Imma (39) kreeg jaren geleden kanker en gooide het roer om. Haar doe-mentaliteit als advocaat ruilde ze in voor een leven met minder status en meer vertraging. In Kopenhagen ontdekte ze een nieuwe versie van zichzelf: eentje waarin taal en troost centraal staan.
‘Toen ik de diagnose kanker kreeg, had ik net een kindje gekregen dus dat was erg verdrietig. Ik besefte hoe kwetsbaar ik was en hoe kostbaar de tijd is. Het was druk van binnen en dus begon ik te schrijven over hoe ik me voelde. Dat deelde ik met de mensen om mij heen. Mijn man las alles als eerste, hij stuurde me dan muziek terug. Zo wist ik dat hij begreep hoe ik me voelde. Dat was enorm bijzonder.
De Belgische psychiater Dirk De Wachter zegt dat mensen elkaar kunnen aanraken met taal. Ik heb het zelf mogen ervaren en heb mijn pad voor altijd veranderd. Op dit moment werk ik als ceremonieel speechschrijver. Ik zoek woorden voor momenten om bij stil te staan, zoals de Nationale Dodenherdenking. Ook publiceerde ik een voelboek voor als het leven anders loopt: Kairos.’
Leven op de proef gesteld
‘We komen er vaak niet onderuit: verdriet hoort bij het leven. Als je leven op de proef wordt gesteld, moet je soms een nieuwe versie van jezelf ontdekken. Dat is wat mij gebeurde. Het ziek zijn en het ontdekken van de kracht van taal, heeft me helder gemaakt waarvoor ik op aarde ben: troost bieden met taal.
Soms dwingt het leven je tot stilstand. Vragen als: wie ben ik? Of wat wil ik doen met mijn tijd? Komen meestal niet in je op als je bezig bent met het dagelijkse riedeltje. Bij mij bonkten ze ineens heel hard op de deur. Ik realiseer me goed dat ik veel geluk heb gehad.’
Kopenhagen
‘Na alle behandelingen ben ik met mijn man en ons zoontje voor een half jaar naar Kopenhagen vertrokken. Op zoek naar een nieuwe start. Ik studeerde daar aan de universiteit een semester filosofie, over de opgave van ons bestaan. De Deense filosoof Søren Kierkegaard zegt dat het de kunst is iets te vinden dat je hart verovert en waar je je met volle overtuiging voor in wilt zetten. Leven vanuit je eigen bron. Ik had nog nooit eerder gestudeerd met een glas wijn, een kaarsje aan en een traan van herkenning over mijn wang.’
Voelboek Kairos
‘Mijn ervaring met verdriet staat aan de basis van Kairos, het voelboek dat ik heb gemaakt. Omgaan met tegenslag is heel persoonlijk en vaak valt er weinig te ‘doen’. Ik denk dat het belangrijk is aan te kijken wat je overkomt en dan kan het helpen open en liefdevolle vragen te stellen aan je binnenwereld. Controle verliezen is eng en moeilijk, maar verdriet hoort ook bij het leven en daar ruimte voor maken is heel gezond. Ik vond het fijn om met Kairos iets zoets te maken van het zuur dat mij is overkomen en hoop dat ze ook voor anderen betekenis mag hebben.’
Me-treat
‘Ik heb samen met een vriendin, die ook kanker heeft gehad, een me-treat georganiseerd voor vrouwen na kanker. Wij hebben veel steun aan elkaar en het is bijzonder om op een lichte manier ernstige dingen te delen met iemand die dat direct begrijpt. Het voelt als een zielsverwantschap. En dat gevoel gunnen we andere vrouwen ook. Want het kan best eenzaam en spannend zijn om je leven weer op te pakken. Vorig jaar kwamen we met onze eerste groep van tien vrouwen samen. We hebben onze ervaringen gedeeld, gelachen en ruimte gemaakt om stil te staan bij wat ons is overkomen. Het was ongelofelijk bijzonder.’
Toekomst
‘Als het leven me iets heeft geleerd, dan is het dat ze zich niet laat plannen. Ik kijk ongeveer één jaar vooruit en geniet van alles wat op mijn pad komt. Zo mag ik vanaf januari onderzoek gaan doen naar de kracht van troostrijke verhalen in de zorg. Ook volg ik een opleiding tot ritueel begeleider aan de Universiteit voor Humanistiek. Ik heb een nieuw pad gevonden en zou niet terug willen naar mijn oude doe-mentaliteit. Het voelt alsof ik mijn vruchtbare aarde om te groeien heb gevonden en dat heeft iets te maken met taal en troost. We lijken soms bang voor verdriet terwijl er ook zoveel schoonheid in zit. Geloof me, ik voel me levendiger dan ooit.’
Kairos– een voelboek voor als het leven even anders loopt
