In ‘de zondagochtend van…’ vragen we aan bekende Nederlanders wat hun zondagse rituelen zijn. Deze week Femke Bol: wereldkampioene op de 400 meter horden en Europees atlete van het jaar. ‘Bekend worden was nooit de bedoeling.’

Hoe voelde het toen je over de finish kwam?

‘Dat was een heel bijzonder moment. Het blijft altijd een beetje onrealistisch, maar het was echt een ‘wow moment’. Meteen voelde ik zoveel blijdschap. Ik had vroeger nooit durven dromen dat dit moment ooit zou komen. Toch weet ik dat als ik doelen stel, deze realistisch zijn. Toen ik wist dat ik mee mocht doen, dacht ik: wie weet kan ik ooit winnen. Dat gebeurde!’

Hoe dacht je vroeger over de toekomst?

‘Ik dacht dat ik een beetje zou sporten voor de leuk. Toen ik achttien was besloot ik communicatiewetenschappen te studeren. Na de Olympische Spelen ben ik daarmee gestopt. Ik merkte namelijk dat ik de studie wel deed, maar er eigenlijk niet echt de tijd voor had. Topsport is zoiets bijzonders en fragiels. Daarom besloot ik er helemaal voor te gaan.’

Vallen en opstaan: het hoort bij je. Hoe was het om na zo’n val weer door te zetten?

‘Ja, lastig. Zo’n moment had ik liever niet meegemaakt. De WK finale is iets waar je een jaar lang naartoe traint, dat wil je niet laten verpesten. Ik had het geluk dat ik fysiek in goede vorm was, en geluk dat ik goed uit de val kwam. Op een gegeven moment heb ik de knop omgezet om door te gaan.’

Dilemma. Wat kies je: 400 meter horden of 4×400 meter estafette?

‘Dan ga ik toch voor 400 meter horden. Hoe leuk ik de 4×400 meter estafette ook vind, de 400 meter horden is echt mijn ding. Dat komt door de uitdaging van de hordetechniek. Het is zo fascinerend om daar mee bezig te zijn. Dit neemt niet weg dat ik het trainen als team voor de 4×400 meter estafette ook heel gaaf vind. Dat heeft ook een bepaald soort euforie.’

Je hebt een relatie. Hoe vindt jouw vriend het dat je dit doet?

‘Hij vindt het fantastisch en steunt mij volledig. We genieten samen van onze successen.’

Hoe vind je het dat je leven nu zo in de spotlights staat?

‘Heel gek, maar ook bijzonder. Als sporter train je om de beste atleet te worden. Het is een eer dat je voor je land op het WK mag staan, maar bekend worden was niet de bedoeling. De mensen om mij heen zorgen ervoor dat ik met beide benen op de grond blijf staan, al heb ik daar van nature niet zoveel moeite mee. Mijn vrienden en familie zijn wel echt een sterk vangnet. Over tien jaar zal het wat de spotlights betreft vast anders zijn. En dat zal ik fijn vinden.

Kom je überhaupt nog wel tot rust met zo’n druk leven? 

‘Zeker! Om tot rust te komen ga ik het liefst op vakantie met vrienden en/of familie. Dan zet ik mijn telefoon uit en ga ik maximaal genieten. Ik het dagelijks leven houd ik ervan om boekjes te lezen waarin ik kan schrijven.’

Wat is jouw go-to snack voor het sporten?

‘Havermout. Het liefst met een topping. Richting wedstrijden eet ik wel gewoon kale havermout.’

En heb je een voorwerp dat jou geluk brengt?

‘Ja, zeker: gouden speldjes’

Hoe kunnen vrouwen meer in hun kracht komen?

‘Geef niet op, maar geniet van wat je doet. Vertrouw erop dat je op de plek komt waar je hoort te zijn. We zijn natuurlijk goed in overdenken, maar of je nou de beste wordt of niet: jezelf uitdagen en reële doelen stellen zijn het belangrijkst.’