Ze willen het wel hoor, Kim en Roos: sporten en gezond eten. Maar er zijn voornemens en er is de praktijk…
Kim: Als het herhalen van mijn goede voornemens op het gebied van sport, spel en gezondheid een olympische sport was, zou ik inmiddels kromlopen van de gouden plakken. Dat ik de plannen zelden tot nooit tot uitvoer breng, vond ik eerst altijd een beetje slappig van mezelf. Maar hoe ouder ik word, hoe milder. Het voelt gewoon al goed om mezelf wijs te maken dat ik vanaf nu/morgen/volgende week écht eens naar binnen ga bij de sportschool waaraan ik maandelijks een fiks bedrag doneer. Of dat ik voortaan ook zo iemand wordt die lángs de zak KitKat Chunkies naar een weck- potje gedroogde vlierbessen graait. Alleen al door te fantaseren over zulke voornemens voel ik me zo fit en verantwoord, dat ik het zou missen als ik echt overga tot ac- tie. En als ik nou gewoon elke minuut dat ik hierover filosofeer even mijn bilspieren aanspan, dan kunnen de buns of steel nooit ver weg zijn! Hoe ben jij met voornemens op dit vlak?
Roos: Voornemen: Vanaf vandaag ga ik elke ochtend voor iedereen wakker is twintig minuten mediteren. Het is heel belangrijk om eens naar binnen te kijken. Praktijk: Okeeeeee, daar gaat-ie dan. Rechtop zitten. Ogen dicht. Tering. Kwart over zes is echt allejezus vroeg. Goed. Niet zieken, Schlikker. Dat is ook maar een gedachte. Laat de gedachte los. Laat hem gaaaaaan. Laat hem… Wat is dat nou voor geluid? O, mijn maag. Rommelderommel. Ik zou wel een tosti lusten. Neehee. Je bent aan het mediteren. Naar binnen kijken. Ja, maar mijn inwendige mens heeft honger.
Kim: Voornemen op zondagochtend: Doordeweeks drink ik geen alcohol. Praktijk: ‘Nondeju, wat een dág! Doe mij maar een wijntje. Hoe bedoel je: “Het is maandag”? Fuck it.’
Roos: Voornemen: Vanaf vandaag begin ik elke ochtend met een glas selderijsap. Selderijsap is namelijk vloeibaar goud vol- gens Instagram. Allemaal strakke bruine fitnessbabes doen opeens aan de sellery challenge. Je darmen knappen ervan op, het is vochtafdrijvend (en dan drijft er vast ook wel een beetje vet mee), je gaat er eenhoorns van zien en glitter van poepen. Oké, dat laatste is niet bewezen. Maar je weet maar nooit. Praktijk: Zoooooo, dat is een flinke stengel. En nog één. Hoppa. In de nutribullet. Beetje water erbij. ‘Mama, wat maak je?’ ‘Selderij, schat, daar ga je glitter van poepen.’ ‘Ik wil ook! Ik wil ook!’ ‘Zeker weten? Oké, dan mag jij het eerste slokje. Kijk eens. Alsjeblieft. Schatje? Schatje? Stop nou met kokhalzen, je moet het doorslikken, slikken nou, kom, SLIKKEN!!! Oké. Wie wil er een tosti?’
Kim: Realistischer voornemen: Ik drink meer dagen in de week níet dan wel. Praktijk: Dus sindsdien hebben wij thuis de regel dat we drie dagen per week wél een wijntje of een biertje drinken en de overige vier dagen geen druppel! Ja, dat gaat hartstikke goed. Alleen zo’n zondagmiddag als deze hè, als de zon ineens schijnt en we spontaan op het strand belanden, dan is het wel even lastig om te zeggen: ‘Nee, ik pas, ik heb al mijn bonnen deze week reeds ingeleverd.’ Toch lukt het meestal wel en houd ik mijn rug recht. Neem ik een Spa citroen of zo, ook lekker joh. Of een tonic… Maar goed, na twee tonic is het wel weer klaar, en trouwens: één witbiertje moet kunnen, toch? Hoe vaak schijnt de zon hier nou helemaal? Een mens moet wel zijn momenten pakken natuurlijk. Kom, we doen ’t gewoon, eentje, gezellig.
Lees de hele column van Kim & Roos in WENDY #28 die nu in de winkel ligt!
