Carlijne van Popering kennen we van de recepten uit haar boek Let’s Miss Behave op wendyonline. Carlijne overleefde borstkanker en vertelt in haar blog vandaag hoe belangrijk het voor haar was om zich tijdens het traject van de operatie en chemotherapie toch sexy en begeerd te blijven voelen. ‘Kanker en seks gaan wel samen.’ De komende tijd zal Carlijne elke maand een verhaal schrijven over leven na kanker.
1 op 7 was het toch? Nou, dan ben ik dus nummer 6 …. Natuurlijk verwacht je niet dat JIJ borstkanker krijgt, het overkomt toch altijd een ander? Even omdenken. Eigenlijk is de kans dat je het niet krijgt, klein. Anyway, ik kreeg deze kutziekte dus ook. Het hele traject van kanker en chemotherapieën is bij de meeste mensen wel bekend. Het is een verschrikkelijke weg en het is voor de een zwaarder dan voor de ander. Ik vond het vooral iets wat ik ernaast ging doen, je gaat mij er niet onder krijgen, geen focus op die kanker, ik laat het geen hoofdzaak worden, fuck die kanker! Ik ga mijn leven zoveel mogelijk doorleven zoals ik dat al deed.
Focus op mijn passie, focus op sporten, focus op voeding en focus op het waarmaken van mijn droom! Ik wilde het er even bij doen…….En ik wilde er vooral niet uitzien als een kanker patiënt, met zo’n sjaaltje of mutsje, ik wilde dat staren niet, ik wilde niet zielig zijn en gevonden worden. Ik wilde dat mensen mij nog steeds zouden zien als Carlijne, een lekker wijf en niet als patiënt, niet nog zo’n klote label wat je dan weer opgeplakt krijgt!
Geen wenkbrauwen
Mijn vriendinnetje Hilde had precies dezelfde soort borstkanker en liep 3 maanden voor, dus zij waarschuwde mij voor alles wat ging komen. Welke week de haren op je hoofd begonnen uit te vallen, maar waar ik helemaal niet bij stil had gestaan, waren de wimpers en wenkbrauwen, jezus deze had ik straks ook niet meer! Het was wel heel relaxed dat ik mij nergens meer hoefde te scheren ? Ook al is beter worden het allerbelangrijkste, ik maakte mij dus wel degelijk druk over mijn uiterlijk. Ik voelde mij zoals ik eruit zag.
Dat ik veel haar op mijn hoofd had, was een voordeel en dat de ‘Cold cap’ werkte.
Voor degenen die niet weten wat voor martelwerktuig dit is, zal ik het kort uitleggen. Het is een soort badmuts die je tijdens je chemo op je hoofd zet en de koelvloeistof die door de cap heenloopt, koelt af naar -6 om ervoor te zorgen dat de haarvaten dichtgaan en de chemo er niet doorheen kan.
Ken je dat gevoel in je hoofd als je heel snel een koud blikje cola drinkt? Nou dat dus, maar nu heb je een brain freeze van uren lang……Soms werkt het en blijft er wel haar op je hoofd zitten, maar meestal niet. Bij mij werkte het wel, dus ik had nog wat haar, maar verder viel alles uit. Heb je wel eens een gezicht zonder wenkbrauwen gezien, geen mimiek meer, dit vond ik vreselijk!
Dus ik belde mijn vriendinnetje Do (zij deed altijd mijn wimpers) om nieuwe wenkbrauwen te laten tatoeëren. Dit was echt niet makkelijk, zomaar uit het niets, op basis van een foto permanent iets op je gezicht tatoeëren. En bij de pruikenwinkel kon ik poeder kopen voor in m’n haar om de kale plekken op te vullen. Ik hoor nog het commentaar van mensen. ‘Waar maak je je druk om? Het gaat toch om jouw gezondheid?’
Sexy
Hoezo mag je als je kanker hebt je niet druk maken over je uiterlijk? Alsof je de hele dag met je kanker bezig wilt zijn? Ik ben nog steeds een vrouw, een mens zoals jij, ik kijk ook in de spiegel, ik wil ook aantrekkelijk zijn en gevonden worden, mij sexy voelen en begeerd worden……En daten….
Ja, ik wilde gewoon blijven daten, flirten, zoenen en seks hebben, waarom niet? Het lijkt wel een taboe om seks aan kanker te koppelen. Dat gaan we dus even doorbreken, vind je niet? Vrouwen met kanker zijn echt wel sexy, je moet je alleen weer zo gaan voelen en blijven voelen op de momenten als het kan. Als je wel een partner hebt is het fijn als hij of zij snapt dat hij/zij daarin een grote rol speelt. Maar ik had geen partner. Dus ik maakte mij elke dag op, met of zonder wimpers, dat boeide mij niet. Ik kocht een flesje bruin zonder zon, zodat ik standaard een mooi tintje had, ook al voelde ik mij slecht. Elke dag lingerie aan ook als ik een jogging aan had. High heels afwisselen met m’n Nike’s. En……ik kreeg van een vriendinnetje een stuk haar om er tussen te klemmen, waardoor ik weer een iets vollere bos had. Waarom neem je dan tijdelijk geen pruik? Krijg je dat te horen. Nou, ik weet niet of je wel eens een pruik hebt gekocht? Maar dit is echt niet te betalen, deze kost duizenden euro’s. Dan maar wat meer haarstukjes van het Chinese winkeltje.
Daten
Dus naast dat ik zoveel mogelijk mijn leven hetzelfde wilde houden, bleef ik gewoon daten, tja waarom zou ik dit eigenlijk niet meer doen? Omdat ik deze ziekte had en aan de chemo behandelingen zat? Ik denk altijd positief en in mogelijkheden, dus als iemand niet met mij wilde daten vanwege die kanker, nou dan niet. Een van de meest bijzondere contacten die ik had was met een Fransman. Hij was een expat en woonde in Amsterdam, toen wij contact kregen zat hij voor zijn werk voor een aantal weken in Frankrijk. In deze periode hebben we een intens contact opgebouwd, we appten, belden en we facetimeden. Natuurlijk had ik hem wel uitgelegd in welke situatie ik zat, maar dit was voor hem pas de problèm.
Eenmaal terug in Amsterdam, hadden we voor onze eerste date afgesproken om ergens wat te gaan eten. Ik kan je vertellen dat ik ondanks ons lange en intense contact, toch nog best wel nerveus was. Ik had namelijk nog maar de helft van mijn haar op mijn hoofd en geen wimpers meer.
Eten verbindt
In het restaurant ging hij naast mij zitten i.p.v. tegenover mij. Hij bestelde allerlei heerlijke gerechtjes, mijn smaak was wel veranderd, maar dat boeide niet, net als vroeger slurpte ik de oesters een voor een naar binnen en de wijn vloeide rijkelijk (ook al vond ik dit niet zo lekker meer).
Maar eten verbindt. Onder de tafel raakten onze benen elkaar en af en toe streek hij met zijn hand over mijn haar. Hierdoor voelde ik mij op mijn gemak. Het was zo welkom deze date, gewoon even weg van de dagelijkse behandelingen, even weg van de werkelijkheid.
Ik had in geen tijden zo’n fijne avond gehad, eindelijk kwamen er weer van die stofjes vrij, waardoor je je happy voelt. Buiten bij de fietsen zeiden we elkaar gedag, hij zoende mij, net als vroeger als je dan een beetje aangeschoten uit de kroeg kwam. Ik voelde mij begeerd en sexy.
In de maanden die volgden werd hij een ‘FWB’. Na mijn chemotherapieën volgden de operaties, eerst de ene borst en 3 maanden later de andere. Ook dit traject heeft hij meegemaakt, doordat hij mijn lichaam accepteerde, mij aanraakte en begeerde was het voor mij ook veel makkelijker om mij zo goed te voelen. Hij kwam niet voor niets op mijn pad, hij was mijn andere medicijn, mijn medicijn om hier doorheen te komen.
Over Carlijne
Carlijne van Popering (44), een single moeder van twee, parttime directiesecretaresse op een fiscalisten kantoor en gepassioneerd chef. Op 1 november 2019 heeft ze haar eerste kookboek zelf uitgegeven. Na 6 jaar hard werken, kinderen opvoeden, tussendoor genezen van haar borstkanker in 2018 en blijven geloven in haar droom, verscheen haar erotische kookboek Let’s Missbehave ‘where food meets pleasure’. Met haar boek en recepten wil ze mensen dichter bij elkaar brengen en dat vrouwen en mannen open over hun wensen, verlangens en fantasieën gaan praten. Terug naar de seks en erotiek met wederzijds respect. Sex – positivism. Kijkt ook op haar site.
Alle artikelen van Carlijne lees je hier.