Selina (35) vormde een gelukkig gezin met twee kinderen en haar man, maar toch kriebelde het nog voor een derde kindje. Na een aantal jaar hakten zij en haar man de knoop door en raakte Selina zwanger. Vanaf het eerste moment voelde Selina zich neerslachtig en angstig. Ze had een prenatale depressie. Selina: ‘Ik belde mijn zus huilend op dat ik zwanger was.’
‘Mijn prenatale depressie was niet de schuld van mijn dochter en ook niet mijn schuld. Hormonen en bepaalde lichte trauma’s die ik al had, zorgden ervoor dat ik tijdens mijn zwangerschap depressief werd. Inmiddels voel ik me goed en kan ik weer genieten van mijn gezin en het leven. Ik ben ontzettend dankbaar dat Sage, mijn dochter, er is. Zij is al sinds dag één het zonnestraaltje in huis. De kers op de taart. Ons gezin is nu compleet.’
Kinderwens
‘Ik wilde altijd al meerdere kinderen en mijn man ook. Mijn eerste twee zwangerschappen waren niet vanzelfsprekend, maar verliepen wel goed. Om zwanger te worden moest ik door een medisch traject. Bij mijn eerste zwangerschap duurde dat ongeveer anderhalf jaar. Ook mijn tweede zwangerschap kwam tot stand middels een medisch traject. Het duurde toen een jaar voordat ik zwanger werd. Tijdens deze zwangerschappen voelde ik mij goed, op wat bekende kwaaltjes na als misselijkheid en pijn in mijn bekken. Ik was heel trots toen mijn oudste dochter en tweeën half jaar later mijn zoon geboren werden.’
‘We genoten enorm van ons hechte gezin en waren dankbaar dat we twee kinderen hadden, toch dachten we na over nog een derde kindje. We zagen het wel voor ons om drie kinderen te hebben. We zijn beiden echt familiemensen. Toch hebben we lang getwijfeld, je weet immers nooit wat er kan gebeuren. We hebben er twee jaar over gedaan om de beslissing te nemen. We hadden er heel goed over nagedacht en diep van binnen voelden we dat we spijt zouden krijgen als we het niet zouden doen. Dit keer raakte ik in één keer zwanger, dus dat was compleet anders dan de vorige twee keer.’
Depressie
‘Meteen toen ik zwanger was, voelde ik mij anders. We wilden heel graag nog een kindje en we hebben hier zo goed en lang over nagedacht en toch was ik niet blij dat ik zwanger was. Ik heb mijn zus zelfs huilend opgebeld dat ik in verwachting was. Ik voelde me neerslachtig en angstig. Mijn gevoelens waren helemaal afgevlakt. Ik kon niet meer genieten van de uitjes met mijn twee kinderen, wat ik voorheen altijd wel deed. Ik was zo gek op mijn kinderen en wilde zo graag nog een keer zwanger zijn, dat ik ervan schrok dat ik me nu zo neerslachtig voelde. Ik had ook paniekaanvallen en in het begin van de zwangerschap heb ik tegen mijn man geschreeuwd dat ik dit kind niet wilde. Ik heb zelfs gehoopt op een miskraam. Voor deze uitspraken en gedachtes heb ik me heel erg geschaamd. Ik begon ook ineens te twijfelen over mijn huwelijk en of ik wel blij was met mijn gezin. Daarnaast keek ik niet uit naar de komst van mijn kind. Ik stelde het steeds uit om de babykamer klaar te maken en kleertjes te kopen. Het was een hele heftige zwangerschap.’
Hulp
‘Op een gegeven moment gaf ik aan bij mijn gynaecoloog hoe ik me voelde. Zij zei dat als ik nog meer zou afglijden ik naar de huisarts moest. Ik kon dit niet alleen, gaf ze aan. Toen ik voor de zoveelste keer een paniekaanval kreeg en overstuur met de auto wegreed, smeekte mijn man dat ik naar de huisarts zou gaan. Dit heb ik gedaan en mijn huisarts herkende meteen dat ik een prenatale depressie had. Ze stuurde me door naar de praktijkondersteuner die tevens psycholoog was. Daar heb ik mijn verhaal kunnen doen, zonder dat ik veroordeeld werd. Het deed me goed om erover te praten, wetende dat niks me verweten werd.
Oude trauma’s
‘Gaandeweg de therapiesessies kwamen we erachter dat er onderliggende thema’s speelden waardoor ik waarschijnlijk depressief werd. Mijn zwangerschap was kennelijk de trigger om deze thema’s naar boven te laten komen. Tijdens mijn puberteit had ik vaak het gevoel dat ik niet gezien werd of dat ik niet belangrijk was. Het ging in die tijd heel slecht met mijn zus, waardoor er veel aandacht naar haar ging. Jarenlang heb ik een slecht beeld van mezelf gehad en ik was bang om te falen of niet goed genoeg te zijn. Deze lichte trauma’s kwamen naar boven tijdens mijn zwangerschap. Daarnaast moest ik accepteren dat ik ziek was. Ik wilde in eerste instantie blijven werken en voor de kinderen zorgen, maar dat ging niet samen. Ik stopte met werken en de energie die ik over had besteedde ik aan mijn kinderen. Toen ik wat meer rust en ruimte kreeg, kon ik gaan werken aan mijn zelfbeeld. Ook leerde ik dat ik ruimte voor mezelf mocht opeisen, door te laten weten wanneer ik even tijd voor mezelf nodig had. Bij de praktijkondersteuner keken we ook naar waar ik normaal gesproken blij van werd. Van die dingen moest ik een lijstje maken en per dag 1 of meerdere uitvoeren. Dat kon iets heel simpels zijn als mijn nagels lakken of een wandeling maken. Ik moest ervoor zorgen dat ik dingen deed waar ik blij van werd. Al was het maar voor twee minuten. Daarnaast werkten we aan het ombuigen van mijn negatieve gedachtes die mijn negatieve zelfbeeld in stand hielden.’
Bevalling
‘De bevalling ging heel snel en ik had geen tijd om erover na te denken. Na de geboorte werd mijn kersverse dochter op mijn buik gelegd en alle nare gevoelens waren in een keer weg. Het leek net alsof ik weer teruggekeerd was. Mijn man zei dat hij na de bevalling weer die bekende twinkeling in mijn ogen zag. Ik voelde eindelijk trots en blijdschap. Mijn depressie was weg en mijn omgeving kon zien dat het werkelijk beter met me ging. Het is mijn redding geweest dat ik tijdens mijn zwangerschap zo’n goed netwerk had en dat ik hulp heb gezocht. Ik ben bereid geweest om met mezelf aan de slag te gaan. Gelukkig was ik op sla verliefd op mijn dochter en konden we meteen beginnen met hechten. Ik heb me ontzettend schuldig gevoeld tegenover haar. Het heeft een tijd geduurd voordat ik er vrede mee had dat ik zulke nare gedachtes over haar heb gehad. Gelukkig heeft ze er niks aan overgehouden dat ik depressief was tijdens de zwangerschap. Ze past perfect binnen in ons gezin en ze is het allemaal waard geweest.
Anderen helpen
‘Momenteel heb ik mijn eigen praktijk en coach ik zwangere vrouwen die kampen met een prenatale depressie of angsten. Ik merk dat veel mensen het fenomeen prenatale depressie niet kennen en vrouwen zelfs denken dat neerslachtige gevoelens bij een zwangerschap horen. Hier wil ik verandering in brengen. Daarnaast wil ik vrouwen laten weten dat zij niet alleen zijn en dat zij zich nergens voor hoeven te schamen.’
www.coachpraktijkderozedonderwolk.nl
Nieuwe Wendyspecial
De nieuwe winterspecial van Wendy staat vol mooie familie- en generatieverhalen. Koop hem in de winkel of via deze link.
Of neem een abonnement op de Wendy-specials en ontvang gratis een gift box van The Gift Label!
