Hoogsensitieve mensen leiden dikwijls een leven dat niet helemaal bij ze past. Uit onzekerheid, of omdat ze bijvoorbeeld meer aan de ander denken dan aan zichzelf. HSP-coach en WENDY expert Felix Brabander van de HSP Academy vertelt hoe je als HSP’er eindelijk het leven kunt krijgen dat echt bij je past.

Ben je nadrukkelijker dan voorheen bezig om vorm te geven aan je leven op jouw manier? En heb je hierbij behoefte aan een goed voorbeeld? Zoek dan niet te ver van huis, maar vraag advies aan het kind in jezelf. Zit er in jou nog ergens een kind dat symbool staat voor wie je eigenlijk echt bent? Kan je die energie van het kind nog herinneren? ‘Alles op mijn eigen wijze willen doen, de vrijheid willen hebben’.
Dat is wie ik als kind altijd was.

Maar wat heeft mij dan gemaakt zoals ik nu ben? Die persoon die steeds moet opboksen tegen onzekerheid en angst? Het anders zijn. Het zoeken naar meer stevigheid, een grotere eigenwaarde. Laat je alles om je heen gebeuren? Voel jij je gevangen in je leven? Heb je last van chronische vermoeidheid? Waarom ben je altijd moe? Denk je regelmatig na over de vraag ‘of er niet meer uit te halen valt dan er nu uitkomt? Je voelt dat je geen zin meer hebt in die oude worsteling waar maar geen eind aan komt. Maar hoe dan wel?

Ik wil iets totaal anders. Ik voel een verlangen. Maar ik durf niet.
Wat mijn verlangen is? Vrijheid. En dan maar gewoon zien. Iets creëren.

Wat zit er dan nog dwars?

Loslaten van oude patronen als HSP’er

Wat je als HSP’er hebt meegekregen vanuit je opvoeding, daar draag je meestal nog wel een spoortje van mee. Ook na zoveel jaren. En als het meer dan een spoortje is dan kan het zijn dat je toch nog niet echt kiest voor jezelf. Er zijn ideeën, dromen en wensen, maar er zit ook altijd een ja-maar overheen. Je wilt een nieuwe wereld laten ontstaan. Je hebt coaching gedaan. Een mooie workshop gevolgd. In je innerlijke wereld schuif je een stukje op. Je gaat op weg.

Je kickt af van oude patronen. Maar het elastiekje achter je rug wordt steeds strakker. Steeds sterker wordt die roep om definitief af te rekenen met die oude conditionering van een HSP’er: het geprogrammeerd zijn om buiten jezelf te leven. Maar je kiest nog niet. Totdat je ontdekt dat heel veel van de dingen waar je ja tegen hebt gezegd, eigenlijk niet meer dan aannames zijn geweest, voorbeelden van hoe anderen leven, of verhalen uit magazines die je wel leuk leken.

Ben je hier beland dan zijn er twee uitdagingen:

• Jezelf losmaken van het oude. Met vaak een periode waarin je bepaalde dingen niet doet die je eigenlijk wel zou moeten doen.
• Op het goede pad blijven, helemaal boven het oude uit stijgen en niet meer terugvallen in oude dingen. Echte vrijheid.

Om van het oude los te komen en je vrijheid te pakken, wat zou daar nog mogelijk zijn? Die vraag kun je jezelf heel lang stellen. Het punt is echter (en dat is essentieel), dat je op enig moment gaat springen en moet springen in wie je echt bent. Je voelt als het ware dat moment naar je toe komen. Zelfs al duurt het nog een jaar of twee.

Hoe maak je jezelf los?

Hoe doe je dat dan? Je echt losmaken en springen? Het gaat alleen als je voor dat moment even alles en iedereen om je heen vergeet, anders kan je niet springen. Dat is de echte uitdaging. En dan kijken wat het jou brengt.

Begin met jezelf toe te staan om een heel nieuw leven te gaan ontdekken. Met in het achterhoofd de wetenschap dat het leven dat je nu leidt in het ergste geval een ‘bedacht leven’ is. Een leven dat niet zo heel veel met jou te maken heeft. En in de meest extreme vorm zou jouw leven simpelweg gebaseerd kunnen zijn op een leugen. Daar kan verder niemand wat aan doen, maar dat is zo ontstaan. Je bent dan ergens in gestapt waarvan je je hebt wijs gemaakt dat het zo zijn positieve kanten had, een bepaalde uitstraling misschien, maar waar je uiteindelijk toch niet zo veel aan blijkt te hebben. Het is niet wie jij bent.

Of je hebt een leven waar wel veel elementen in zitten die van jou zijn, maar er zit veel ruis omheen. Hierdoor verdwijnt wie je werkelijk bent achter het paniekvoetbal van alledag. Het kan een tijdje duren voordat je dat kan zien. Je kan een hele tijd toegroeien naar zo’n moment van bewustwording dat je zegt ‘dit is niet wie ik ben’.

Misschien gaat het om zaken die spelen vanuit je werk of dingen privé of allebei. Hoe dan ook, je krijgt steeds meer het gevoel overspoeld te worden. Of je krijgt het gewoon benauwd. Vroeg of laat word je als beïnvloedbare HSP’er geconfronteerd met de vraag of je wel de positie hebt of een situatie hebt gecreëerd waarin jij het voor het zeggen hebt. Waarin jij degene bent die haar eigen richting mag bepalen. Wat levert dat op? Als je de juiste voorwaarden hebt geschapen waarin jij als HSP’er goed kan functioneren en niet steeds door allerlei zaken wordt afgeleid van jouw kerntalenten, van wie je echt bent. Dat scheelt jou als HSP’er enorm veel energie.

Leer je mond opendoen

Wat zijn die voorwaarden? Het betekent dat jij waar en wanneer dan ook je mond open kan en mag doen. Het zou een adviseurspositie kunnen zijn, waarbij men accepteert dat je overal doorheen fietst. Het is maar een voorbeeld. Echter, dan zal je het hele idee van ‘iedereen vindt mij lief en aardig en zal mij accepteren’ los moeten laten, want anders kan jij … je mond niet meer open doen.

Als jij werkelijk jouw visie, jouw visie als HSP’er, de wereld in gaat sturen, dan kan je er op rekenen dat mensen daartegen gaan protesteren, hun wenkbrauwen fronsen, kritische vragen gaan stellen. Tenzij …  je er helemaal achterstaat. 100 % hè. Aan de ene kant zal het zo zijn dat ze eigenlijk wel weten dat je gelijk hebt, maar ze balen er waarschijnlijk na verloop van tijd net zo goed van dat je bijna altijd gelijk hebt, vanwege die heldere visie. Dat weet je wel van jezelf. Je kijkt overal doorheen, je hebt veel eerder dan anderen in de gaten hoe zaken in elkaar zitten. Je ziet van tevoren al de dingen die gaan gebeuren.

En wellicht is het nog steeds zo dat je je voor dingen afsluit. Dat je als HSP’er oogkleppen hebt opgezet om de buitenwereld vooral buiten te houden. Echter, het springen in wie je echt bent betekent het harmonie-model loslaten, alleen durven staan (in jouw visie) en veel beter voor jezelf zorgen zodat je niet eindigt met een gevoel van ‘ik heb zoveel om mij heen waar ik rekening mee moet houden.’ Bah!

Dus: waar lekt jouw energie weg, waar laat je toch over je grenzen heen gaan? Het kan zelfs zo zijn dat het puur zit in een mentale houding. Anders gezegd, dat er in jou (voordat je überhaupt je mond open doet of een nieuwe stap zet) meteen al van binnen een verkrampende reactie plaats vindt van jezelf klein maken. Hiermee raak je uitgeput. Je kan in welke situatie dan ook een bepaald gevoel krijgen (je innerlijke radar) en dan direct daarna er weer over gaan nadenken. Wat gebeurt hier nou? Conclusie: De onzekerheid slaat toe, je gaat om je heen kijken, observeren en analyseren. Doodvermoeiend.

Hoe manage je nou de buitenwereld? Investeer in goede ‘public relations’. Probeer erin te oefenen dat je een consistent imago van jezelf neer zet. Een combinatie van ‘helderheid’, vriendelijkheid en toch ook gedecideerdheid. En koppel een eigen visie aan een strevenswaardig doel. Dan wordt het makkelijker. Een visie waarin je mensen uitnodigt om mee te denken. Creëer een gemeenschappelijkheid, waarin jouw mening makkelijker wordt geaccepteerd. Denk na over de vragen die je aan je omgeving moet stellen om ervoor te zorgen dat je mensen mee krijgt. Zorg dat je de knelpunten, de frustratie, de pijn van de ander(en) begrijpt en herkenbaar kan verwoorden en terugspiegelen. Dan krijg je mensen mee.

Wees niet bang voor disharmonie

Terug naar het thema van omgaan met onzekerheid. Leer om niet steeds bezig te zijn met het voorkomen van complicaties of disharmonie. Dit helpt je om losser te worden, meer te ontspannen en te genieten. Frons niet steeds bij alles met je wenkbrouwen. Sommige HSP’s zijn daar berucht om. Focus op het beter omgaan met de stilte. Dan kan je ontspannen.

Herken je het volgende?:

‘Ik functioneer al vanuit mijn gevoel. Dat kan ik al heel goed.’

‘Ik kan mij daar wel nog in kwijtraken, door bepaalde situaties of mensen.’

‘En, eerlijk gezegd, ik ben nog teveel van de controle.’
Houd jezelf dan het volgende voor:

Mijn uitdaging is om te gaan werken vanuit die ruimte waar de echte inspiratie zit en die ruimte heet creatieve stilte. De stilte waarin hèt gebeurt. Waarin je denkt dat alles al is gezegd, maar niet heus. En dan komt onverwachts het grote nieuwe idee, het gouden idee, naar boven. Herken je oude gewoontes: “Zolang ik nog in de energie van de ander zit pak ik mijn eigen stilte niet. Die pak ik pas als ik weer thuis ben. Dat is typisch hsp.

En hier zit nou precies de ingang naar het ‘volgende niveau’. Jouw volgende niveau van jouw functioneren. Dat is waar je echt gaat creëren vanuit het niets. Bewaak dat je niet terug valt in ‘dat je er voor de ander moet zijn’. Afhankelijk van je opvoeding kan je nog steeds eraan gewend zijn om jezelf klein te houden, aan te passen en jezelf opzij te zetten. Onderschat dat niet, als dat er is dan zit dat er diep in. Toch is het nodig, als je wilt werken vanuit die creatieve stilte, dat je je eigen weg gaat. Dat doe je niet uitsluitend vanuit je hart, want in je buik zit de echte drive.

Vanuit je hart kies je eerst voor een pad waarvan je voelt dat het echt bij je past, waar dus je hart in zit. En dan begint het. Dan ga je steeds meer leren om de dingen te doen op jouw manier. Daar heb je de drive van je buik voor nodig. Daar zit namelijk het gevoel van dit is het, zo moet het zijn. Dan ga je echt afrekenen met alle oude shit die jou nog tegen hield.

Over Felix Brabander

Felix Brabander weet als HSP’er alles over hoogsensitiviteit en is oprichter van de HSP-Academy. Hij werkt als HSP-coach en geeft cursussen en trainingen op het gebeid van hoogsensitiviteit. Kijk voor meer informatie op de site van de HSP Academy of op de site van zijn coachingspraktijk.

Meer interessante artikelen over hooggevoeligheid van Felix Brabander lees je hier.