Fietsen? Ik? Dat dacht ik niet. Fietsen vond ik stom. Dus toen Leontien vol enthousiasme begon over de Amstel Gold Race, “hoe leuk zou het zijn die met heel veel vrouwen te rijden,” zei ik: ‘Hartstikke leuk! Maar ik doe niet mee.’

Ik was een van de eersten in Nederland op een fiets met een motortje. Omdat ik net iets buiten het dorp woon en toch niet altijd mijn boodschappen met de auto wilde doen had ik zo’n fiets aangeschaft. Maar wat Leontien wilde, was andere koek. Zelf stampen op de pedalen. Afzien. Pijn lijden. Ja, dag!

Leontien kreeg me toch zover

Ik ging een poging wagen. Ik had een doel, het rijden van die Amstel Gold Race, en voordat ik het wist werd ik gegrepen door de essentie: de weg ernaartoe. Ik zat ineens in een groepje met vrouwen uit de buurt die er samen voor gingen en ik vond me dat toch leuk. Ik realiseerde me hoe belangrijk het is af en toe je comfortzone te verlaten. Kreeg er zoveel voor terug. Gezelligheid, buitenlucht, beweging, blijdschap, trots.

Met een ontzettend tof groepje deelde ik ineens alles. Al die levens komen op de fets bij elkaar. Hoe mooi.

Natuurlijk, in het begin ging het niet van een leien dakje. Zadelpijn. Ik zat soms scheldend op de fiets. Maar daar is iets aan te doen. Ik ging naar een winkel waarin ze er gespecialiseerd in zijn mensen van hun zadelpijn af te helpen. Ik en mijn fiets werden helemaal uitgemeten en met elkaar in balans gebracht, we zijn sindsdien een perfect koppel en de pijn verdween als sneeuw voor de zon.

Ik bleek het type dat zich vooral moest focussen en concentreren

Het fascinerende van fetsen is dat je jezelf enorm tegen komt. Wie ben je? Een prater, een
type dat voorop gaat, een type dat achterin gaat zitten? Ik bleek het type dat zich vooral moest focussen en concentreren en daarom behoorlijk heen en weer schoof in de groep. Want waar ik rap achter kwam: die meiden gingen me toch een partij hard. En als er dan wind –ik háát die wind- stond had ik het zwaar als lichtgewicht. Tong op mijn schoenen. Maar de heuvels, die vloog ik dan weer met gemak op, dat was heerlijk. En nu fiets ik er dus heel wat af en hebben we na de Amstel Gold Race met Leontiens Ladies Ride in Rotterdam al weer een nieuw hoogtepunt beleefd met heel veel leuke vrouwen. Allemaal vrouwen met een doel, allemaal vrouwen met hun eigen leven, allemaal vrouwen die er trots staan te stralen als ze het volbracht hebben. Maar vooral allemaal vrouwen zoals jij en ik die vooral genieten van de weg ernaartoe en die uit hun comfortzone zijn gestapt. En dat gun ik iedereen, het brengt je eindeloos veel geluksmomenten.