Wendy Wagenaar vertelt elke twee weken op wendyonline.nl over haar leven met kanker. Dit keer vertelt zij hoe zij dit bijzondere jaar heeft ervaren. “Zelfs nu, maar misschien ook wel juist nu….. geniet ik van alle kleine, grote, bijzondere en alledaagse dingen. Ik voel mij bevoorrecht dat ik onderdeel ben van dit mooie gezin. Wat ben ik ongelooflijk trots op mijn man en 3 kinderen. En dat voelt soms heel bijzonder, omdat ik er afgelopen jaar ook mee geconfronteerd ben dat veel moeders, geen avonden zoals Sint Maarten, Sinterklaas en Kerst kunnen meemaken.”

De maand december,

De laatste maand van het jaar 2020. Het is een feit. Het is ook een feit, dat dit de boeken in zal gaan als een bijzonder jaar. Velen van jullie zullen het gaan zien als het jaar waarin Corona maakte, dat al het gewone net even anders werd. Dit gaat ook het jaar zijn waarin veel families een dierbare moeten gaan missen. Misschien door Corona. Misschien door een ziekte zoals kanker. Het is logisch door het schrijven over mijn zoektocht naar genezing, dat ik veel ernstig zieke mensen leer kennen. Ik ga dit jaar onthouden als een jaar waarin teveel lotgenoten de reis naar genezing niet verder konden voltooien. Het stemt me verdrietig.

Lotgenoten

Ik kan ze niet anders omschrijven als een iemand met hetzelfde lot. En toch hoop ik ooit nog eens een ander lot te treffen. Zodat ik in het kamp mag staan van de gezonde mensen. Ergens is het dubbel: ik heb prachtig lieve mensen mogen leren kennen door dit lot. We hebben namelijk allen dezelfde wens en dat schept een band. Alle andere wensen hebben we achter ons gelaten en hopen op het bereiken van die ene. Met nog meer genieten van het leven dan voorheen. 

En dat laatste is niet zo moeilijk. Zelfs nu, maar misschien ook wel juist nu….. geniet ik van alle kleine, grote, bijzondere en alledaagse dingen. Ik voel mij bevoorrecht dat ik onderdeel ben van dit mooie gezin. Wat ben ik ongelooflijk trots op mijn man en 3 kinderen. En dat voelt soms heel bijzonder, omdat ik er afgelopen jaar ook mee geconfronteerd ben dat veel moeders, geen avonden zoals Sint Maarten, Sinterklaas en Kerst kunnen meemaken. En ik ben eigenlijk niet anders dan zij. 

Ondanks die confrontatie, ben ik heel blij dat ik ze heb leren kennen. Ik heb ook van hen geleerd. Ik wou dat ik een aantal van hen, dat nog kon vertellen. Zij waren soms mijn oren en ogen voor nieuwe informatie. Informatie over nieuwe mogelijkheden. Je hoopt daarmee dat iemand van deze lotgenotengroep het antwoord gaat vinden. Wat ons allemaal weer verder brengt. Het heeft niet zo mogen zijn. 

Opdracht

Als de opdracht van genezing vinden niet zo’n grote opgave zou zijn, dan zou ik nu al durven zeggen, dat ik de afgelopen jaren ook zoveel mooie dingen heb mogen ervaren. De keerzijde van deze zoektocht naar genezing is frustratie, weinig energie en soms het hoofd zo vol hebben dat je niet meer met de alledaagse dingen bezig bent. Dat vind ik erger voor mijn gezin dan voor mezelf. En toch wil ik het ook voor mezelf wat meer terug. Wat meer terug in het nu komen. Ik was teveel bezig met een plan voor de langere termijn, dat toekomst soms een grotere rol speelde dan gewoon aanwezig zijn. Ik ga deze maand gewoon aanwezig zijn. Niet teveel focussen op een oplossing. Meer vertrouwend op wat komen gaat. Ik ga genieten van het hier zijn. Ik vlieg dus even niet van hort naar her. Een aantal behandelingen laat ik doorgaan en verder blijf ik wel bezig. Wil me toch ergens productief voelen en afleiding heb ik ook enigszins nodig. Deze combinerend ga ik deze decembermaand weer aan de slag met sieraden. Ik ga weer freubelen. Zo heb ik me de laatste twee weken al heerlijk lopen verlekkeren op de site van kralen.nl. Om onderdelen te bestellen voor nieuwe sieraden. En ik wilde graag een ander doel centraal laten staan, dan mijn eigen zoektocht. Ik ben al heel vaak geholpen.  

Tweedehands

Wie mij kent weet dat ik het heerlijk vind om naar kringloopwinkels te gaan om mooie tweedehands spullen te vinden. Zo stuitte ik ooit op een Instagram-account van het Winkeltje van Hannah. En nog beter, er zit een heel mooi doel achter dit virtuele winkeltje. Hun verhaal en achtergrond kan je lezen op hun account. Het komt er op neer dat deze beide zussen (eentje wonend in Dronten de ander in Hoogezand) mooie spullen via Instagram verkopen en de gehele opbrengst daarvan doneren aan een kinderafdeling (M2) van het UMC Groningen. Uit eigen ervaring weten zij, dat ouders van ernstig zieke kinderen te maken krijgen met enorme kosten die niet worden vergoed door hun zorgverzekering. Ze weten wat voor impact dit kan hebben op een gezin. En dat herken ik dan weer. Ik heb al vaak de hulp van anderen gekregen dat ik me geen zorgen hoefde te maken over de financiële kant van mijn eigenwijze plan. 

Ik volg hen nu bijna 3 jaar op Instagram. In het begin zaten ze op een paar honderd volgers en scoorde ik als eerste nog weleens een mooi item. Dat is wat lastiger geworden nu ze ruim 3600 volgers hebben en misschien na deze blog nog wat meer. En dat is niet erg. Het is een mooi doel dus mensen mogen ervan weten. Gezien mijn identificatie met hun doel, wil ik deze decembermaand freubelen en een deel van de opbrengst aan het virtuele winkeltje doneren. Zodat zij het weer aan mensen kunnen geven, die het hard nodig hebben. Dus deze maand aan de slag met mijn goed-gevoel- plan en bezig-blijven-plan. 

Gewoon voor deze decembermaand. Laat het maar mooi druk worden, dat is goed voor de afleiding. En dan zien we het in januari wel weer. Ik heb 30 december weer een controle en dan zien we wel hoe we ervoor staan. Met inmiddels een opnieuw verhoogde tumormarker (eind november) ga ik in december verder met genieten zoals ‘gezonde’ mensen dat doen. Lekker knutselend aan tafel tussen de kinderen in, werkend aan mijn eigen kunstwerken. 

Dus voorlopig mijn laatste blog van dit jaar. Ik ga afleiding zoeken in de sieradenbox.   

Tot in januari. 

Benieuwd naar de sieraden? Check: grenzeloosgenezen.nl/kerst2020/

Lees hier de vorige blogs van Wendy, en vind hier haar website Grenzeloos Genezen.