en een beetje prettig gestoord. Ze heeft een warme persoonlijkheid en verrast me regelmatig met kleine cadeautjes zoals een bos bloemen of een uitje. Ze heeft “schijt” aan alles en ze kan je altijd weer met beide benen op de grond zetten. Verder kan ze dingen goed in perspectief plaatsen, me afremmen als ik me ergens in verlies en ze ziet álles. Ze voelt naadloos aan hoe ik me voel en of er wat speelt. Ik voel me veilig bij haar.’

Eilandleven

‘Toen we een relatie kregen zei ik altijd dat ik echt niet naar Ameland zou verhuizen. Ik vond Ameland altijd al een mooi en fijn eiland, maar ik ben opgegroeid in Zutphen. Verder heb ik mijn studietijd doorgebracht in Arnhem. Dat is echt wat anders dan Ameland. Het eilandleven was niet iets waarvan ik dacht dat het bij me zou passen. Gedurende onze relatie is het zo gegroeid dat ik steeds meer mijn eigen leven kreeg op het eiland. Ik begon te houden van het eiland en alle mensen.’

Samenwonen

‘Het was ook praktischer om op Ameland te gaan wonen. Mijn vrouw heeft al drie kinderen uit een eerdere relatie met een man. Het zou met drie kinderen een uitdaging worden om ineens naar de andere kant van het land te verhuizen. Als we samen wilden zijn en samen wilden wonen, was er geen andere mogelijkheid dan naar Ameland gaan. Het was voor mij niet lastig om te verhuizen naar een Waddeneiland. Het enige wat ik nog steeds moeilijk vind, is dat ik zo ver van mijn familie vandaan woon. Je bent daar niet zo snel en je moet altijd rekening houden met de tijden van de boot. Toch ben ik nu degene die juist zegt niet meer van Ameland weg te willen. Het is eigenlijk de omgekeerde wereld.’

Geaccepteerd

‘Priscilla en ik hebben een samengesteld gezin. We hebben namelijk samen nog een zoontje gekregen. Een samengesteld gezin en een lesbisch koppel was aan het begin nog een unieke situatie, maar dit werd vrijwel meteen geaccepteerd op het eiland. Er zal vast over gesproken zijn en misschien gebeurt dit nu nog steeds. We zijn altijd open geweest naar iedereen over onze situatie. Mensen wilden namelijk vaak dingen vragen en weten. Het heeft geholpen om open te zijn over onze situatie en vragen niet uit de weg te gaan. Ook kregen we vragen over ons leeftijdsverschil. We schelen namelijk twaalf jaar. Toch voelen we ons hier op onze plek en worden we geaccepteerd.’

Leeftijdsverschil

‘Ik werd als achttienjarige nog sneller volwassen, omdat ik op Ameland in een andere gezinssituatie terecht kwam. Mijn vrouw had natuurlijk al drie kinderen en ik kwam daar toen bij. Voordat ik definitief verhuisde naar Ameland, was ik alweer vier jaar ouder. Ik kreeg toen ik achttien was veel reacties van mensen over dat ik nog zo jong was en lekker op stap moest gaan. Dit had ik tijdens mijn studententijd in Arnhem allemaal al gedaan. Ik had voor een deel natuurlijk wel een ander leven dan leeftijdsgenoten. Vroeger had ik nooit verwacht dat ik voor de liefde zou verhuizen. Aan Zutphen ben ik nooit heel erg verbonden geweest, maar ik had nooit verwacht dat ik op Ameland terecht zou komen. Nu voel ik me hier helemaal thuis en wil ik hier ook niet meer weg.’

Lisanne is docent Engels op het eiland. Daarnaast hebben zij en haar vrouw Priscilla samen een eigen bedrijf op het eiland. Ze delen samen een ruimte waarin ze elkaar afwisselen. Priscilla werkt er als voedingsdeskundige en Lisanne als nagelstyliste. Voor meer informatie hierover en over het leven op een Waddeneiland kun je terecht op haar website. https://younailedit.net