Haar zus heeft acute leukemie en ex-model en presentatrice Anouk Smulders zat ‘hoog in haar stresslevel’ toen ze voor WENDY op yogareis ging naar Italië. Er waren momenten dat het verdriet haar overmande, maar er werd vooral ook ontzettend veel gelachen. Anouk vertelt ons hoe ze de reis heeft ervaren:
‘Even weg uit de drukte van je dagelijkse bestaan? Om rust, inspiratie en nieuwe energie te vinden? Dan ben je van harte welkom op ons landgoed in Noord-Italië, lees ik op de website van LaContessa. De vraag is of ik op yogareis wil voor WENDY en er een reisverslag van wil maken. Daar hoef ik maar één seconde over na te denken. Yoga. Reizen. Italië. Lekker eten. Mooie wijnen. Rust. Hallelujaaahhhhh. Ik wil het allemaal!
Mokerslag
Ik hou zo ontzettend van goede timing, dit komt als een cadeau op mijn pad. De laatste weken zijn pittig geweest. Mijn lieve grote zus heeft de diagnose acute leukemie gekregen. Een mokerslag voor de hele familie. Inmiddels zit ze al een aantal weken in het traject. Na twee zware chemoblokken breken er nu rustweken aan voordat ze een beenmergtransplantatie zal ondergaan. Het liefst had ik haar meegenomen, maar ik beloof haar om te genieten en met bakken energie terug te komen. Reizen doe ik regelmatig en ik word er zo gelukkig van. Door het vele ‘wereldzwerven’, zoals ik het noem, ben ik besmet geraakt met het reisvirus. Er heerst bij mij altijd een enorme honger naar nieuwe locaties en mensen.
Frisse berglucht
Op het vliegveld van Verona ontmoet ik de (bijna complete) groep. Gek eigenlijk dat ik met deze vreemde mensen een week ga doorbrengen in een prachtig huis ergens in de bergen, een uurtje rijden van Verona. Bij aankomst worden we hartelijk ontvangen door de Nederlandse gastheer Arno en proosten we met z’n allen meteen even op een jarige reisgenoot. Na een wijntje stap ik een kraakhelder wit schoon bed in, met de ramen open en de frisse berglucht die hier heerlijk in je kamer hangt. Ik smokkel het lavendelzakje uit mijn kledingkast mee mijn bed in. Resultaat: negen uur slaap! Whooehoeeee.
Ontspannen
Als ik geniet van mijn eerste echte cappuccino, kijk ik om me heen en valt het me op dat iedereen zo lekker ontspannen is. Er heerst een heerlijk soort vanzelfsprekendheid. Het fijne van ’s avonds laat aankomen is de verrassing in de ochtend. Het uitzicht vanaf La Contessa over de bergen is werkelijk fenomenaal, de locatie is een droom. Arno redt mij meteen: een elektrische tandenborstel meenemen zonder de borstel is best onhandig. Maar hij heeft ze op voorraad. Tien punten voor de gastheer. Huishond labrador Luna maakt het plaatje compleet. Ik heb zo’n zin in deze week.
Tranen
Myrna van Yogadreams, ons yoga-opperhoofd, roept ons om haar te volgen naar het yogapaviljoen en zegt het heerlijke woord ‘onderdompelen’. Een geluksgevoel overvalt me. De yogalocatie is briljant. Na alle oh’s en ah’s beginnen we met een voorstelrondje. De tranen biggelen over mijn wangen (nu al…). Door mijn verhaal uit te spreken, realiseer ik me dat het erg pittig is geweest de laatste tijd en dat het niet zo goed met me ging. Ik voel me nu weer beter en voel weer energie en zit vol plannen. Maar ik voel ook angst, om mijn zus. Ik moet er zo van huilen… (Nou, ik ben dus Anouk, hoi allemaal!!!) Het voelt goed dat ik zo vrij kan zijn in deze nog onbekende groep. Na een heerlijke yogasessie – Myrna is echt top – mag ik een engelenkaart trekken:
MOED
Je hebt het in je, doe het gewoon
Wij, je engelen, zullen je steunen
Het is een mooie boodschap. Ik voel kracht. Kracht voor mijn zus, kracht voor mijn familie, kracht voor mijn gezin, kracht voor mezelf en kracht om mijn plannen door te zetten.
Comfortabel
Voor de lunch is er een moment voor ontspanning. Boek lezen, wat bladeren, schrijven, wat staren en ja, de telefoon wordt gecheckt. Hoe heerlijk is het dat iedereen zich zo makkelijk en comfortabel voelt en stil kan zijn bij elkaar. Na de lunch wordt er al “gevochten” over wie chef Marco mee naar huis mag nemen. Gegierd wordt er aan tafel. Dat het toch best gek zou zijn als je thuiskomt en zegt: ‘Liefje, dit is Marco, hij komt bij ons wonen.’ We worden hier zo ontzettend in de watten gelegd, gehoord en verzorgd. Ik vind het fenomenaal. Wijn was gisteren al ons slaapmutsje, en bij de lunch en het diner is er ook weer wijn. Hoe kan het ook anders met een wijnboer als buurman en uitzicht op de druivenranken. Het kan hier allemaal. De gesprekken zijn die avond bijzonder. Het maakt veel indruk op mij. Zo kort bij elkaar en al zo veel mooie momenten gedeeld. Iedereen voelt zich vrij en op zijn gemak. Wat een mooie ervaring.’
