campagne en petitie Het Vergeten Kind

Voor ieder kind een liefdevol thuis met vertrouwde gezichten

Stichting Het Vergeten Kind start vandaag een campagne en petitie om het wisselen van hulpverleners te stoppen. Kwetsbare kinderen in het jeugdzorgsysteem zien veel verschillende hulpverleners. En dan hebben we het helaas niet over een paar hulpverleners. Vooral voor kinderen die op een groep wonen ligt het aantal hulpverleners hoog, zij hebben in hun korte leven gemiddeld al 64,6 hulpverleners gehad. Voor een kind is het continu wisselen van gezichten ‘normaal’ geworden. Maar normaal, dat is het absoluut niet. Het steeds weer opnieuw leren vertrouwen, weer opnieuw over een trauma vertellen en steeds weer een vertrouwenspersoon kwijtraken, is bovenop de trauma’s die ze al hebben, psychisch erg zwaar.

Zoveel mensen om je heen en toch alleen

Annemara (18) zag in 2,5 jaar tijd ongeveer 40 hulpverleners, waarvan maar vijf langer dan twee maanden. En Jules (18) zag in zijn leven zo’n 120 hulpverleners. Toen hij op een leefgroep woonde, was er vooral veel verloop. Hij rekent het de hulpverleners zelf niet aan: “Het ligt aan het systeem. Er is veel te weinig tijd en alles moet volgens het boekje. Daardoor zien ze niet de mens, maar een nummer.”

Podcastserie ‘Mijn leven is geen leuk kinderboek’: een drieluik van jongerenverhalen

In de driedelige podcastserie ‘Mijn leven is geen leuk kinderboek’ hoor je actrice Angela Schijf, Tweede Kamerlid Attje Kuiken, en muzikant Glen Faria in gesprek met ervaringsdeskundigen en leden van de jongerenraad van Het Vergeten Kind; Danisha, Daan en Annemara. In deze podcast vertellen ze hoe het is om op te groeien in een jeugdzorgsysteem waarin hulpverleners constant wisselen.

Wat is er mis?

Binnen de jeugdhulp krijgen kinderen veel wisselende hulpverleners aangewezen. Er zijn veel verschillende instanties bij betrokken ende kinderen worden telkens doorverhuisd, wat bijdraagt aan de wirwar van hulpverleners. Deze wisselingen en het niet kunnen opbouwen van een vertrouwensband met stabiele volwassenen heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van jongeren. In het onderzoek ’Constant nieuwe gezichten, ik crash daarvan’ van Het Vergeten Kind geeft meer dan driekwart van de kinderen aan dat ze te vaak hun levensverhaal moeten vertellen. Daardoor voelen kinderen zich niet begrepen en herbeleven ze onnodig vaak nare herinneringen. Ook vinden ze het moeilijk om nieuwe hulpverleners te vertrouwen en hebben ze geen behoefte (meer) om een band op te bouwen met hun begeleiders. Het verliezen van een hulpverlener kan traumatiserend zijn en veel kinderen vinden het lastig om zo veel hulpverleners te hebben. 71% vinden het er té veel. Daarvan vindt 25% dat het door dat hoge aantal hulpverleners ook slechter gaat met hem of haar.

Petitie

Met de campagne en de petitie roept Het Vergeten Kind op om de jeugdzorg zo te organiseren, dat kinderen substantieel minder verschillende gezichten zien dan nu het geval is. Een grote hoeveelheid handtekeningen maakt het mogelijk dit te agenderen en een verandering teweeg te brengen. Daarom roept de stichting iedereen op de petitie (tot 13 februari) te ondertekenen op www.hetvergetenkind.nl/petitie om het wisselen van hulpverleners te stoppen. Daarmee wenst Het Vergeten Kind niet minder hulpverleners, maar wel per kind minder hulpverleners én meer vaste gezichten.