Lodewijk Hoekstra (42) is de bekendste tuinman van Nederland. Hij presenteerde jarenlang Eigen Huis & Tuin bij RTL4. Sinds september is hij te zien bij De Grote Tuinverbouwing van SBS6. Uit zijn vorige relatie heeft hij twee kinderen: Diese (10) en Mels (9). Hij heeft een relatie met Renée; baby Mats werd in mei geboren. Het was zijn grote droom om zelf een duurzaam huis bouwen. In een kleine oase in Naarden bouwde hij een plek waar kinderen nog fikkies kunnen stoken en de tafel vaak vol mensen zit.
‘We zetten Mats vaak in de kinderwagen buiten. Hij vindt het heerlijk om naar de blaadjes van de bomen te kijken’
Droomplek
Je rijdt het dorp Naarden uit, slaat rechts een grindpad op, rijdt een stukje langs een watertje en dan ben je er, bij het duurzame huis waar tv-tuinman Lodewijk Hoekstra woont met zijn gezin. Voor wie houdt van wonen in de natuur is dit een droomplek. De lange schuurwoning, die Lodewijk zelf heeft laten bouwen, is zo gepositioneerd dat je vanuit de woonkamer op het natuurgebied Naardermeer kijkt. In het aangrenzende stukje weiland staan drie paarden tevreden te grazen. ‘Dit stuk grond stond al tien jaar te koop’, vertelt Lodewijk. ‘De ligging is een beetje gek: het ligt verscholen achter een ander huis en hierachter loopt de Rijksweg. Doordat er nog een pand op stond en de grond gesaneerd moest worden, werd het niet verkocht.’ Vriendin Renée vult aan: ‘Het is altijd Lo’s droom geweest om zelf een duurzaam huis te bouwen en op een gegeven moment zei ik:”Laten we toch eens gaan kijken.” Toen we hier kwamen waren we verkocht. Het is fantastisch dat we dit huis vanaf het begin samen hebben opgebouwd. Lo’s droom is gaandeweg ook mijn droom geworden, elk stukje is door onze handen gegaan.’
Missie
De zwarte planken waarmee het huis is afgetimmerd, zijn van duurzaam Nederlands Douglas-hout. Een gasaansluiting heeft het huis niet: er wordt gebruikgemaakt van aardwarmte en op de schuur in de tuin liggen achttien zonnepanelen. Energie die over is, wordt teruggegeven aan het net: Lodewijk zit bij energieleverancier Qurrent, die hem ook heeft geadviseerd over het huis. De wanden in huis zijn gemaakt van geperste afvalstukjes en de vloer is gemaakt van CO2-arm beton. Zijn eigen huis past daarmee helemaal bij de missie die Lodewijk heeft: Nederland duurzamer maken. Door het programma Eigen Huis & Tuin werd hij de bekendste tuinman van Nederland, en sinds september is hij te zien in De Grote Tuinverbouwing van SBS6, waarin hij in zijn rubriek Lodewijks Groene Geluk mensen inspireert om duurzaam met groen om te gaan. Maar duurzaamheid moet niet saai worden, zegt hij terwijl we een rondje door de tuin lopen. ‘We hebben bijvoorbeeld wel een gastankje omdat we liever op gas koken. En zonnepanelen op het dak van een huis vind ik lelijk, vandaar dat ik ze op de schuur heb geplaatst. En ik heb ook een houtkachel, al is dat misschien niet zo schoon. Maar het is puur sentiment voor mij. Hij is nog van mijn ouders geweest en ik vind het soms knus om de kachel te stoken.’
Altijd buiten
De tuin is zo’n plek waarvan elke ouder zou willen dat zijn kroost er opgroeit. In de winter is het al een paradijs, in de zomer moet het een hof van Eden zijn. Een groot stuk gras, borders met wilde bloemen en planten, takkenhagen, aan de voorkant een grote sloot waar de boot ligt in de zomer varen ze zo naar Naarden-Vesting. Als Lodewijks kinderen Diese en Mels ’s middags thuiskomen (de twee kinderen uit zijn eerste huwelijk; ze zijn elk weekend bij hun vader, red.), rennen ze meteen de tuin in om samen met hun vader een fikkie te stoken in de vuurkorf. Vriendin Renée warmt zich met baby Mats bij het vuurtje. Ook opa en oma komen langs. ‘Zodra het kan zijn we buiten,’ zegt Renée. ‘De hele zomer staan de tuindeuren open en vaak barbecueën we in de tuin. De kinderen hebben ook geen computer of iPad; ze hoeven zich hier nooit te vervelen.’ Lodewijk: ‘Doordeweeks wonen ze in Amsterdam en het is fijn dat ze door dit huis ook echt met de natuur opgroeien.’
Renée: ‘We zetten Mats ook vaak in de kinderwagen buiten. Hij vindt het heerlijk om naar de blaadjes van de bomen te kijken.’ Ook de tuin is eco ingericht. Het regenwater vanaf het dak van het huis stroomt via de regenton en een pijp onder de grond naar de wadi, een soort vijver in de hoek. Lodewijk: ‘Veel mensen zien hun tuin als een verlengde van hun huiskamer, en gebruiken bijvoorbeeld steen, kunstgras en bakken, maar ik heb het zo natuurlijk mogelijk gehouden. De wadi trekt kikkers, krekeltjes en vlinders aan.’ Een takkenril vormt de afscheiding met de buren. In de muur van takken en snoeiafval leven bijvoorbeeld graag egels. De plantenborders zijn wild. ‘Ik wied wel, maar gooi het onkruid er weer tussen: dat is goed voor de grond en ook voor het insectenleven.’ Een deel van de tuin is voor de moestuin en de kas. ‘Daar word ik echt helemaal happy van, als ik mijn eigen tomaten en aubergines kan eten.’ Renée: ‘Ik woonde altijd in de Amsterdamse Jordaan en had in het begin niet zoveel met het buitenleven. Maar nu zou ik niet anders meer willen.’
Grote eettafel
Het huis is de plek waar ze, na Lodewijks scheiding vier jaar geleden, samen aan een nieuwe toekomst bouwen. Het is mooi dat ze op dezelfde manier in de wereld staan, vinden ze. Lodewijk: ‘Duurzaamheid is voor mij belangrijk en het is fijn als je dat met elkaar kunt delen.’ Renée: ‘Veel spullen hebben, vinden we ook allebei niet belangrijk, hoe minder hoe beter eigenlijk.’ Lodewijk: ‘We consumeren met z’n allen te veel, het is een rijdende trein de afgrond in.’ In het huis valt inderdaad de spaarzame inrichting op. Een open keuken met een bar, een grote eettafel, een houtkachel en een bank met salontafel, meer items zijn er eigenlijk niet. ‘De eettafel was van mijn ouders en is al zeker honderd jaar oud. Hetzelfde geldt voor de houtkachel. Uiteindelijk is dat natuurlijk het duurzaamst, dat je geen spullen weggooit maar blijft gebruiken. Als kind zat ik al aan deze eettafel en hij is onverwoestbaar.’ Hoewel spaarzaam ingericht, is het huis allesbehalve ongezellig. Aan de muren hangen een paar items waar ze aan gehecht zijn: een Anton Heyboer, een foto van het vroegere huis van Renée in de Jordaan en een Aboriginal-schilderij meegenomen door de ouders van Lodewijk uit Australië (‘Mooi dat de Aboriginals ook zo dicht bij de natuur stonden’). Ze willen dat hun huis een plek is waar de deur altijd openstaat en mensen zonder afspraak komen binnenwaaien. Renée: ‘Het liefst zitten we aan een grote tafel vol mensen. Ik kom uit een echte kookfamilie en als ik er de tijd voor had, zou ik elke dag uitgebreid koken.’ Vandaag staat er al een pan stoofvlees op het vuur voor vanavond. Let wel: geen gewoon stoofvlees, maar vlees van de runderen die in het aangrenzende natuurgebied lopen en waarvan Natuurmonumenten eens per jaar het vlees verkoopt.
Benieuwd hoe jij lief voor onze wereld kan zijn? Lees het hier!
