Alwin is voor bijna alles bang: 'Op een gegeven moment durfde ik niet meer naar de wc in mijn eigen huis'

Vanaf zijn vijfde leeft Alwin Ritstier (30) al in angst. Hij brengt dit taboe onder de aandacht met zijn YouTube-kanaal: Vet Gezellig. Afgelopen week bracht hij zijn eerste boek uit: Gek van mezelf, waarin hij van a tot z over zijn angsten vertelt en hoe er twee jaar geleden een keerpunt kwam in zijn angststoornis.

‘Op mijn negende heb ik auditie gedaan voor de musical Oliver van Joop van den Ende. Ik denk dat sowieso te zwaar was voor mij, te ingrijpend. Ik was te jong en ik was sowieso een erg gevoelig kind. We hadden al de hele zomer gerepeteerd en opgetreden, maar er veranderde iets in de cast. In het script stond dat ik van een krukje werd afgegooid. Ik vond dat heel eng, daarom hadden ze speciaal voor mij het script aangepast. Dit was niet goed doorgeven, waardoor ik tijdens een repetitie echt van het krukje af werd gegooid en hard op mijn arm landde.

Ik was zo erg geschrokken, dat ik ‘s avonds toen we een optreden hadden een angstaanval kreeg. Dat was de eerste keer. Ik probeerde me rustig te houden, maar alles begon te duizelen en ik ben van het podium afgelopen. Vanaf toen ben ik mijn angsten gaan vermijden, als kind wist ik niet wat ik ermee moest. Mijn vader is ook angstig aangelegd, maar in de jaren ’90 was er veel minder bekend over angst.’

Eerste confrontatie

‘Als klein jongetje voelde ik mij al vaak angstig. Op mijn vijfde was ik al bang dat mijn ouders zouden overlijden. De hond overleed, dat was de eerste confrontatie die ik met de dood had. Als kind is dat heel erg in mijn hoofd gaan zitten. Op een gegeven moment kreeg ik ook angst voor overgeven, angst voor dat ik naar de wc moest en angst om zelf te overlijden.

In mijn twintigerjaren gebeurde waar ik al die jaren angst voor had, mijn moeder overleed aan borstkanker. Gek genoeg leidde het niet meteen tot ernstigere problemen, de trigger kwam pas later. Daardoor kreeg ik zelf angst om kanker te krijgen. Toen mijn opa overleed aan hartproblemen veranderde dat, omdat dat ook erfelijk kon zijn, was ik bang om hartproblemen te krijgen.’

Keerpunt

‘Het boek start met het keerpunt van mijn angsten. Het weekend van 14 december 2018 zat ik thuis, alleen, mijn toenmalige vriendin was bij een vriendin. Ik zat op het punt dat ik niet naar buiten durfde en niet eens in mijn eigen huis naar de wc durfde te lopen. De knop ging om in mijn hoofd, dit kon zo niet langer. Ik dacht: Ik moet mezelf naar buiten schoppen. Al ging ik met de lift naar beneden en weer naar boven. Ik wilde niet voor altijd vastzitten in mijn eigen huis. Dan zou er niks van mij terecht komen. Ik heb altijd heel veel ambities gehad en ik wilde heel veel dingen, maar ik belemmerde mijzelf daarin. Ik dacht altijd dat ik op anderen kon leunen, maar uiteindelijk kun je alleen op jezelf leunen. De eerste zin IN mijn boek is ook: Je zal het zelf moeten doen, die zin heb ik heel bewust gekozen. Ik dacht dat anderen mijn problemen konden oplossen. Honderden therapieën heb ik gehad, maar ik was zelf degene die het moest toepassen, een psycholoog kan dat niet voor je doen. De eerste stap was om naar buiten te gaan.

Vanaf mijn negende heb ik therapieën gehad. De meeste komen erop neer dat je het zelf moet doen. Ik wist het ergens wel. We leven in een maatschappij waar we dit soort dingen oplossen met een pilletje, dat wilde ik niet, maar ik wilde er wel zo snel mogelijk vanaf komen. Dat was een denkfout van mij. Als je al 20 jaar bezig bent met angst opbouwen, kan je niet opeens angst doorbreken binnen een dag. Ik ben er nu nog steeds mee bezig. In die tijd heb ik daar veel over nagedacht. Het heeft veel met accepteren en loslaten te maken. Je bent wie je bent.’

Angstaanval

‘Als ik zo angstig ben krijg ik een bepaalde klachten. Ik krijg het warm. Alles om mij heen wordt dan een soort van film, het is niet meer realistisch. Op dat moment ga ik zweten, trillen, krijg ik hartkloppingen en mijn gedachtes gaan er in mee. Ik kreeg soms ook weleens dat je dubbel ademhaalt. Alsof je hart overspringt. Het lijkt alsof je de hele tijd een heel belangrijk examen moet doen. Echte paniekaanvallen heb ik niet vaak gehad, daar kan je twee dagen van moeten bijkomen. Er is een moment geweest dat ik in een modus zat waarin ik continue angstig was, maar een echte angstaanval heb ik denk ik 20 keer in mijn leven gehad.’

Verschil

‘Het gaat NU heel goed met me. Ik probeer mijn angsten aan te gaan. Het is nog steeds een struggle. Altijd dacht ik dat ik ervan af kon komen, maar ik leer er mee leven. Ik heb geaccepteerd dat ik soms dingen moeilijker vind. Het is niet elke dag de beste dag van mijn leven, maar dat is menselijk. Het is een groot verschil; twee jaar geleden durfde ik niet eens naar de wc en nu ga ik mijn dromen achterna.’

Gek van mezelf

‘Als ik anderen ermee wil helpen moest ik er dieper IN het onderwerp duiken, dan ik met mijn documentaire van drie jaar geleden had gedaan. Bij het opschrijven van gedachtes kan je mensen er meer in meenemen. Eigenlijk is de grootste reden van mijn boek Gek van mezelf dat mijn moeder ook angsten had, maar daar nooit open over is geweest. Daar kwam ik pas achter toen ze overleden was. Het is mijn hoop dat meer mensen open durven te zijn over leven met angsten. Als ik het kan overwinnen, kunnen anderen het ook. Ga je angsten aan, op je eigen tempo. Ik ben heel eerlijk in het boek. Je ziet niet de beste kant van mij, in de angst ben je niet zo vriendelijk, maar dit is de realiteit.

Gek van mezelf bestaat uit tekst, maar ook uit filmpjes. Er staan QR-codes in, waardoor je beeld krijgt bij de context.