Vijf jaar geleden viel Daniëlle met haar gezicht op een ijzeren tramrails. Heel haar gezicht lag open, haar neus was gebroken en ze had een zware hersenschudding. Na één week begon ze weer met werken totdat ze in elkaar stortte. Sindsdien is ze echt voor zichzelf gaan leven.

Ongeluk
‘Het was donker, glad en begon net met sneeuwen. Met een goede vriend was ik onderweg naar het restaurant.  Het verkeerslicht stond nog op rood, maar wij staken alvast over. Ik liep arm in arm met hem en met mijn andere arm had ik mijn tas vast. Mijn sneakers gleden uit over de sneeuw en ik struikelde. Met mijn gezicht viel ik hard op de metalen trambaan. Alles zat onder bloed en heel mijn gezicht lag volledig open.’

‘Wij zijn gelijk naar de eerste hulp in het ziekenhuis gegaan. Mijn hand was dik maar gelukkig niet gebroken. Mijn knie was gekneusd en mijn gezicht werd schoongemaakt en gehecht. Van mijn hoofd hebben ze geen scan gemaakt, omdat ik frontaal was gevallen zou de kans op een hersenschudding heel klein zijn. Mijn neus was te blauw en dik, dus ook daar hebben ze geen scan van gemaakt.’

Door met werken

‘We zaten midden in een verkoopseizoen, dus een week na mijn ongeluk ben ik weer doorgegaan met werken. De zwellingen van mijn gezicht namen af en mijn hechtingen zagen er al een stuk beter uit. Ik had wel pijn, maar slikte veel pijnstillers en mijn werk zorgde voor afleiding. Ik had tijdens de vergaderingen wel veel last van het licht en hoorde vaak gesuis in mijn oor maar dat negeerde ik gewoon. Mijn werk was belangrijker dan ik, maar na 1,5 week ben ik in elkaar geklapt. Mijn lichaam gaf het op. Ik kreeg meer pijn en ik was enorm vermoeid. Mijn collega’s hebben mij toen naar huis gestuurd en ik ben gelijk naar het ziekenhuis gegaan om toch foto’s te laten maken.  Uit de foto’s bleek dat ik een zware hersenschudding had en dat mijn neus was gebroken.’

Workaholic

‘Ik zat in een gouden kooi. Ik haalde veel plezier uit mijn werk, had een goede functie en het betaalde goed. Maar ik had niet door dat ik echt enorm ongezond leefde. In de weekenden deed ik geen leuke dingen omdat ik bij moest komen van de werkweek en vervolgens ging ik maandag weer aan de slag. De balans in mijn leven was weg. Ik leefde om te werken. Ik was een workaholic.’

Stoppen met werken

‘Na een half jaar begon ik weer met werken, maar ik kreeg al snel last van burn-out verschijnselen. Ik was enorm vermoeid en ik merkte aan heel mijn lichaam dat ik rust nodig had. Door mijn ongeluk is bij mij echt de spiegel voorgehouden.  De manier waarop ik leefde, kon niet langer. Ik moest echt aan mezelf gaan denken voordat het weer fout zou gaan. Met heel veel moeite heb ik toen besloten om te stoppen met mijn baan. ’

Voor mezelf begonnen

‘Het was een lange zoektocht voordat ik wist wat ik wilde gaan doen met mijn leven, want daar had ik nog nooit eerder over nagedacht. Ik ben mijn gevoel gaan volgen en ik ben iets gaan doen waar ik blij van word en veel positieve energie van krijg. Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat ik ondernemende vrouwen wil gaan helpen om ze weer in hun licht te zetten, zodat ze zichzelf weer gaan zien. Met mijn levenservaring en Personal Branding inspireer ik vrouwen hoe ze zichzelf niet verliezen in werk en vooral te doen waar je energie van krijgt. Ik wil vrouwen laten stralen met mijn persoonlijk op maat gemaakte styling en fotografie. Het is belangrijk dat je jezelf blijft zien en echt doet wat je leuk vindt.

Spiegel

‘Mijn ongeluk heeft uiteindelijk heel veel positiviteit gebracht. Ik heb mezelf weer op de eerste plek gezet. Ik doe nu iets waar ik echt heel blij van word en waar ik toch balans heb. Ik ben mijn leven gaan leven, zoals ik dat wil en ik voel me vrijer en gelukkiger dan ooit.’