Wendy is een trouwe beoefenaar van Bikram yoga, een vorm van yoga waarin je in de warmte een vaste serie 26 houdingen oefent. Ze kan oprecht zeggen dat Bikram haar leven heeft veranderd. En zij is niet de enige…

Acht leerlingen van de yogaschool waar Wendy les heeft, vertellen hoe Bikram yoga hún leven heeft veranderd. Vandaag deel 2, waarin de vier leerlingen Lieke, Serge, Jacintha en Maya hun bikramverhaal vertellen.

Lieke (46) en Serge (47) vinden bij Bikram tijd voor elkaar

De reden waarom Lieke met Bikram begon, was een heftige. Ze mist na meerdere operaties drie tussenwervelschijven en moest iets doen om haar rug sterker te maken. ‘Na mijn laatste operatie lag er in het ziekenhuis een man naast me die pennen in zijn rug had gekregen en zich niet meer voorover kon buigen. Ik schrok daar zo van. Dat was mijn ergste nachtmerrie.’ Bikram maakte haar rug een stuk sterker.

‘Vroeger kreeg ik een klap als ik in een kuiltje stapte, nu kan ik dat opvangen. Ik kan een normaal leven leiden, ik ga zelfs skiën.’

Omdat hij zag hoeveel profijt Lieke van Bikram had, gaat echtgenoot Serge sinds een aantal jaren mee naar de lessen. Hij houdt van de fysieke inspanning. ‘Ik vind het fijn dat je diep gaat, je bent echt helemaal stuk. Je hebt mensen die yoga doen om diep in hun binnenste te kijken. Maar Bikram is voor mij gewoon heel hard sporten, je biceps en je triceps trainen.’

Naast inspanning vinden de twee bij Bikram ontspanning en tijd voor elkaar. Als ze samen de stad in gaan, hebben ze vaak veel mensen om zich heen. ‘Er is altijd wel iemand die iets van ons wil. Maar bij Bikram zijn we met z’n tweeën. Dat is belangrijk.’, zegt Serge. Daarna kunnen ze veel meer aan, thuis en in het horecabedrijf dat ze runnen.

Als Lieke niet naar Bikram yoga gaat voelt ze dat ze een korter lontje heeft. Serge merkt dat hij in zijn werk profijt heeft van Bikram. ‘Je leert ervan om beter te focussen. Dat gebruik ik.’

De twee prijzen Bikram aan als hun vrienden ernaar vragen. Lieke zegt: ‘Dan is het net alsof we mensen willen bekeren, we zeggen altijd: “Je moet het ook proberen!”‘

Jacintha Meilink (35): ‘Last van mijn rug heb ik nooit meer’

De liefde voor Bikram is bij Jacintha zo groot dat ze er haar leven van heeft gemaakt: ze is lerares van het gezelschap. Ze geeft les en traint daarnaast elke dag. ‘Negen jaar geleden begon ik omdat ik veel last had van rugpijn. Ik raakte verliefd.’

Ze vond het fascinerend dat ze haar lichaam kon transformeren, maar vooral dat ze anders naar het leven leerde kijken. ‘Mijn rugpijn verdween, maar Bikram is zo veel meer dan een beetje stretchen. Ik kreeg meer zelfvertrouwen en zelfs meer humor. Vroeger was ik altijd erg serieus en perfectionistisch, nu relativeer ik meer. Ik kan de mooie kleine dingen van het leven echt goed beleven, ik kan nu bijvoorbeeld echt geraakt worden door de prachtige gebouwen in Amsterdam. Dat verlies je in Nederland al snel, omdat we het allemaal zo druk hebben en gestrest zijn. Je blijft groeien in Bikram, veel houdingen zijn nog steeds een uitdaging voor mij.’

Regelmatig wordt ze geraakt tijdens de lessen. ‘Ik zie mensen gestrest binnenkomen en als een ander iemand weer naar buiten gaan, omdat ze in de les alles kunnen loslaten. Ze veranderen niet alleen fysiek, maar ook qua persoonlijkheid. Mensen die heel verlegen zijn, worden wat openhartiger, drukke mensen worden ineens wat rustiger. Dat is een prachtig proces.’

Maya Kalloe (41): ‘Na elke les voel ik me krachtig en rustig.’

Twee jaar geleden kon Maya niets meer. Ze ging scheiden, haar gezin viel uit elkaar, ze moest stoppen met haar bedrijf. ‘En sinds mijn eerste zwangerschap worstelde ik met mijn gewicht. Ik wist dat ik iets moest doen.’

Acht lessen yoga, dat was haar plan. Maar uiteindelijk deed ze mee aan een honderd-dagen-challenge. Elke dag yogales, honderd dagen lang, om zo de impact van yoga intens te ondergaan. ‘Het begin was loodzwaar. Mijn lichaam protesteerde, maar het lukte me om de moeilijke houdingen aan te nemen. Dat gaf me kracht. Ik merkte dat ik meer aankon dan ik dacht. Ik denk niet elke dag: joepie, ik ga naar Bikram, maar ik dóe het wel. Na elke les voel ik me krachtig en rustig.’

In de maatschappij moet van alles, maar als bij Bikram iets niet lukt, geeft dat niet. ‘Ze zeggen: “Ga maar even zitten”. Daardoor leer ik los te laten en te accepteren.’ Soms voelt ze zich na een les euforisch. ‘Er kan veel verdriet loskomen. Dan denk ik aan mijn scheiding of aan dierbaren die zijn heengegaan. Gelukkig zweet je en ziet niemand je huilen. Ik laat het gaan.

Langzamerhand krijg ik meer controle over mijn emoties, ik laat me ook buiten de lessen minder snel overspoelen. Ik voel een ongekende kracht en balans in mezelf en heb mezelf hervonden in een betere versie dan ooit tevoren!’

Tekst: Iris Vandemoortele | Beeld: Moon Jansen