Zangcoach Babette Labeij, onder meer bekend van ‘The Voice’, geeft op 10 december een speciale workshop voor mensen die denken dat ze niet kunnen zingen. Daarmee lanceert ze een nieuw workshop concept dat ze met een knipoog De Bange Beginner heeft genoemd. Want veel mensen zouden wel willen zingen, maar denken dat ze het niet kunnen, zegt Babette. Terwijl het juist nu heel fijn kan zijn. Wij spraken met Babette over wat muziek ons nu kan geven.

‘Ik ben het levende bewijs hoe helend zingen werkt. In mijn boek ‘Zing!’ heb ik een vrij persoonlijk verhaal gedeeld, waarin ik vertel wat een impact het overlijden van mijn moeder op mij als jong meisje heeft gehad. Dat was heel traumatisch en muziek was een zeer helende factor. Ik had geen psychiater nodig, ik had het zingen. De muziek werd mijn leven. Klanken en teksten kunnen zo veel doen. Als puber keek ik op tegen Madonna; ook zij heeft heel jong haar moeder verloren en dat heeft ze in de tekst van het nummer Promise to tryzo mooi verwerkt, zo herkenbaar. Dat heeft me echt gesteund. Popidolen zijn vaak goden en dat is natuurlijk niet voor niks.

Nog steeds werkt het dagelijks zo: als ik steun of afleiding nodig heb, helpt de muziek mij. Zoals je van een heel verdrietig nummer in een bepaalde sfeer kunt komen, kun je van een heel happy nummer juist weer helemaal blij worden. Het doet zo veel voor je gevoel. Mijn vader draaide thuis veel klassiek, De vier jaargetijden van Vivaldi. Dat maakte zo’n indruk op me. Ik ging echt in die seizoenen mee, door de taal van de muziek.

Als je zingt zijn er even geen gedachten

De grap is dat het wetenschappelijk is bewezen dat muziek op neurologisch vlak echt iets met mensen doet. Mensen worden er aantoonbaar blijer van, voelen zich jonger. Als docente zie ik honderden leerlingen per dag met rode wangen van opwinding zingen. Op dinsdagavond hebben we een groep van vrouwen van middelbare leeftijd die helemaal uit hun dak gaan, zo veel energie komt er dan los. De crux is: als je zingt, zijn er even geen gedachten. Als ik in mijn yogahouding lig, denk ik nog steeds over andere dingen. Bij zingen is er geen ruimte voor, de focus ligt geheel op de zang. En dat is tijdloos: ook als je 50- of 60-plus bent, vergeet je al je zorgen en kwaaltjes, de hersenen focussen zich op je stem en die zorgt ervoor dat jij muziek maakt, hoe cool!

Laatst gaf ik een masterclass, en meer dan de helft van de groep bestond uit mensen tussen 45 en 60 jaar. De anderen waren tieners. Dat ging zo goed samen, niemand was 14, niemand 60, ze waren allemaal leeftijdsloos. Iedereen was een stem. Het opgaan in muziek maakt alle mensen jong van geest, dat is heel gezond. Je ziet het ook aan The Voice Senior: hoe fantastisch! Ik ken een vrouw die al haar hele leven hoorde: jij kunt echt niet zingen! Ik kreeg haar los. Ze ging weg en zei: “Dit had ik nodig, ik ga met vleugels het pand uit.” Zo dankbaar.

Zingen is een kwestie van doen, zeg ik altijd. Durven. Mond opendoen en gáán! Zelf denk ik dat ik stiekem de hele dag wel zing en neurie. Bij The Voice heb ik het ook tegen Wendy van Dijk gezegd, die weleens van zichzelf vindt dat ze het niet zo goed kan: “Gewoon doen, joh, zing nou gewoon!” Bijna niemand is een Pavarotti, maar iedereen heeft een stem.’