Kinderen krijgen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Melany weet hier alles van. Zeventien jaar lang had zij een kinderwens, maar het lukte niet om zwanger te worden. Artsen vertelden haar dat ze uitbehandeld was, maar toen gebeurde ineens het uitzonderlijke: ze werd op haar 42ste toch op een natuurlijke manier zwanger. Haar filosofie is Ubuntu en er zijn 2 woorden die van toepassing zijn op haar: delen en positief blijven. 

Kinderwens

‘De wens voor een kind is een oergevoel, lichamelijk dan. Geestelijk is het de enorme behoefte om het maken van zo een puur wezentje. Alle 388 fases waar mensen die een kinderwens hebben doorheen gaan, heb ik meegemaakt: medisch, niet-medisch, sociaal, maatschappelijk, psychisch. Het traject waar je ingaat als de kans groot is dat je niet op een natuurlijke manier zwanger kunt raken, heb ik als heel zwaar ervaren. Er zou betere begeleiding moeten komen, voor, tijdens en na het traject.’

Uitbehandeld

‘Toen ik te horen kreeg dat ik uitbehandeld was, geloofde ik er niets van. Ongeloof. Het voelde bijna als een belediging en die term keur ik dan ook heel erg af. Het is namelijk niet zo dat JIJ uitbehandeld bent. Dat klinkt alsof je uitgespeeld bent, je beurt is over, maar dat is helemaal het geval niet. Het is geen diagnose, het is niet eens een aanname. Het effect van zo een uitspraak wordt zwaar onderschat, vrouwen zuigen dit op. Het laat een afdruk achter op hun zelfbeeld.’

Wonder

‘Ik was bezig met het hervinden van rust en balans. Ineens werd ik niet meer ongesteld. Het onmogelijke werd werkelijkheid: ik was zwanger! En nog op de natuurlijke manier ook. Wie had dat gedacht? Het laatste advies was eiceldonatie en hier hadden wij het toch zelf even geflikt. Ik was (ondanks dat ik me 25 jaar oud voelde door de maatregelen die ik had getroffen) 42 jaar. Toen het echt tot me doordrong ging ik van alles voelen, maar ik ben geen dag misselijk geweest. Het was echt de perfecte zwangerschap, de perfecte bevalling en een ijzersterk gezond kind.’

Omgeving

‘Het moment dat we het aan familie en vrienden vertelden, was bijzonder. Iedereen heeft gehuild. Dat maakte diepe indruk en je realiseert je dan ook dat het verdriet (maar ook het geluk) niet alleen effect heeft op de wensouders maar op de gehele omgeving. Daarom stop ik er nu ook zoveel energie in om anderen te helpen met mijn stichting Kinderwensbloggers. Dit is een verzamelplek voor mensen die schrijven over het vervullen van hun kinderwens. We willen door het samenbrengen van deze bloggers op één plek gehoor geven aan de problematiek rondom vruchtbaarheid. Ik vind dit een eer om te doen, de wereld kan zo mooi zijn als je hem zelf maakt. We brengen niet alleen positieve energie naar lotgenoten, we informeren en adviseren op alle vlakken. Ieder jaar doen wij ook mee aan de Dam tot Damloop om een gezicht te geven aan wie we zijn, niet zielig maar sterk. We doen mee omdat we willen laten zien dat we soms geen oplossingen weten maar altijd kunnen steunen en daar moeite voor willen doen..’

Risico’s

‘Volgens de tabellen zaten er natuurlijk risico’s aan mijn zwangerschap, maar mijn gynaecoloog zei dat de gehele zwangerschap volgens het boekje is verlopen. Bij 36+ zwangerschappen moet je eigenlijk een aantal testen doen, maar wij hebben er geen een gedaan. We hadden er alle vertrouwen in dat het goed zat.’

Levensles

‘De grootste levensles die ik geleerd heb, is dat je vertrouwen moet hebben in jezelf , in je lichaam en in de toekomst. Wat dat dan ook zal zijn. Luister naar je hart, want daar wordt de wens geboren. De enige die hoort wat je hart zegt dat ben jijzelf en als jij niet luistert naar je hart, hoort niemand wat het zegt.’

Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.