Iedere maandag lichten we een podcastaflevering van Man Up uit, de podcast van Halina Reijn en Carice van Houten. In de podcast staat hun vriendschap centraal, om het een nieuw leven in te blazen. Halina verhuisde onlangs naar New York, én dat is nogal wat… 

Zesduizend kilometer afstand en zes uur tijdsverschil maken het voor Carice en Halina een uitdaging om in contact met elkaar te blijven. Maar het is gelukt, ze hebben de techniek beiden aan de praat gekregen en duiken in elke aflevering in een ander onderwerp. Onder andere de geschiedenis van hun vriendschap komt voorbij, maar ook hun kindertijd, moederschap en schoonheid.

Moederschap

Het onderwerp moederschap leeft onder de luisteraars van Man Up. Eerder hadden ze het al over dit onderwerp, maar in dit seizoen komt het nogmaals aan bod. In de vorige podcast hadden ze het niet over vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen en de mythes rondom het zwangerschap. Er zijn namelijk veel onderwerpen waar überhaupt niet veel over wordt gesproken, zoals abortus en miskramen, volgens Halina en Carice. ‘Het kan helpen als we meer openheid betrachten’, zegt Halina.

Ook benoemen ze de positieve dingen van het moederschap. Volgens Halina komen mensen met een kind tot een bepaalde verdieping. Alles wat er vroeger toe deed, daar maakten ze zich niet meer druk over. Carice vertelt dat het iets heel bevrijdends heeft. ‘Je bent een open wond vanaf dat moment, je kan dichterbij de bron komen’, zegt Carice over spelen in een stuk, terwijl ze ouder is.

Verlies

Mythes rondom zwangerschap, dat is ook een belangrijk onderwerp in de podcast. Halina begint dat ze het verschrikkelijk zou vinden om de hele tijd misselijk te zijn. Carice heeft dat gelukkig nooit ervaren. Ze had een redelijk goede zwangerschap; ‘Ik voelde mij heel sterk en vrouwelijk.’ Op een gegeven moment kreeg ze het zwaarder, omdat ze zwangerschapsdiabetes kreeg. Ze was zwanger in een heftige tijd. Haar vader was al ziek toen ze zwanger werd. In de podcast blikt ze terug op de 20-weken echo, die plaatsvond in het ziekenhuis. Een paar dagen voor de echo werd haar vader opgenomen in het ziekenhuis. Hij was stervende. In hetzelfde ziekenhuis bekeek ze samen met haar zus de echo. Toen ze het hartje hoorden kloppen, moesten ze beiden huilen. Haar zus heeft nog tegen haar vader kunnen zeggen, dat het goed nieuws was. Niet veel later overleed hij. ‘Ik vind het heel verdrietig dat hij mijn zoon nooit heeft gezien’, zegt Carice. Maar ze gelooft dat de paden van haar zoon en haar vader zijn gekruist.