De Australische kok Donna Hay kan zich met zes miljoen verkochte kookboeken en een eigen tv-show en keukenlijn meten met de Jamie Olivers en Ottolenghi’s van deze wereld. Aan de hand van de klassiekers van Ramses Shaffy deelt Donna haar lessen in geluk.
Zing
‘Ja, elke dag, als ik ’s avonds met de auto van kantoor naar huis rijd. Het is mijn manier van ontladen. Ik plug mijn playlist in en zing keihard twee nummers mee. Dan ben ik al thuis, maar dat is net genoeg om mijn werk los te laten en met een leeg hoofd thuis te komen. Belangrijk, want thuis wil ik er zijn voor mijn twee jongens van twaalf en wijftien, en niet meer met mijn werk bezig zijn. Mensen op de weg vragen zich vast af wat ik aan het doen ben, want ik zing uit volle borst en hoofdschuddend mee. Meestal kies ik songs van jonge Australische zangeressen als Amy Shark en Meg Mac. Ik ben niet van de golden oldies; ik vind het interessanter om de muziek van e nieuwe generatie te volgen.’
Vecht
‘Ik ben een stille vechter, die vastberaden op haar doel af gaat. Je zult mij niet als Gordon Ramsay schreeuwend in de keuken zien staan, maar ik weet wat ik wil en streef in mijn werk naar perfectie; ik kan slecht werken met mensen die zich ergens makkelijk van afmaken. Never cut corners. Maar luid ben ik alleen als ik lach. Ik kom uit een harmonieus gezin. Mijn ouders heb ik nooit horen ruzien en ik schrik nog steeds als mensen gaan schreeuwen.’
Huil
‘Ik schreeuw niet, ik huil. Ik ben niet iemand die haar tranen probeert in te slikken. Ik kan huilen van verdriet en uit bewondering of ontroering. Laatst zei mijn zoon: “Ik ben zo blij dat jij mijn moeder bent. Je doet alles zelf en je bent zo sterk.” Dat kwam binnen. Ik ben niet meer met hun vader samen en twee opgroeiende kinderen én hard werken is een lastige combinatie, maar blijkbaar doe ik ‘t goed.’
Bid
‘Ik kom uit een gelovig gezin en begrijp de behoefte om ergens in te geloven, maar ik heb weinig met God. De boeddhistische filosofie spreekt mij meer aan. Ik vind het belangrijk om goed te zijn voor de wereld en anderen. Niet dat ik stapels boeddhistische boeken lees. Aan yoga of mediteren doe ik ook niet; als ik mijn hoofd wil leegmaken, ga ik hardlopen langs het strand. Ik woon vlak bij Bondi Beach.’
Lach
‘Lachen is het beste medicijn. Ik lach graag, veel en hard. Ook om mezelf. Door mijn leeftijd en carriere word ik vaak gevraagd om te spreken op bijeenkomsten voor vrouwelijke ondernemers en daar vertel ik graag grappen over mezelf. Een keer wilde ik in een vergadering een punt maken en noemde ik degene die ik wilde overtuigen constant bij de verkeerde naam; hoe erg is dat! Om jezelf kunnen lachen is gezond. Dat vind ik het fijne van ouder worden; je kunt jezelf wat beter op de hak nemen. Met mijn kinderen kan ik ook erg lachen. Ik houd van een huis waar veel mensen zijn en veel gelachen wordt.’
Werk
‘Ik ben gedisciplineerd in mijn werk. Ik werk hard en eet nooit buiten de deur. Daardoor ben ik altijd om zes uur thuis voor mijn kinderen. Werk is belangrijk, maar het is niet álles. Hoewel ik een enorme drive heb. Ik wil mensen inspireren om lekker te koken. Ik wilde als tiener al iets met food en styling doen, maar dacht dat ik er niet goed in was. Tot ik op mijn 23stemet een backpack de wereld over trok en in Frankrijk zag dat crêpes op veel manier worden geserveerd: gevouwen, gerold, in driehoeken. Dat was mijn eureka-moment: ik kon m’n eigen stijl bouwen.’
Bewonder
‘Mensen die door wat ze kunnen de wereld mooier maken: modeontwerpers, fotografen, kunstenaars. In Amsterdam logeer ik altijd in een B&B waar de eigenaar veel oog heeft voor detail. Dat maakt me blij. Net als een mooi blad op de grond of beukennootjes in het park. Als je de details kunt zien, wordt ’t leven veel kleurrijker.’
Ben je ook benieuwd naar de lessen in geluk van Jan des Bouvrie? Lees zijn lessen hier!
