Het kwam als een totale verrassing. In augustus 2022 ontdekt Daphne Vink (28) dat ze zwanger is. Totaal niet gepland en op dat moment ook eigenlijk niet gewenst. Een gevoelig onderwerp, waar Daphne graag het gesprek over wil beginnen. Op social media bespreekt ze haar gevoel en de moeilijke momenten in haar zwangerschap.

‘Ik moest die dag ongesteld worden, maar was dat nog niet. Ik maakte me nog geen zorgen, het gebeurde wel vaker dat ik een dag eerder of later ongesteld werd. Wel was ik erg moe en had ik wat last van buikpijn. Ik vond het gek dat ik me zo anders voelde. In de badkamer zag ik een zwangerschapstest liggen. Die had ik een aantal maanden eerder gehaald toen mijn menstruatie ook laat was. Zonder na te denken deed ik de test. Die bleek direct positief. Op dat moment werd het in mijn hoofd helemaal blanco.’

Totaal onverwacht

‘Door klachten aan mijn baarmoeder was ik gestopt met de pil. Ik was veel bezig met het natuurlijke verloop van mijn cyclus en wanneer ik dan wel en niet vruchtbaar was. Dit was een tijdelijke oplossing, totdat ik wist bij welke anticonceptie ik me lichamelijk goed zou voelen. In de periode vlak voordat ik zwanger werd, overleed mijn opa plotseling waardoor ik in een emotionele achtbaan zat. De focus op mijn cyclus was hierdoor een stuk minder. Ik was er op dat moment, hoe naïef dan ook, totaal niet mee bezig dat ik zwanger zou kunnen worden. Uiteindelijk deden we het in die periode één keer onveilig. Zelfs toen ik de test deed, was ik me er niet bewust van dat een zwangerschap toch echt realistisch was. Toen de test positief was, heb ik meteen mijn vriend gebeld. Hij is me op komen halen en bij hem thuis hebben we nog een tweede test gedaan. Ook die was positief. Die avond maakten we wat grapjes over hoe we het de familie zouden vertellen. Het echte besef kwam pas de volgende dag, toen heb ik heel veel gehuild. Ik wist niet wat ik moest doen en of ik de zwangerschap wel door wilde zetten. De huisarts raadde ons aan er rustig over na te denken, we waren er vroeg bij dus we hadden de tijd. Mijn vriend wist vrijwel meteen dat hij ervoor wilde gaan, maar liet mij vrij in mijn keuze.’

Heel ander leven

‘Voordat ik zwanger werd, woonde ik met twee huisgenoten samen in het centrum van Rotterdam. Ik had een eigen onderneming en werkte veel achter mijn laptop. In principe kon ik overal werken en ik reisde dan ook regelmatig. Ik leefde echt mijn droom. Mijn vriend en ik waren al wel samen, maar woonden nog apart van elkaar. Ik was heel erg van het stadsleven en wilde misschien wel deels in het buitenland gaan wonen, mijn vriend had dat wat minder. Ooit wilden we wel samen gaan wonen, maar hoe precies wisten we nog niet. Kinderen krijgen was nog nooit echt ter sprake gekomen. We maakten wel eens grapjes over wat een leuke babynaam zou zijn, maar echt concreet hadden we het er nooit over gehad. Ik voelde me niet per se een geboren moeder. We hadden beiden geen haast, misschien dat we er ooit wel voor wilden gaan. We waren nog heel erg gesteld op onze vrijheid om te gaan en staan waar we wilden.’

Twijfel

‘Mijn gedachtes gingen alle kanten op. Ik wilde geen abortus maar ook nog niet moeder worden. Hoe kies je tussen twee dingen die je (nog) niet wil? Diep van binnen voelde ik dat abortus niet voor mij was weggelegd en dat dat niet ons verhaal hoorde te zijn. Na een week hakte ik de knoop door en besloten we er voor te gaan. Het zware gevoel van ongewenst verdween en maakte plaats voor: dit is moeilijk maar kan ontzettend mooi worden. Familie en vrienden reageerden heel goed, er was heel veel begrip voor mijn twijfels en uiteindelijke keuze. Er waren ook genoeg mensen die zeiden dat onverwacht gelukkig wat anders is dan ongewenst, terwijl het voor mij wel als ongewenst heeft gevoeld. Hierdoor besefte ik dat de term ‘ongewenst’ taboe is. Uitspraken als dit maken het moeilijk om erover te praten. Gedurende mijn zwangerschap waren er wel momenten dat ik opnieuw ging twijfelen over mijn nieuwe toekomst. Naarmate ik verder kwam in mijn zwangerschap, werd dat gevoel van twijfel steeds minder. Ik raakte steeds meer gewend aan het idee moeder te worden. Nu ben ik 35 weken zwanger en heb ik wel een bepaalde rust, we gaan ervoor.’

Wennen

‘Toen ik zwanger werd, ben ik verhuisd naar Gouda. Mijn vriend woonde daar al, toen zijn we gaan samenwonen. Het was heel erg wennen. In Rotterdam ging ik vaak naar een sportles of even koffie drinken, alles zat dichtbij. Ik had altijd mijn laptop bij me zodat ik overal kon werken. Nu is dat toch heel anders. Ik ben nu veel meer bezig met het huishouden en kan minder werken. In het begin kroop ik heel erg in een slachtofferrol omdat mijn oude leven weg was. Daarna ben ik wel echt proactief aan de slag gegaan om mijn leven in Gouda op te bouwen. Ik kan hier ook gaan sporten en koffie drinken, het is alleen allemaal wat verder weg. Ik probeer nu ook vooral de positieve dingen te zien.’

Het gesprek beginnen

‘Door mijn eigen onderneming had ik al veel ervaring met social media. Ik heb een online platform, The Succes Girl, waarop ik web coaching geef over persoonlijke ontwikkeling en mindset. Ik besloot YouTube video’s te maken over mijn zwangerschap en de twijfels en zorgen waar ik mee te maken had. Online kwam ik veel verhalen tegen van andere vrouwen die ook onverwacht zwanger waren en daar mee worstelden. Door mijn verhaal te vertellen, wilde ik laten zien dat je niet alleen bent en je niet hoeft te schamen als je ongepland en/of ongewenst zwanger bent. Ik besefte me ook dat dit een gevoelig onderwerp is en dat er ook veel mensen zijn die juist heel graag zwanger willen worden maar waarbij dat niet lukt. Daarom probeer ik in alles wat ik deel heel open en eerlijk te zijn en echt vanuit mijn gevoel te spreken. Zo ook over het feit dat ik een geslachtsvoorkeur had. Ik had me er heel erg op ingesteld dat ik een meisje zou krijgen, hier schaamde ik me best voor. Toch wilde ik ook dit stukje van mijn verhaal vertellen. Uiteindelijk bleek dat we inderdaad een meisje zullen krijgen. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter nooit het gevoel zal krijgen dat ze ongewenst is. De zwangerschap en de plotselinge verandering in mijn leven, dát was op dat moment niet gewenst. Dat doet niks af aan de liefde voor mijn kind, dit probeer ik ook in mijn video’s te vertellen. Er kwamen veel positieve reacties op, ik kreeg privé berichten van vrouwen in dezelfde situatie die er veel herkenning en hoop uit konden halen. Het feit dat ik anderen met mijn verhaal kan helpen, doet me heel goed. Tegelijkertijd krijg ik door verhalen van anderen zelf ook weer de bevestiging dat ik niet alleen ben in mijn zorgen.’

Een grote uitdaging

‘Ik heb heel veel zin in de toekomst. Het wordt een grote uitdaging en dat is super spannend. Wat voor mij centraal zal staan, is zoeken naar de balans tussen de persoon die ik was met al mijn vrijheden en het moeder zijn. Ik geloof zeker dat dit kan. Ik heb toen mijn droomleven gebouwd, dan kan ik dat nu ook. Uiteindelijk wil ik nog wel verhuizen naar een plek met meer natuur. Misschien dat ik ook nog wel een tweede kindje zou willen. Ik hoop dat mijn bedrijf goed blijft lopen en ik weer overal achter mijn laptop kan werken en veel kan reizen. Het zal even zoeken zijn hoe ik dat moet combineren met het moederschap, maar het zal een prachtig leven worden. De babykamer is helemaal af. Aan de muur hangt een oud roze behang met bosdieren erop, de commode is gevuld en het bedje is opgemaakt. We zijn er klaar voor. Ik weet zeker dat mijn dochter een mooiere aanvulling op mijn leven is dan ik me nu ooit voor kan stellen. Er is nu al zoveel liefde voor haar.’