Op het verhaal dat Wendy en haar broer Mike vertelden over hun tattoo kregen wij honderden reacties. De mooiste verhalen plaatsen wij vanaf nu elke week online. Dit keer: het verhaal van Wendy, die een tattoo liet zetten ter nagedachtenis aan haar moeder, die ze verloor toen ze twaalf was. Zes jaar later werd haar zoontje geboren, die op de plek waar Wendy haar tattoo liet zetten, een grote koffievlek heeft. Dat kon geen toeval zijn.

Wat een bijzonder verhaal!

‘Acht jaar geleden was ik, samen met een stel vrienden, een dagje in Scheveningen. Toen we naar huis wilden gaan en richting de auto liepen, zagen we een tattooshop. De mannen van het gezelschap wilden naar binnen. Het idee om een tattoo te laten zetten speelde al langer in mijn hoofd, dus ik ging ook mee, om inspiratie op te doen. Wat ik voor tattoo wilde? Ik wist dat het iets met een Chinees teken moest zijn en dat het te maken moest hebben met mijn moeder die -toen ik 12 jaar oud was- op 38-jarige leeftijd is overleden, maar wat wist ik niet precies. Ik sprak met de tattoo artist en ik vertelde hem mijn verhaal. Hij had een Chinees teken voor ‘mama’ en liet deze zien. Ik kon hem meteen laten zetten! Spannend. Ik twijfelde, maar mijn vrienden zeiden: “Doe het gewoon.” En dat was goed. Als ze niet hadden aangedrongen had ik de tattoo misschien nooit laten zetten. ’s Avonds bij thuiskomst zag ik op de kalender dat het de sterfdag was van mijn moeder. Iets waar ik niet bij stil had gestaan die dag, maar wat ik wel een mooi toeval vond. Misschien was er toch wel meer.

Zes jaar na het zetten van de tattoo werd mijn zoontje geboren. Ik heb mijn zoontje vernoemd naar mijn moeder: zijn tweede naam is Pieter, mijn moeders naam was Pieta. Bij de geboorte had mijn zoon een vlekje op zijn beentje ter hoogte van zijn enkel, dit heeft hij, twee jaar later, nog steeds. De vlek zit op precies dezelfde plek als mijn tattoo! Hetzelfde been, dezelfde kant en op dezelfde plek. Ik geloof nu niet meer in toeval!’

Het was best moeilijk om de koffievlek duidelijk in beeld te krijgen…

Waarom een tattoo op je enkel?

‘Ik wilde de tattoo eerst op mijn pols. Subtiel, klein en toch te verbergen. Eenmaal in de stoel en klaar om de tattoo te laten zetten heb ik er toch voor gekozen om het op mijn enkel te laten zetten. En daar ben ik nog altijd erg blij mee.’

Een grote stap?

‘Ik vond het wel even spannend maar toen ik eenmaal in de stoel lag viel het mee. Het deed ook geen pijn. De emotionele lading kwam pas later toen ik erachter kwam dat het de sterfdatum was van mijn moeder.’

Blijft het hierbij?

‘Ik denk dat ik het hierbij laat. Ik wilde een blijvende herinnering aan mijn moeder.’

Wil jij ook je verhaal over je tattoo met ons delen? Mail naar online@wendymultimedia.nl en wie weet sta jij de volgende keer op WENDY online.