Wat als je zelf een enorme spirituele groei doormaakt, maar je partner begrijpt het niet? Dit is een vraag die Fanny van het magazine Nieuwetijdskind nogal bezighoudt de laatste tijd. Veel vrouwen die zich spiritueel willen ontwikkelen lopen ertegenaan dat hun partner er sceptisch tegenover staat, lees de tips van Fanny over hoe je hier het beste mee om kunt gaan.

In mijn omgeving hoor ik vrouwen vaak de volgende dingen zeggen over hun man:

– Hij maakt flauwe grapjes over wat ik doe.
– Hij gelooft niet in de kracht van kristallen, holistische geneeswijzen, etc.
– Hij maakt mijn ideeën belachelijk.

En ga zo maar door. Ik dacht altijd: dan leer je hem toch openstaan? Dan dwing je toch respect af? Dan ga je toch op je godinnenstrepen staan? Maar ik heb makkelijk praten, want ik heb mijn man op ons eerste afspraakje al uitgebreid getest. Ik vertelde hem dat ik een opleiding tot reader& healer was begonnen en dat ik geïnteresseerd was in natuurlijke geneeskunde en natuurreligies. Hij wist dus waar hij aan begon en we groeiden met elkaar op. Van ‘ongelijke ontwikkeling’ was geen sprake. Ik wist wat ik nodig had in een vriend, een man: iemand met wie ik alles kan delen, nu en in de toekomst. Dus we gooiden alles op een grote hoop: onze ballast, onze hoop, onze toekomstwensen en we smeedden een verbond: ‘you & me baby’!

Groeien

Maar zo simpel is het niet voor iedereen. Ik kan me voorstellen dat als je al 20 jaar samen bent en je dan aan je spirituele ontwikkeling begint, dat voor een man best een nieuw en onbekend stuk is, waar hij zelf misschien niet voor kiest. Dat hoor ik vaak zat. Maar de moeilijke kant is niet iets om in te blijven hangen. Het gaat er niet om dat je ‘slachtoffer bent’ van een partner die niet met je meegroeit. Hij heeft ook een keuze om mee te groeien of niet. En stel dat hij weigert, dan is dat zijn goed recht. Waar dat ook toe leidt. Maar hij mag natuurlijk wel respect hebben voor het feit dat jij jezelf wèl wilt ontwikkelen, net zo goed als jij hem dan niet moet willen bekeren. Voor sommigen werkt het: niet ‘gelijk’ opgaan. We mogen allemaal een manier vinden waarop je samen bent, of we nu met elkaar meegroeien of niet.

Opening en verbinding

Laten we kijken waar de opening en de verbinding ligt. We kunnen onze partners meenemen en inwijden in waar we mee bezig zijn, zodat hij beseft wat er te winnen valt als hij wel meegroeit. Hij hoeft niet mee te doen, als hij maar begrijpt waar je mee bezig bent. Het is geen hobby: het is wie we zijn. Heksen, sjamanen, healers, genezers, holisten, lichtwerkers, vrouwen met een missie.
Of we nou kruidenthee maken, essentiële olie branden, ons huis vol zetten met kristallen, trommelen, healen, lichtwerken en ons opladen in de natuur. Wie dat niet vat, kent onze ware aard niet. Het beïnvloedt alles: van de boodschappen die we doen, tot hoe we omgaan met onze collega’s tot hoe we onze kinderen opvoeden.

Hij heeft dus veel te winnen bij meegroeien, zoals snappen waarom we de dingen doen die we doen. Dat scheelt een hoop onbegrip en frictie in een relatie. En waarom niet, hij heeft ons toch niet voor niets als partner uitgezocht?

Ik ken in elk geval één manier van doen die die opening, die verbinding maakt: Spreken vanuit je hart en je hogere zelf: spreken vanuit je Lichtkracht.
Vanuit je Lichtkracht spreken is heel iets anders dan spreken vanuit pijn, vanuit onvervulde behoefte of vanuit ons beschadigde innerlijk kind. Het is letterlijk spreken vanuit je (hoogste)licht en je innerlijke kracht. En dat opent harten!

Partnerband

Het hart van je man winnen om met je mee te groeien, staat lijnrecht tegenover zijn weerstand en wellicht angst om iets te verliezen (de oorzaak van weerstand). We mogen daaraan gaan staan. Ik voel altijd dat beginnen bij de cirkel van mensen om je heen het meeste ‘oplevert’. We hoeven geen strijd te leveren tegen het systeem alleen, maar onze manier van zijn laten zien aan de mensen die ons het meeste na staan. Zo groeit de cirkel vanzelf. doe wat je daarvoor moet doen:
Flauwe grappen niet accepteren. Vragen om ruimte om te laten zien hoe ons werk, onze zoektocht eruit ziet. Geen discussies aangaan om mensen te overtuigen. Je plek innemen, vanuit je eigen licht en kracht.

Als je een man hebt die in de afweer zit, weet jij wat hij mist aan jouw nieuwe verworven spirituele kant. Dus daar ligt een taak. Dat hoort ook bij het samenzijn, de uitkomst van liefde is ook elkaar respectvol onderwijzen en helpen groeien. Een beetje afweer of weerstand kan overkomen worden.

Ergens moet er een opening komen, vanuit liefde. Vanuit interesse en respect voor iemands weg. Dat lijkt mij een mooie vraag om te stellen aan elke man, moeder, vriendin, buurvrouw of hulpverlener die afwijzend reageert op jouw spirituele aard en manier van doen. Bijvoorbeeld:

“Ben je bereid je hart voor 5 minuten open te zetten en mij te laten vertellen over wat mij bezielt?”

En accepteren dat heel vaak het antwoord ‘ja’ is en soms ‘nee’. Iedereen heeft en keus, maar de ware vraag stellen, overkomt al heel veel weerstand. Want spiritualiteit is niet iets dat je kunt ‘uitzetten’, puur omdat je partner er niet voor openstaat. Het is mijn wens dat we elkaar op deze manier kunnen aanraken, zodat we vrij zijn om ons pad te lopen. Als we dat doen, kunnen we elkaars pad zelfs verrijken en de partnerband met de nieuwe elementen versterken.