Het nieuwe boek van Ali B, De Ali-B-methode, ligt in de winkel! In zijn boek laat Ali zien hoe hij al 20 jaar elke dag bezig is met groeien en nodigt hij jou uit om hetzelfde te doen. In 12 levenslessen deelt hij de ideeën, boeken en theorieën waar hij zelf het meest aan heeft gehad. In de nieuwe herfstspecial van Wendy kun je een indrukwekkend interview met Ali B lezen over zijn leven. We delen alvast een voorproefje. 

Zes keer heeft hij de documentaire gekeken. Zes keer keek hij in een bij vlagen genadeloze spiegel. Ali B had niet de behoefte in te grijpen: ‘Het is een eerlijk beeld. Ik ben niet perfect. Alleen als je durft te laten zien hoe het echt is, is het de moeite waard zo’n docu te maken. Van tevoren had ik gezegd: “Iedereen mag kritiek op me hebben en als ik iets goeds voor ze heb betekend, mag dat ook gezegd worden.” Zo krijg je balans.’

Zijn imago is al heel lang: tof. Knuffel-Marokkaan. Bruggenbouwer. Man die dingen durft te zeggen omdat ie met een twinkeling in zijn ogen iedereen inpakt. Hij inspireert, geeft energie, coacht, motiveert, laat de mensen lachen en geeft ze een goed gevoel. In de documentaire zien we dat Ali ook een baas is, driftig soms, ongeduldig, onbegrepen, egocentrisch zelfs. We zien zijn pijn. Zijn worsteling met en zijn liefde voor zijn roots. Zijn dromen, zijn bijna schurende verlangen naar goed doen, maar ook de vele rollen die hij pakt en die door elkaar heen denderen, zodat in de intieme gesprekjes met zijn drie zonen wel knuffels en goedbedoelde vragen zitten, maar zijn ogen verraden dat zijn brein alweer vertrokken is. ‘De documentaire gaf mij inzichten. En ieder inzicht leidt tot een vertrekpunt dat weer leidt tot verandering.’

Deed het hem pijn, dat zo te zien, die interactie met zijn kinderen? ‘Nee, ik ben chaotisch in mijn hoofd, dat zie je terug. Maar er was wel iets anders wat ik pijnlijk vond. Er werd mij een vraag gesteld: “Miste je jouw vader.” Ik dacht: miste ik mijn vader? Is het niet: miste ik een vader? Mijn vader kende ik niet goed genoeg. Ik vond het een heel confronterende vraag, omdat ik ging nadenken: wat betekent dat dan, een vader? In hoeverre is een vader anders dan een moeder? Wat is dat dan? En dan zegt mijn zoon als hem dezelfde vraag gesteld wordt: “Ik ben er inmiddels aan gewend dat je er niet vaak was.” Toen heb ik wel even contact gezocht met mijn sterfbed-ik en hem gevraagd: wat vind jij ervan? Mijn sterfbed-ik zei: “Ik wil niet accepteren dat mijn zoon dat heeft geaccepteerd.” Ik moest niet langer wachten, maar actie ondernemen om de vraag ‘wat is een vader’ in te vullen. Twee keer per week ben ik nu zijn voetbaltrainer, wat betekent: samen erheen, samen op het veld, samen terug naar huis. Twee keer per week ben ik echt met hem, een-op-een, volle aandacht. Dat moet ik met alle drie mijn jongens doen. Er echt voor ze zijn.’

Word abonnee van WENDY!