Maak kennis met… Marceliene! De 29-jarige Alkmaarse besloot samen met haar vriend om Nederland achter zich te laten om alles van de wereld te zien. Marceliene gaat voor wendyonline bloggen over haar leven op alle verschillende plekken in de wereld. Dit keer stelt ze zich voor en neemt ze jullie mee naar Zanzibar. 

Welkom op Zanzibar

HAYYAAAAAA ‘ALA-S-SALAHHHHHH…’ Waar ben ik? Auw, kak, ik zie niks. Jees wat is het hier bloedheet. Met één voet nog verstrengeld in het muskietennet probeer ik op de tast mijn telefoon te vinden. Met één oog lees ik ‘5 am’. HAYYAAAA ‘ALA-I-FALAHHH…’ Waarom staat er een man met een megafoon naast ons raam?! Langzaam realiseer ik me waar ik ben. Zanzibar! En wat blijkt… Onze lieve buurman is de ietwat schorre omroeper die met zijn volledige ziel en zaligheid het dorpje vijf keer per dag oproept om te komen bidden… In de moskee… Náást ons huis.

Zanzibar dus… Zanzi wat? Oh, wacht dat is toch die tent op Curaçao? Super leuk! Zó handig ook dat ‘ze’ daar gewoon lekker ‘onze’ taal spreken. Oh. niet die Zanzibar? Een eiland in Afrika? Is het daar wel veilig dan? Waar zei je nou?

Wonen en werken in het paradijs

Bovenstaand scenario speelde zich dus af op een klein eilandje ten oosten van Tanzania. De plek waar wij voor twee seizoenen naartoe besloten te gaan. De plek waar wij beide nog nooit eerder geweest waren. Wonen en werken op een prachtig, warm eiland. Wij hoefden er niet heel lang over na te denken. Nederland is gewoon precies niet ons ding. Te koud, te nat en vooral teveel regels en gehaast. Vraag aan een willekeurige Hollander hoe het gaat en het antwoord is: ‘Ja, druk..’ Sociaal gezien is het natuurlijk ook niet echt aanvaard om je direct in de meest woedende kreten te uiten, dus zeggen we maar ‘goed hoor, lekker, ja, druk’. Maar goed, ik dwaal af.

https://www.instagram.com/p/Bms-rjDBxtV/?utm_source=ig_web_copy_link

Even voorstellen

Ik ben Marceliene, of Mars (29 jaar, geboren en getogen Kaaskop uit Alkmaar) en samen met mijn vriend Thomas besloot ik om in December 2017 alles in Nederland achter te laten.

Na zo’n achttien verhuizingen, zestien baantjes, drie opleidingen en wat cursussen weet ik eigenlijk nog steeds niet wat ik met de rest van mijn leven wil. Mensen zeiden vaak ‘wat ben je onrustig’ en dan dacht ik: moet ik dan toch eens vastigheid creëren? Maar van wie eigenlijk? Want hoe heerlijk is het om te denken: Geen koophuis, geen kids, geen vast contract, we gaan! Dus toen Tho zei: ‘Ik zou nog wel als kitesurfinstructeur aan de slag willen op Zanzibar’, dacht ik direct: dan doen we dat toch?!

Leven in een caravan

Om nog even flink te sparen besloten we de laatste drie maanden van ons verblijf in Nederland in een caravan te wonen. Niemand zal het misschien begrijpen, maar wij vonden het een hele mooie ervaring. De rust, de sterren en het geluid van diertjes om je heen, zalig! En aan die wc rol in je hand wen je ook wel weer.

Werken… maar waar?

Ooit wilde ik danseres worden. Ik deed er álles aan, maar helaas. Hierna werd ik aangenomen bij Hoge Hotelschool Den Haag. Een hoop bloed, zweet en tranen later (dit financiële drama moet het niet zo van de cijfertjes hebben) ging ik op zoek naar een grote mensen baan. Klasgenoten gingen direct aan de bak als ‘Executive F&B Operations Controller’ (wat?!) dus ik moest ook carrière gaan maken. Tot ik na twee jaar met m’n toffe titel in een op maat gemaakt pak dacht, ‘wat ben ik hier in vredesnaam aan het doen?’. Ik was 25 en zat tegen een burn-out aan. Mijn contract werd niet verlengd en nog dezelfde avond besloot ik om als animatrice aan de slag te gaan op een camping. Dat leek me nog eens leuk. In Frankrijk beleefde ik drie geweldige en leerzame maanden en ben ik erachter gekomen waar ik écht gelukkig van word. Sportlessen geven!

Take action

Hiermee wil ik niet zeggen dat iedereen zomaar een baan kan opzeggen om lekker ergens te gaan zoeken naar datgene dat je gelukkig maakt. Maar ik geloof graag dat alles mogelijk is als je er écht voor gaat. Als je blijft doen wat je altijd deed, zullen dingen gaan zoals ze altijd gingen. Dus, ben je ongelukkig, of vind je je leven saai? Doe iets! Ik ben misschien wat overdreven gelijk op een eiland gaan wonen, maar soms kan een kleine verandering al een hoop teweeg brengen. Of een grote.. Want inmiddels zijn wij doorgehopt naar een volgend eiland: Nieuw-Zeeland! Daarover gaat mijn volgende blog.

Carpe Diem.
X Mars

https://www.instagram.com/p/Be-me8Llt4t/?utm_source=ig_web_copy_link

Wil jij niks missen van Marceliene tijdens haar prachtige reizen? Volg haar dan op Instagram en lees haar blogs hier! Volgende week lees je over haar avontuur in Nieuw-Zeeland.