Pauline van Aken -oftewel Pien- is de gelukkige moeder van twee eigen kinderen, een dochter van 24, een zoon van 16 plus twee bonuskinderen en getrouwd met een hele lieve man. Ze werkt als presentator, trainer en auteur voor het bedrijfsleven, de media, politiek en overheid. Ondanks ze voor volle zalen staat, had ze als kind faalangst. Allerlei levenslessen had ze al doorstaan tot er een zeer heftige boodschap kwam: ‘U heeft vermoedelijk kwaadaardige borstkanker.’ Pauline neemt ons mee in een korte reis…
Zelfontwikkeling
‘In mijn jonge jaren heb ik veel angsten overwonnen, waaronder die voor presenteren en mezelf in het licht zetten. Ademen en vooral doorademen vanuit de buik, is een tool die ik daarbij veel gebruikt heb en nog steeds veel inzet. Van jongs af aan ben ik super gevoelig. Ik ben al mijn hele leven me zeer bewust van alle signalen in mijzelf en die van om mij heen. Waar ik overigens heel happy mee ben, omdat de signalen die ik van mijn hart en buik krijg mij iedere dag verder helpen. Alleen durfde ik vroeger niet altijd te luisteren naar die signalen. Daardoor heb ik heus misstappen gemaakt en ben geregeld mijn eigen grenzen en behoeften voorbij gegaan. Een les die zich geregeld in mijn leven heeft aangediend en een les waar ik in deze maatschappij met heel veel prikkels nog steeds van leer.’
Borstkanker
‘Ik groei door de lessen van het leven aan te gaan. April 2017 had ik al giga veel lessen geleerd en toch… bam, daar kwam de arts met mijn volgende les waardoor ik hardhandig wakker werd geschud. ‘U heeft vermoedelijk kwaadaardige borstkanker, gezien de uitslagen van de Mammografie en Echo. We kunnen het beste nu een Biopt afnemen, zodat we precies weten wat het is. ‘Is er geen andere methode?’ vroeg ik, omdat ik heel bang was voor een biopt. De borstknobbel zat voor m’n gevoel mooi ingekapseld wat ik graag zo wilde laten. Een MRI was voor mij nog een mogelijkheid om erachter te komen hoe actief de kanker was. Dat onderging ik en ook daarbij kreeg ik de uitslag: kwaadaardige borstkanker.’
‘Ga ik volgende week of volgende maand dood?’ ‘Nee, dat niet maar snel handelen is wel ons advies’. Daarmee doelde ze op een operatie, en bestraling. Afhankelijk van wat de uitslag was van wat ze zouden weghalen, plus eventueel Chemo indien nodig. No way! Dat gaan we dus niet doen, zei iedere cel in mijn lichaam. Een enorme, bijna onmetelijke, kracht kwam in mij los op het moment dat ik nee tegen de chirurg zei. Ze schrok een beetje van mijn antwoord. Mijn man begreep mijn reactie gelukkig meteen. Eenmaal in de auto besprak ik met hem wat er door mij heen ging.’
‘Mijn moeder is aan de gevolgen van borstkanker doodgegaan. Ik heb altijd gevoeld dat niet zozeer de borstkanker haar om zeep heeft geholpen, maar alle chemo, operatie, bestralingen en haar onderhuidse gevoelens van verdriet, machteloosheid en pijn. Ik ging het anders doen en ik voelde mij gesteund. Niet alleen door mijn man en kinderen, maar ook door mijn mama op afstand. Ik bewandel mijn pad op mijn manier en dat is een totaal ander pad dan menigeen misschien bewandelt, maar het is nu eenmaal mijn weg, vanuit het hart. En mijn hart weet wat goed is voor mij en wat ik nu nodig heb.’
‘Eigenlijk kun je dit niet maken naar je gezin toe!’
‘Heb ik angsten gevoeld? Jazeker, vooral de angst voor de dood. Ondanks de kracht die ik eerder had gevoeld. Mijn ratio ging zich uiteraard bemoeien met mijn beslissing, mede door reacties van buitenaf. ‘Je gaat toch niet van die ‘Sylvia Millecam- praktijken’ aan?’ ‘Weet je dat nou wel zeker dat je het juiste doet?’ En deze vond ik de ergste: ‘Eigenlijk kun je dit niet maken naar je gezin toe!’ Het viel me soms zo enorm zwaar. Ik liet me bijna verleiden om het pad te bewandelen zoals anderen het wensten, zodat ik hen tevreden kon houden. Op bepaalde momenten had ik echt het gevoel dat ik eerder met andermans angsten te maken had, dan met die van mijzelf. Ik voelde me heel kwetsbaar en heb mijn tranen rijkelijk laten vloeien. Ook boosheid kwam ik tegen in mijzelf. Boos dat mijn lichaam me in de steek had gelaten en ik er niet meer op kon vertrouwen.’
‘Later besefte ik dat mijn lichaam me juist niet in de steek had gelaten en al veel eerder allerlei signalen had gegeven. Maar ik was te druk destijds met twee verhuizingen waar we middenin zaten, de verwerking van het overlijden van mijn vader, ik was inmiddels wees, druk met de kost verdienen en uiteraard wilde ik er zoveel mogelijk voor mijn gezin en dierbaren zijn. En ja ook relatieperikelen waren er op en af. Die flinke borstknobbel in mijn rechterborst gaf haarfijn aan dat er iets goed mis zat in mijn systeem en dat het zeer zeker niet alleen met het heden te maken had.’
Leven met passie
‘Van jongs af aan ben ik altijd al de regisseur van m’n leven geweest. Vol passie en liefde leefde ik mijn leven. De dagen waren te kort, dus ben ik vooral sinds mijn moeders overlijden super veel aangegaan. Heel veel aangepakt en gewoon gedaan, geen confrontatie uit de weg, steeds uit de comfort zone stappen en gewoon doen. Ook al vond ik iets doodeng. Dat heeft me natuurlijk heel veel gebracht, maar ik heb tien jaar lang hard gewerkt en moest ondertussen omgaan met verdriet en pijn. In 2003 was ik zwanger van mijn zoon in mijn tweede huwelijk en mijn moeder overleed in datzelfde jaar, vijf jaar later verloor ik een heel goede vriendin aan longkanker en weer vijf jaar later plotseling mijn vader aan een aneurysma.’
‘Ik moest wakker worden! Mijn hele systeem zei: ‘Nu is het afgelopen, jij gaat bijkomen. Liever zijn voor jezelf en volledig tot rust komen.’ Nou, ik kan je zeggen: wakker was ik zeker. Ik ben me kapot geschrokken. Vragen die ik mijzelf stelde waren: wat wilde mijn lichaam mij vertellen? Had ik roofbouw gepleegd op mijn lichaam in de afgelopen stressvolle periode? Ja natuurlijk, ik was nog niet eens echt bijgekomen van de periode daarvoor. En vooral de laatste paar jaren was ik veel te veel bezig met rationele zaken en nam daardoor te weinig rust. Daardoor was ik destijds te weinig bewust met lichaam en voeding om gegaan. Ook al deed ik geregeld een middagdutje en at ik niet ongezond, toch had ik kennelijk ‘anders’ nodig. Althans, zo vertelde mijn lichaam mij.’
Missie
‘De vraag die ik mijzelf ook stelde was: ‘En zat er nog iets in mijn systeem, zoals oude emotionele stress van vroeger of juist van nu? Jazeker, net zoals mijn moeder liep ik ook nog rond met emotionele troep van vroeger. Ik kon daarbij in mijn huidige leven nog meer leren loslaten. Ik was al zo ver, maar kennelijk nog niet ver genoeg, want ik had last van bepaalde emotionele triggers. Vooral door al die rationele onbelangrijke zaken, waar mijn systeem dus gestresst van raakte. Ik had ook sinds m’n veertigste allerlei klachten, zoals: mastopathie, moeheid, droge ogen en een aantal vage pijntjes in mijn lichaam. Dus werk aan de winkel en terug in contact met mijzelf, met mijn hart.’
‘Mezelf resetten, healing teweeg brengen, loskomen van (emotionele) oude stress, de confrontatie aangaan met mijzelf en mijn angsten die er nog zaten leren loslaten. Natuurlijk bleef ik in contact met de reguliere zorg en bleef ik onder controle. Ik deed er alles aan om, hand in hand met zowel de reguliere zorg als met behulp van complementaire zorg, op mijn gekozen pad te blijven en me niet te laten verleiden om het ‘anders’ te doen. Dus dat betekende: blijven geloven en nog meer vertrouwen in mijzelf. Doodeng was het.’
Opschonen van mijn lichaam
‘Ik ging me verdiepen in mijn lymfe- en immuunsysteem, mijn darmen en andere organen die van belang zijn voor het opschonen van mijn lichaam. Allereerst ben ik met aandacht voor voeding gestart. Ik stopte met latte macchiato’s die ik zo lekker vond. Dus helemaal geen koffie met melk meer voor mij en geen alcohol, witte koolhydraten en suiker. Geen gewone- en schimmelkaas meer en geen tot amper vlees. Ik nam wel veel water, kruidenthee, juist veel groene groentes ook in smoothies, vis, noten, zaden, fruit, geitenkaas en yoghurt van de geit. Het afgelopen jaar kwam daar cocos-, amandel-, en havermelk bij, amper eieren meer en alles glutenvrij omdat mijn schildklier en darmen daar beter op reageren. Ook nam en neem ik nog steeds zo natuurlijk mogelijke supplementen. In het begin meer dan nu.’
‘Ik heb een hele goede Acupuncturist leren kennen, waar ik nu nog steeds 1 keer per maand kom, voor de check en ter preventie. Ik stopte met deodorant, wat op een gegeven moment sowieso niet meer nodig was en gebruikte alleen producten voor mijn huid en haar die zo puur mogelijk waren. Dus als ik iets spannends heb, zoals een grote presentatie of lezing, gebruik ik natuurlijke deo waar etherische lavendelolie in zit. Verder ben ik meer gaan wandelen in de natuur, deed en doe het liefst twee keer per week yoga. En ik heb in de afgelopen twee jaar allerlei mooie sessies meegemaakt, waarbij ik in contact kwam met mijn onderbewuste en mijn angsten en andere onderliggende oude emoties heb kunnen loslaten. Zoals meditaties, TB (transformational breathing), Body Talk, EMDR en Systemisch werken met paarden.’
Diagnose
‘Na drie maanden ‘het roer om’ voelde ik het verschil. Niet alleen in energie, ook de knobbel was zichtbaar geslonken. Toen durfde ik voor een Biopt te gaan bij een radioloog in het Radboud. Hij is op mijn pad gekomen doordat ik daar meedeed aan een onderzoek met een vrouwvriendelijker apparaat dan de Mammografie. Die Mammo vind ik echt een tosti-apparaat, dat niet voor niets steeds meer onder vuur komt te staan. Daarom laat ik naast het meedoen met dat onderzoek ook mijn borstgezondheid checken door een Thermograaf middels een Echo bij de radioloog en indien nodig een MRI. In het eerste jaar kwam ik drie keer voor een MRI, het tweede jaar twee keer en nu heb ik een jaar lang niet voor controle hoeven langskomen. Ik heb nog steeds contact met mijn radioloog, ook al gaat hij bijna met pensioen. Hij verdient een lintje voor de wijze waarop hij met zijn patiënten omgaat.’
‘Toen kwam de diagnose DCIS, voorstadium borstkanker en de activiteit was iets minder geworden. De radioloog zei dat de schommelende activiteit kon komen doordat ik in de overgang zit. Advies was om de borst er af te halen, met reconstructie, omdat er een streng van knobbels door mijn borst zat.
Wat de uitslag zou zijn geweest wanneer ik meteen de Biopt had gedaan, weet ik niet. Dat is voor mij niet belangrijk meer, want wellicht had ik dan niet gedaan en gedurfd wat ik ben aangegaan. Ook na de Biopt heb ik doorgezet en ben ik de knobbel, die er toen nog in mijn borst zat, als thermometer gaan zien.’
Pad van bewustzijn
‘Steeds beter leerde ik luisteren naar de signalen van mijn hele systeem. Ik leerde inzien wat de invloed is van stress, en dat chronische stress iets is dat in deze maatschappij heel veel voorkomt bij mensen. Dat we een leven kunnen leiden van meer liefde, rust, balans en ruimte voor onszelf, als we maar durven kiezen voor wat echt belangrijk is in het leven.’
‘Ik ben van ‘ziek’ -ook al voelde ik me niet ziek- (met borstkanker/DCIS met 2 jaar later een ontstoken en te snelle schildklier, plus de diagnose Ziekte van Graves) naar gezond, vitaal en in balans gegaan. Mijn borst is dus weer gezond en mijn schildklier in balans. Op eigen kracht zonder medicatie, operatie, bestraling of wat dan ook. Van dagelijkse en (oude) emotionele stress ben ik naar meer bewustzijn, rust, tijd en ruimte voor mezelf en mijn gezin gegaan. Ik heb in de afgelopen jaren nog meer mijn grenzen en behoeften leren bewaken en aangeven. Ik heb geleerd om los te komen van negatieve energie. Ben minder gaan werken en heb alle verleidingen en het leven in de ratrace nog beter leren weerstaan. Ook plan ik vooral minder op een dag in en ben als het ware langzamer gaan lopen, zoals ik als kind al zo goed kon en vreemd genoeg verleerd was.’
Dankbaar
‘Ik dank mijn systeem met al haar signalen en de wake up call. Deze Life Switch neemt niemand me weer af. Voor altijd blijf ik luisteren naar de signalen van mijn lichaam en zintuiglijke waarnemingen. Ik blijf vertrouwen houden in mijn systeem, in contact met mijn buik en hart! Inmiddels help ik naast mijzelf, ook anderen verder op hun pad. Dat doe ik middels mijn interactieve presentaties en lezingen, en met mijn YouTube kanaal en de site pien.tv.
Klik hier voor meer powerstories.
Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.
Volg voor meer inspirerende verhalen het Instagram account @powerstoriesnl, powered by WENDY.
