Jeroen en Ivette bleven kinderloos en vertrekken nu naar Bali om een kindertehuis te runnen: 'De meisjes voelen als echte familie'

Nog twee maanden en dan reizen Jeroen (48) en Ivette (40) Langeveld af naar Bali om daar voor onbepaalde tijd te gaan wonen. Ze steunen al sinds 2009 een kindertehuis op het eiland en gaan het project nu verder ontwikkelen, met onder andere een community center en een werkervaringsprogramma. Zelf lukte het hen niet om kinderen te krijgen, de meisjes uit het Garuda House Bali voelen als hun nieuwe familie.

Jeroen: ‘Twee jaar geleden volgden we een achtweekse cursus van Michael Pilarczyk waarin we een roadmap moesten maken. Met zo’n map bedenk je waar je op dit moment staat in het leven, wat je echte dromen zijn en wat je moet doen om die dromen uit te laten komen. Wij steunen het kindertehuis Garuda House Bali al sinds 2009 en zijn al heel wat vakanties naar Bali gegaan om het kindertehuis te helpen. Het was altijd onze grootste droom om ons permanent op Bali te kunnen vestigen om altijd bij de kinderen te kunnen zijn, maar we zagen nooit hoe we dat zouden kunnen realiseren.’ Ivette: ‘Waar moesten we dan van leven? We hadden allebei een baan in loondienst die we niet zomaar op durfden te geven. Ook op Bali zouden we geld nodig hebben om van te leven. Maar door die cursus veranderde onze mindset.’ Jeroen: ‘Ik heb dertig jaar als opticien gewerkt, maar fotografeerde daarnaast, de afgelopen jaren steeds professioneler. Ik realiseerde me dat ik ook op Bali zou kunnen fotograferen. Landschapsfotografie, maar bijvoorbeeld ook voor de vele Nederlandse ondernemers die er wonen.’ Ivette: ‘Ik ben aan de slag gegaan als mindsetcoach. Door de lockdown merkten we allebei dat we online gewoon konden doorwerken. Dat heeft het proces versneld. Maar het belangrijkste was dat we er door die cursus op durfden te vertrouwen dat het ons kon lukken om onze droom waar te maken. Als je heel sterk weet wat je wilt bereiken, trek je vanzelf de juiste dingen aan en kun je, zoals Pilarczyk ook zegt, je mooiste leven leven. Dat is precies wat wij nu gaan doen.’

Eigen kinderen

Ivette: ‘Ik heb endometriose, daardoor hebben we geen kinderen kunnen krijgen. Een groot verdriet. In 2008 werd het duidelijk en in 2009 kwam het kindertehuis Garuda House Bali via onze kerk op ons pad. Het kindertehuis biedt plek aan 15 meisjes en is opgericht door een Nederlander. In 2011 werd ons gevraagd zijn taak over te nemen. In het tehuis zelf zorgt een lokaal echtpaar liefdevol voor de meisjes. Al vanaf het eerste moment dat we er kwamen, voelde het als thuiskomen. De liefde die we krijgen van de meisjes, we beschouwen hen inmiddels echt als onze eigen kinderen. Ze noemen ons ook mum en dad. Sommige meisjes kennen we al meer dan 10 jaar en zijn inmiddels zelf moeder geworden. Ondanks dat we zelf geen kinderen hebben kunnen krijgen, kunnen we toch veel voor kinderen betekenen, daar zijn we heel dankbaar voor.’ Jeroen: ‘Het is een nieuwe invulling, maar wel een heel waardevolle invulling. Ik heb respect voor ouders die een kind adopteren, maar ik geloof dat het beter is als kinderen in hun eigen land opgroeien. Door hen daar te helpen, help je ook het land en hun families. In de paar weken die we er altijd op vakantie waren, konden we nooit heel veel doen, maar nu we voor onbepaalde tijd gaan kunnen we echt werken aan uitbreiding van het project. Het is de bedoeling dat er een hotel wordt gebouwd waar de kinderen werkervaring kunnen opdoen en er komt bijvoorbeeld ook een community center. We werken vrijwillig voor het project en zullen ook geld moeten verdienen, maar het leven is op Bali goedkoper en eenvoudiger en er zal voldoende tijd over blijven om ons in te zetten voor het project.’

Spiritueel

Ivette: ‘Bali is een spiritueel eiland, ik vind het ook mooi dat we in deze fase van ons leven meer ruimte krijgen voor spirituele ontwikkeling. Spiritualiteit is op Bali overal aanwezig. In de offers die mensen brengen, maar ook in het sociale en warme wat mensen uitdragen.’ Jeroen: ‘Ik zou bijvoorbeeld graag op hoog niveau yoga willen leren, dat kan daar op veel plekken. Het is een prachtig eiland en ik kan niet wachten tot we daar een nieuw leven kunnen gaan opbouwen.’