Lieve lezer, Ibiza lover! Deze zomer neem ik, Carli Bisseling, jou mee op onze rollercoaster van onze emigratie naar Ibiza. Ik heb er super veel zin in om met jou de hoogtepunten, de dieptepunten en alles daartussenin te delen, terwijl we ons volledig onderdompelen in ons nieuwe leven op dit betoverende eiland. In deze blog neem ik jullie mee in het eerste schooljaar van de kinderen op Ibiza, de struggles, de tranen en de blijdschap. Na lang wikken en wegen maak je uiteindelijk het besluit als gezin, als ouders om te gaan emigreren en om in een ander land te gaan settelen.
Natuurlijk heb je een rooskleurig beeld, want als je aan zon, zee en strand denkt. Dan kun je je alleen maar fijn en blij voelen toch? Hoe fijn de plek ook is, het leven bestaat niet alleen uit pieken.
Minder fijne momenten
In de aanloop naar onze emigratie hebben Nick, mijn man, en ik veel gesprekken gevoerd. Over hoe het zou zijn als we in Spanje zouden wonen. Hoe we het zouden vinden en dat er naast hele fijne momenten ook momenten zullen zijn dat we ons niet fijn voelen. Maar ook al houdt je hier rekening mee en probeer je jezelf dit nog zo goed mogelijk voor te stellen. Je kunt nooit weten hoe het echt is.
Het nieuwe ‘normaal’ na verhuizen naar Ibiza
In september 2022 toen we op Ibiza arriveerden, startten de kinderen meteen op school. Het ritme zat er dus snel in en ik moet zeggen dit voelde heel fijn. Het gaf een gevoel van ‘normaal’. En dat gevoel van ‘normaal’ is een rode draad die ik elke keer weer probeer te zoeken.
In het begin is alles nieuw, ben je aan het ontdekken en voelen wat het verhuizen met je doet. Je probeert je draai te vinden als gezin in het normale leven. Aan de andere kant is natuurlijk alles verre van normaal, want alles is nieuw, alles kost meer tijd en extra energie. Alle ‘veilige’ ankers om je heen zijn weg. En hier hebben we bewust voor gekozen omdat we wilden weten wat dit ons zou brengen.
Gevoel van thuis
Voor mij is een veilig anker dat ik me op mijn gemak voel, dat ik kan ontspannen en dat ik weet wie ik ben en waarom ik op een bepaalde manier handel. Door te emigreren zijn deze veilige ankers volledig weggevallen en dat voelt soms heel raar. Als ik een jaar geleden mijn eigen huis in liep, voelde dat volledig van mij, mijn plek en mijn thuis, nu heb ik dat gevoel nog niet. Of als ik een jaar geleden mijn eigen sportschool binnenliep, kende ik iedereen en maakte ik een praatje met iedereen. Nu ben ik degene die nieuw is en niemand herkent me. En dit heeft tijd nodig.
Soms vielen er dan ook tranen zonder dat ik helemaal wist waarom deze er waren. Af en toe deel ik deze momenten met dierbaren, maar soms ook gewoon niet. Deze momenten heb ik geaccepteerd omdat ik weet dat dit bij het proces hoort. Nieuwe gewoonten, nieuwe ontdekkingen, nieuwe relaties en dit kan niet alleen maar met een lach gaan.
Verbinding met het eiland
Ook het eiland zelf heeft hier zeker een bijdrage aan. 13 jaar geleden toen wij voor de eerste keer een voet op het eiland zette voelde ik al dat deze plaats een speciale plek is voor mij. Een plek waar ik veel meer voel, zowel negatief als positief. Het eiland staat voor mij voor voelen en verbinden met mezelf, energiek en blij voelen. En ook dit zorgt voor meer emoties bij mij. Diepere dalen maar ook hoge pieken.
Nieuwe mensen leren kennen
Het gemis van vrienden en familie, contact houden en ook energie en tijd vrij maken voor nieuwe mensen en relaties vind ik soms moeilijk. Van nature ben ik niet heel outgoing, maar wil ik hier nieuwe mensen leren kennen en relaties opbouwen, dan zal ik zelf het eerste contact moeten leggen. En dit is vaak ook nog in een andere taal wat voor mij nog meer energie kost. Gelukkig gaat dit met de school van de kinderen redelijk gemakkelijk want de meeste mensen die we ontmoeten zijn ook expats en dat betekent dat zij in dezelfde ‘situatie’ zitten. Mensen zijn daardoor heel open en gastvrij en zijn contacten redelijk snel gemaakt.
Dankbaar
Nu bijna een jaar later op het moment van schrijven voelt het al anders, nog niet als mijn thuis maar het voelt al meer van ‘mij’. Ik geniet ervan, zonder twijfel en ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik hier mag wonen. Ik sta elke ochtend weer heerlijk op om te gaan genieten van mijn ‘koffie moment’ in de tuin.
Het is een reis om te blijven ontdekken, om te groeien en om nog meer te voelen. Ondanks alle tranen en mindere momenten voelt deze stap nog steeds als de juiste en ben ik nog steeds echt heel blij dat we deze stap hebben genomen.
Over Carli Bisseling
Carli Bisseling is Health & Lifecoach en verliefd op Ibiza. Sinds september 2022 woont zij met haar man Nick, en twee kinderen op Ibiza. Vanaf deze plek runt zij haar bedrijf, My new Roots Coaching. Waarin ze vrouwen begeleidt die klaar zijn met de dagelijkse sleur en de verantwoordelijkheid willen pakken om weer grip op hun energie en leven te krijgen. In haar programma’s helpt ze hen om vanuit een gezonde basis, voeding, beweging en mindset, het verlangen naar vrijheid en ruimte voor zichzelf te creëren waardoor ze de vrouw en moeder kan zijn voor haar zelf en haar gezin. In september start er weer een nieuwe challenge van Carli Back in your Energy & Routine klik hier voor meer informatie.
Om haar missie uit te dragen is ze niet alleen aan het coachen, maar schrijft ze ook artikelen en blogs, is ze werkzaam als docent en is ze haar eigen podcast gestart om andere vrouwen te inspireren. Kijk voor meer informatie over Carli en haar bedrijf op www.mynewroots.nl en volg haar op instagram voor nog meer inspiratie.