Er is veel discussie ontstaan over de vraag of vitamine C helpt bij de bestrijding van Covid-19. Journalist Pim Christiaans van lifeunlimited.nl, die altijd al vitamine C gebruikte bij een griep of verkoudheid, deed onderzoek en zette de feiten op een rij.

Tijdens elk griepseizoen zorg ik ervoor dat ik een noodvoorraad vitamine C-poeder in huis heb. Ik slik elke dag een paar gram vitamine C en zodra ik een griepje of verkoudheid voel opkomen, verhoog ik de dosis tot wel 40 gram per dag. Op die manier hoop ik een infectie in de kiem te smoren. Mijn methode is: meteen bij de eerste symptomen 5 gram C-poeder innemen en vervolgens elk halfuur dat ik wakker ben een gram.

Als ik gezond ben, leidt deze hoeveelheid onmiddellijk tot darmkrampen en diarree, maar als ik iets onder de leden heb, houden mijn darmen zich rustig. Daaruit maak ik op dat mijn lijf de vitamine goed kan gebruiken. Zodra mijn darmen beginnen te rommelen door de vitamine C-toevloed, weet ik dat het helpt en verlaag ik de dosis geleidelijk.

Afkloppen, maar tot nu toe heeft besmetting met een griepvirus mij nog nooit meer dan een wat hangerig, vervelend gevoel bezorgd. Meestal ga ik na een dagje bingewatchen weer aan het werk, als is het maar op halve kracht. Langer dan een week ben ik zelden ziek.

Pleitbezorger van vitamine C

Mijn ervaring met vitamine C is niet uniek. De methode die ik hanteer werd al in de jaren ’70 aangeraden door de biochemicus Irwin Stone en werd overgenomen en gepropageerd door tweevoudig Nobelprijs-winnaar Linus Pauling. Wereldwijd wordt vitamine C sindsdien door  (schat ik ) miljoenen in megadoses gebruikt. In Nederland is dr Gert Schuitemaker een bekend pleitbezorger van de vitamine in hoge doses bij ziekte.

Raar maar waar: ondanks de populariteit is de megavitamine C-methode à la Stone nooit goed wetenschappelijk onderzocht. Er is alleen onderzoek verricht naar het effect van lagere doseringen C – met bescheiden resultaten.

De Finse wetenschapper Harri Hemilä houdt al meer dan dertig jaar lang al het onderzoek naar vitamine C en virusinfecties bij en concludeert dat er veel wetenschappelijke aanwijzingen zijn voor het nut van vitamine C bij het bestrijden van infectiezieken, waaronder verkoudheid, griep en longontsteking (bron). Lees dit interview. In het artikel Vitamin C and infections zette hij de wetenschappelijke feiten op een rij.  Wat nu volgt, is grotendeels op het werk van Hemilä gebaseerd.

Beschermt het tegen corona? Dit zijn de feiten:

-Er is nog geen afgerond onderzoek over het effect van vitamine C op Covid-19; er is dus nog geen bewijs voor of tegen een effect van vitamine C bij Covid-19.

-Ruim tachtig jaar onderzoek laat wel zien dat vitamine C een universele werking tegen een breed scala ziekteverwekkers heeft.

-Het effect van vitamine C is het meest bestudeerd in het kader van verkoudheid (ook een virale aandoening). Daarom weten we dat suppletie met vitamine C de duur en ernst van een verkoudheid kan verminderen. Dit wijst volgens Hemilä op een algemeen antivirale werking van C.

-Onderzoek naar vitamine C en verkoudheid suggereert: hoe hoger de dosis, hoe groter het effect.

-Vitamine C is zelfs in extreem grote hoeveelheden veilig en zorgt bij overdosering hooguit voor tijdelijk ongemak (darmen). Als je het inneemt als ascorbinezuur, kan het wel het tandglazuur aantasten.

Op basis van wat er over vitamine C en virusinfecties bekend is, kun je het volgende concluderen: Vitamine C is zelfs in extreem hoge doseringen veilig, kost weinig en heeft zeer waarschijnlijk een universele antivirale werking. Daarom helpt het om bij Covid-19 hoge doseringen vitamine C in te nemen, zeker zolang er nog geen geneesmiddel is.

Vitamine C is geen wondermiddel tegen Covid-19, maar kan mogelijk het verschil maken tussen ziek en doodziek worden, en tussen doodziek worden en dood gaan.

Per infuus op de intensive care

Het antivirale effect van vitamine C wordt waarschijnlijk hoger naarmate er meer C in het bloed belandt. Door het direct per infuus in het bloed te brengen (‘intraveneuze toediening’) kunnen veel hogere bloedwaarden worden bereikt dan wanneer het wordt geslikt. Er zijn al vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw artsen die beweren dat het helpt virusziekten te bestrijden met intraveneuze vitamine C. Een bekend voorbeeld is dr. Klenner, die claimde kinderen op deze manier van polio te hebben genezen.

In een recent experiment verbeterde intraveneuze vitamine C de overlevingskansen bij bloedvergiftiging (sepsis). Een metastudie gebaseerd op onderzoek met in totaal meer dan 2000 patiënten, laat zien dat het toedienen het verblijf van patiënten op de intensive care kan verkorten (bron). Vitamine C kan er volgens een onlangs gepubliceerde metastudie (in totaal 685 patiënten) ook voor zorgen dat kunstmatige beademing tot 25 procent minder lang nodig is (bron).

In China wordt nu onderzocht of een infuus ernstig zieke coronapatiënten kan redden (bron). De uitkomsten worden na de zomer verwacht.

Vooruitlopend op de resultaten geeft een Chinese arts nu al vitamine C per infuus aan coronapatiënten: ‘De gemiddelde ligduur van alle patiënten was dertig dagen, die van de behandelde patiënten was drie tot vijf dagen korter,’ bericht het Reformatorisch Dagblad hierover. Ook in de Verenigde Staten worden patiënten met intraveneuze vitamine C behandeld. Een Amerikaanse arts zegt: Met de patiënten die vitamine C kregen ging het significant beter dat met degenen die geen C kregen. Het helpt enorm, maar het krijgt weinig aandacht omdat het geen sexy medicijn is’ (bron).

Pim Christiaans is journalist en oprichter van de site lifeunlimited.nl. Met de informatie die hij deelt over healthy aging wil hij mensen laten profiteren van de mogelijkheden om langer jong en gezond te blijven. Ook schreef hij meerdere boeken: Check je houdbaarheid, De houdbare vrouw en De houdbare man. 

Ook interessant:

De 10 meest krachtige en natuurlijke antibiotica

15 natuurlijke manieren om ons immuunsysteem te versterken