Sportschema

‘Slank en gespierd zijn komt mij niet aanwaaien, ik heb van nature geen ranke bouw. Door de genderverandering die ik op mijn achttiende onderging, slik ik al jaren hormonen. Die móét ik de rest van mijn leven blijven nemen. Vijf jaar geleden woog ik maar liefst 25 kilo meer dan ik nu doe. 85 kilo was ik, bij 1 meter 84. Inmiddels zit ik op 62 kilo. Ik sport veel, maar met gezonde tegenzin, als kind haatte ik het zelfs. Ik heb alles geprobeerd – ritmische gymnastiek, turnen, tennis, kickboksen, maar ik deed nooit iets langer dan twee maanden. Behalve voetbal, daar heb ik twee jaar op gezeten. Nee, ik ben geen gemotiveerde fitchick. Ik begrijp niet dat er mensen bestaan die sport wel lekker vinden. De laatste tijd kon ik even niet sporten. Ik heb een haartransplantatie ondergaan en moest het anderhalve maand rustig aan doen. De reden voor die haartransplantatie? Als kind is er een ij- zeren staaf op mijn hoofd gevallen. Daardoor zit er een groot litteken op mijn voorhoofd en is mijn haargrens zelfs een stukje naar achteren geschoven. Ik had geluk, hoor, ik werd bijna gescalpeerd. In de kliniek hebben ze mijn haargrens gecorrigeerd en tevens verlaagd. Heel spannend vond ik het, maar het was niet pijnlijk. Nu sport ik weer vier keer per week. Fitness, in combinatie met elektrotrainingen, waarbij je spieren met behulp van elektroden op je lijf extra gestimuleerd worden.’

Motto

‘Vallen en blijven opstaan. Het is voor mij nooit makkelijk geweest om waar dan ook mijn plekje te vinden. Ik ondervind vaak weerstand, ik ben immers transgender. Toen ik me op jonge leeftijd al realiseerde dat ik een vrouw wilde zijn, was de acceptatie er nog niet. En nog steeds moet ik vechten voor aanvaarding en erkenning. Als tiener was het helemáál ingewikkeld. Ik wilde ook wel zorgeloos zoenen of verkering hebben, maar doordat ik op jongens val, ging dat niet zo makkelijk. Gelukkig heeft mijn familie mij altijd onvoorwaardelijk gesteund. Mijn motto is dus: ook al ga je op je bek, je móét doorgaan. Dat geldt ook voor mijn werk. In de wereld waarin ik mij bevind, kun je vandaag leuk gevon- den worden en morgen niet meer. Al voor de puberteit begon, op mijn twaalfde, moest ik beslissen dat ik écht geen jongen wilde zijn, dat heeft mij vroeg volwassen gemaakt. Rond mijn twaalfde werd de geslachtsverandering door het slikken van hormonen in werking gezet, waardoor ik niet meer terug kon.’

Meditatie

‘Heel knap dat mensen kunnen mediteren. Ik heb het geprobeerd, maar het lukt gewoon niet. Ik ben te bubbly, te energiek, ik sta altijd aan en ik ben altijd druk, vooral in mijn hoofd. Nergens aan denken? Onmogelijk. Ik kom wel tot rust als ik bij vrienden of familie ben. Of met mijn vriendinnen de stad in ga, lekker kletsen en winkelen. Yoga heb ik geprobeerd, twee jaar zelfs, maar ik ben niet lenig genoeg, mijn hamstrings zijn er te kort voor. Yoga is voor mij alleen maar een frustrerende bezigheid.’