Vandaag verschijnt het boek Woman van Lucy Woesthoff, vrouw van Dinand en moeder van vier kinderen, over de liefde, de dood, ouder worden en de kracht van sisterhood. Vrouwen zouden elkaar meer moeten steunen, zegt Lucy, in plaats van elkaar als concurrenten te zien. In haar eigen leven kiest ze altijd voor de liefde. ‘Met het leven en de dood tussen ons in heb ik met Guusje een vriendschap kunnen opbouwen.’
Het is april 2004 als de Engelse Lucy Dinand Woesthoff ontmoet. Ze woont dan nog in Londen, waar ze PR-manager is van de Rolling Stones en heeft geen idee wie Guusje is en hoe groot het verdriet is in Nederland om haar overlijden en hoe geliefd ze was. ‘Ik was jong en verliefd, sprak geen Nederlands en verhuisde vrij naïef naar Nederland om bij Dinand te kunnen zijn. Eenmaal hier merkte ik al vrij snel dat mensen dachten in termen van ‘eerste’ en ‘tweede’ vrouw. Was ik niet jaloers op wat Dinand met Guusje had gehad? Maakt dat je niet onzeker? Het verbaasde me. Waarom zouden de oude en de nieuwe vrouw niet door één deur kunnen? Ik was hier gekomen uit liefde en wilde met al mijn liefde voor het kindje van Dinand zorgen dat geen moeder meer had. Vanuit mijn pure instinct wilde ik helpen.’
Het is die ervaring geweest die haar uiteindelijk inspireerde om een boek te schrijven over sisterhood. ‘Ik geloof erin dat leven uit liefde het meeste kan opleveren. Ik heb Guusje nooit gekend, maar met het leven en de dood tussen ons in heb ik een vriendschap met haar kunnen opbouwen. Ik heb haar in mijn hoofd opgezocht en de negatieve gedachten die soms van buitenaf kwamen weggeduwd. Ik voelde me sterk, mijn intenties waren puur.’ Lucy is ook de drijvende kracht achter het Woezel & Pip-imperium, ooit bedacht door Guusje en voortgezet door Lucy en Dinand. Lucy: ‘We vinden het leuk om mooie dingen voor kinderen te maken en het voelt goed dat we daarmee Guusjes werk kunnen voortzetten. We houden haar droom levend.’
Dat er nu een boek ligt is heel bijzonder voor haar. ‘Ik had al jaren het idee om een boek te schrijven. Voor de kinderen. Ik dacht erover om te schrijven over ons bijzondere gezin. Dat ik moeder ben van vier, en niet de stiefmoeder van een. Over moderne families. Mijn uitgever vond het mooi wat ik online deelde via mijn Instagramaccount. Langzamerhand is het uitgegroeid tot een boek dat sisterhood aanmoedigt. Een mooi proces vond ik dat. Ik ben geen schrijver van beroep, maar ik vond het schrijven ontzettend leuk en heb het echt als een cadeau ervaren. Ik heb het vanuit mijn hart geschreven.’
Vrouwen, zegt Lucy, zouden zoveel meer voor elkaar kunnen krijgen als ze elkaar omarmden, in plaats van de concurrentie met elkaar aan te gaan. Want dat is wat ze vaak ziet gebeuren. ‘We oordelen zo snel, daar moet echt een break in komen. Ik ken via Instagram bijvoorbeeld een vrouw die er voor heeft gekozen om thuis te blijven bij de kinderen. Ze krijgt daar veel kritiek op, zou geen goed rolmodel zijn. Maar waarom mag iemand niet zelf kiezen? Een vrouw die erg mooi en succesvol is, roept ook al snel reacties op. Ik probeer mezelf dan de vraag te stellen: is het jaloezie of komt mijn gevoel misschien voort uit bewondering? Vaak komt het voort uit eigen onzekerheid en bewonder je zo’n persoon eigenlijk. We hebben de neiging om een vrouw die de ongeschreven regels niet volgt terug te fluiten. Ik vind dat jammer. We hoeven het niet allemaal met elkaar eens te zijn of elkaars vriendinnen te worden, maar we kunnen wel respect voor elkaar hebben en elkaar versterken. Dat is voor mij sisterhood. Ik hoop dat vrouwen zich in mijn boek herkennen en gaan nadenken over hun eigen verhaal. En die verhalen met elkaar gaan delen. Ik wil vrouwen graag met elkaar verbinden en een duwtje geven om hun eigen gedachten te delen.’
Woman, 21,99 is verschenen bij Unieboek Spectrum. Het boek van Lucy koop je hier
