Nog steeds overvalt Hannelore Zwitserlood een gevoel van schaamte als ze buiten aan het hardlopen is. Omdat iedereen haar voorbij rent en zij een zwaar lijf moet meezeulen. Maar ze gaat door! Nog bijna een maand en dan is het zover: de TriatLOOR. Dan moet Hannelore naast een heel stuk fietsen en zwemmen vijf kilometer achter elkaar kunnen hardlopen. Bekijk in de vlog of haar dat al lukt!

Lees de blog van Hannelore:

Als ik voorbij ren, is iedereen verbaasd over mijn snelheid en souplesse. Met mijn slanke, gespierde lichaam haal ik ongekende snelheden tijdens het sporten en het ziet eruit alsof het geen enkele moeite kost. Mijn make-up en haar blijven verrassend goed zitten en mijn korte hardloop-broekje en felgekleurde shirt stralen een zekere nonchalance uit. Ja, een echte atleet die duidelijk geniet en alleen maar dagelijks sport omdat ze zich hierdoor nóg geweldiger voelt.

Schaamte voor een blubberbuik

Juist ja. Tot zover mijn ideale sportwereld, mijn droom, mijn utopie. De realiteit is helaas anders. Héél anders om eerlijk te zijn, haha! Ik word door werkelijk álle andere sporters ingehaald, terwijl ik houterig loop te sjokken. Het valt natuurlijk ook niet mee om dat logge lijf mee te zeulen. Mijn mascara eindigt op mijn wangen, terwijl mijn haar verandert in een plakkerig bosje (en dat zelfs nog mèt hairextensions). Mijn legging zakt af, omdat ‘ie eigenlijk net niet past, waardoor mijn blubberbuik vrij spel krijgt. En als ik geen zwarte maar felgekleurde kleding zou dragen lijk ik net een gepimpt paasei. De eerste twee of drie kilometer maak ik mij constant druk over hoe ik eruit zie en uiteindelijk raak ik zó uitgeput dat het me niks meer kan schelen. Dan ben ik vooral doodsbang dat ik een scheet moet laten, omdat mijn darmen protesteren. En ik vrees dat ik door het schuren en broeien steeds meer pijn krijg op gevoelige plekjes. Ik ben de schaamte nog niet voorbij.

Tof dat ik het red

Dat klinkt allemaal een stuk minder ideaal, hè? Toch ga ik door. Omdat ik mijzelf heb beloofd dat ik dit ga doen en omdat het zo tof is als ik het toch red, ondanks alle fysieke ongemakken. En omdat Mike precies weet hoe hij mij moet motiveren…

Voor de triatLOOR moet ik eind juni – behalve een heel eind zwemmen en fietsen – vijf kilometer aan één stuk door kunnen rennen. Mike stelde dat daarom deze week al als mijn doel. Een bizar doel, vind ik het, dat mijlenver weg leek te liggen, letterlijk. Hij gokte er zelf op dat ik deze eerste keer maar twee keer zou hoeven pauzeren onderweg! Mocht ik het te zijner tijd inderdaad in één keer redden, die vijf kilometer, dan gaat hij meetrainen met twee lange vlechten. Hoe dat afloopt? Dat zie je in deze vlog. En wie weet loopt hij dan voor één keer erger voor paal dan ik!

Zo traint Mike Hannelore:

‘Schaamte is iets waar veel mensen die beginnen met sporten last van hebben. Het liefst zouden ze eerst gaan trainen voordat ze met buiten sporten of sporten in een sportschool beginnen, om er maar goed uit te zien. Onzin natuurlijk, het is veel belangrijker om te werken aan je gezondheid, maar het is iets wat ik vaak tegenkom. Ik vind het superknap dat Hannelore ondanks haar fysieke ongemakken keihard doorzet. Wie had toen we in februari begonnen met trainen kunnen bedenken dat het haar ooit zou lukken om vijf kilometer te rennen! We begonnen met 30 seconden hardlopen.’

Lees Hannelore’s eerdere blogs:

Loor gaat ervoor! ‘Ik heb moeten afkicken van mijn suikerverslaving’

Loor gaat ervoor: ‘De weegschaal heb ik al lang de deur uit gedaan’