Ook zo genoten van The Bachelorette met Sylvia Geersen? Gisteravond konden we tijdens de reünie zien dat Sylvia en Joris nog altijd samen zijn, tot groot geluk van Sylvia. Sylvia is WENDY’s nieuwe columniste en voortaan zal zij in elke WENDY-special en elke maand op wendyonline.nl schrijven over haar intense leven. Een inkijkje in haar relatie met Joris wilden we jullie niet onthouden…
Daar stond ik dan, op de red carpet in mijn paarse jurk en met hoge hakjes. Een tikkeltje nerveus, niet wetende wat ik kon verwachten. Ik had hier zo lang naar toegewerkt en naar uitgekeken…De eerste man zou nu aankomen, ik hoorde de banden over het grind rijden en werd bijna verblind door de koplampen van de auto. De deur van de auto ging open en het eerste wat ik zag waren grote witte sneakers. Daar kwam hij aangelopen, dit had ik niet verwacht. Zo’n knappe man, wat een uitstraling en wat een mooie lach. En wat was hij lang!!! Hij kwam steeds dichtbij…
Aandacht
WoW, dat was het eerste wat in mij opkwam en zonder dat ik het doorhad sprak ik het uit met mijn hand reikend naar mijn hart. Ik was aangenaam verrast, de eerste man was al helemaal mijn type. De rest van de mannen volgden en wat hebben ze allemaal hun best gedaan. Allemaal voor mij?!?? Jeetje. Ik moest daar wel even aan wennen hoor, al die aandacht en als enige vrouw tussen zoveel mannen. Best eng, maar het ijs was al snel gebroken en het avontuur was begonnen.
Witte roos
Mijn allereerste date was met Joris want hij kreeg van mij de witte roos. Joris had duidelijk de meeste indruk op mij gemaakt. Tijdens onze eerste date nam ik Joris hoog mee een berg op, we gingen paragliden en landden op het strand. Het ging allemaal zo vanzelf. We hadden meteen een klik. Er was interactie tussen ons en chemie. Joris maakte mij gelijk aan het lachen en dat is toch wel één van de dingen waar ik verliefd op kan worden bij een man. Zo ontstond de eerste klik, maar ik moest nog met zoveel andere mannen op date. Hoe ging ik dit doen??!
Als ik m’n best zou doen om deze mannen echt te leren kennen dan zou ik nog wel eens versteld kunnen staan, dacht ik bij mezelf. De dates volgden met alle andere mannen en met velen had ik een leuke klik. Vriendschap is altijd de basis van iets moois en wellicht groeit daar liefde uit, zo stond ik in dit avontuur. We deelden lief en leed, lachten, huilden en er ontstonden vriendschappen, precies hoe ik het voor mij had gezien. Pure en oprechte contacten, met zoveel diepgang. Maar ik kwam voor de liefde. Het einde van de show naderde en er waren nog twee mannen over. Voor mij was het duidelijk. Ik had mijn liefde gevonden. De laatste roos was voor Joris. De eerste zoen in het hele programma was dan ook voor deze man. Het was een droom die uitkwam, net een sprookje. We waren allebei zo blij en opgelucht dat het ook wederzijds was. Joris ging met mij mee naar de glazen villa waar ik al een maand lang alleen verbleef. Wij twee, alleen wij twee samen gingen nu een nieuw avontuur tegemoet. We hebben veel gelachen, lange gesprekken gevoerd en gekroeld en zijn samen in slaap gevallen. We werden gewekt door de zonsopgang. Wat een uitzicht vanuit mijn bed met Joris aan mijn zijde! ‘Koffietje?’, vroeg ik opgewekt. ‘Ja, lekker’, antwoorde hij. We zaten rechtop in bed en werden overspoeld door emotie en geluk. We konden bijna niet geloven wat we allemaal hadden meegemaakt. Het was zo mooi en bijzonder. Even hadden we een sterk besef moment. Maar het avontuur zat erop in Zuid-Afrika
En dat betekende terug naar Nederland, wat best eng was want de bubbel werd in één keer doorgeprikt.
Alleen thuis
Ik voelde me verliefd en blij, maar ook wat onzeker toen ik in het vliegtuig zat zonder Joris. We hadden geheimhouding en mochten niet samen gezien worden, dus ik reisde alleen. Zou hij me nog wel leuk vinden als we in Nederland zijn? Er ging van alles door mij heen. Ik was bang om hem weer te verliezen en vroeg mezelf af of wij dit samen wel in stand konden houden met alle regels. Ik landde in Nederland en stond weer met beide benen op de grond. Het was zo raar om alleen thuis te komen. Back to reality. Ik miste hem. Zou ik hem bellen of niet, misschien een berichtje sturen? En toen kwam er al een berichtje van Joris. Mijn hart sloeg even over: deze man had duidelijk iets met mij gedaan.‘Schat!!!’, schreef Joris. Zo bellen? Ben bijna thuis:) (Hart kusje 😘). Ik moest even nadenken wat ik terug ging sturen en merkte dat ik verlegen van hem werd. Heel koeltjes antwoorde ik: ‘Heyyy. Ahhh.. ja, ben ook lekker thuis. Ja zo even bellen.’ Met mijn telefoon nog in mijn hand wachtte ik af wat hij terug zou sturen. Ohhhh jee…ik ben echt verliefd!! Zou hij nog wel hetzelfde voelen als ik? Uiteindelijk belde hij mij en het gesprek eindigende met: ‘Ik mis je, ik jou ook.’ ‘Zal ik naar je toekomen’, vroeg Joris. Dit was precies wat ik wilde horen. Hij kwam gelijk naar me toe.
En zo waren we onafscheidelijk, twee weken lang, en legden we een sterke basis.
Ook dat was niet makkelijk, want we konden samen helemaal niks en als we afspraken moest het al donker zijn buiten, en dat was dan voor korte duur jammer genoeg.
Ons jaar
Joris is natuurlijk kapitein en moest weer aan het werk op Sint Maarten. En dat ligt niet naast de deur. Hij ging terug en we deelden alles met elkaar via vele lange FaceTime gesprekken. Ook dit ging ging goed tussen ons. We misten elkaar veel te erg en Joris heeft mij ingevlogen om lekker bij te komen bij hem op de boot.
En om samen het nieuwe jaar in te gaan. 2023 moest ons jaar worden en daar gingen we voor vechten.
Juice channel
Maar dat ging al snel mis, gelijk al in het vliegtuig. Al snel stond er op een juice channel dat ik was gespot onderweg naar Sint Maarten. Ik had per ongeluk de afkorting van z’n naam genoemd: Jor en één en één was twee. Toen ik aankwam op Sint Maarten, blij en ik kon niet wachten om mijn liefde te zien, wist ik niet wat me overkwam toen ik mijn telefoon aanzette. Ik sprak Joris en hij was in tranen. ‘Het is uitgelekt Syl.’ Zo verdrietig en helemaal overstuur was ik en met pijn in mijn hart kon ik de volgende dag weer terug naar Nederland. Zo gingen we allebei alleen het nieuwe jaar in en zagen we elkaar zeven weken niet. Maar de liefde bleef stand houden en Joris kwam weer naar Nederland. We moesten veel doorstaan, want makkelijk was het niet. Ik kwam echt in zwart gat en een winter dip terecht, met Joris ver van mij vandaan, Ik raakte best in de war van al die beperkingen en soms verdronk ik in mijn gedachtes. Zouden we niet uit elkaar groeien? Het voelde alsof ik de controle totaal was kwijtgeraakt. Joris heeft niet aan mij opgeven ook al heb ik hem op sommige momenten weg geduwd .
Bang om gekwetst te worden, hoe sterk ik mij ook voelde. Mijn hart kon dit niet meer aan. Liefde maakt kwetsbaar en dat was toch ook best heel eng.
Maar hij heeft mij laten zien wat echte liefde is van een man naar een vrouw .
Eindelijk kreeg ik de liefde terug waar ik altijd al naar verlangde. Wij hebben niet aan elkaar opgegeven. Het is een waar sprookje. Joris is de liefde van mijn leven. The first and the last.