Niemand zo sterk in body & mind als de wereldkampioen kickboksen. Rico Verhoeven door de lens van Kim Feenstra, samen met Wendy zelf… ‘Iedere droom is een startschot.’
De wereld van Rico
Zweet gutst van dieprode gezichten. Hier, in Zevenbergen, is het ernst. Het geluid van doffe klappen, soms onderbroken door een korte zin, een aanwijzing, een aanmoediging, een schreeuw. Vrouwen en mannen matten zich alom af en in de ring staan ze: de dansende, ontwijkende, uitdelende en schakende wereldtoppers van het kickboksen. Alles met overgave. Duizenden gedachten geparkeerd. ‘Focus’ is hier het toverwoord. Beter worden, beter worden. De wereld van Rico Verhoeven. Trainer Dennis Krauweel, eigenaar van het strakke Super Pro Sportcenter waar we ons bevinden, denkt even na. De vraag blijft kort hangen. Waarom is juist Rico one of a kind? Dennis besluit tot een antwoord van één enkel woord. ‘Wilskracht.’ Natuurlijk, weet Dennis, Rico heeft talent, een team, je wordt niet zomaar wereldkampioen kickboksen en je blijft het ook niet zo lang als er geen basis is. ‘Maar wat hem echt onderscheidt van alle anderen, is wilskracht. Letterlijk: de kracht van zijn wil. Die is ongekend.’
Louter discipline
Even later zitten we met Rico in de auto en knikt de dertigjarige kickbokskampioen. Dennis heeft het juist gezegd. ‘Bij mij is er een ideale mix ontstaan waardoor ik zo goed weet wat ik wil, waarheen het moet, mijn doelen, hoe die te bereiken, de weg ernaartoe. Deels is mijn wilskracht aangeboren, deels is deze ontwikkeld. Mijn vader was echt hard. Hij had een karate-achtergrond, dat is er een van louter discipline. Hij was hard voor de mensen om zich heen, maar ook voor zichzelf. Die man… Al was hij nog zo ziek, hij ging naar zijn werk. Niet aanstellen, doorgaan. Hij stond er. Altijd. Daardoor kreeg ik mee: als je echt iets in het leven wilt, moet je er alles voor doen, alles voor geven. Dat heeft me voor 70 procent gevormd. Als kind heb je nog sterk dat je van alles wilt ondernemen, je aandacht vliegt alle kanten op. Mijn pa was er strikt in: “Jongen, ik zie dat jij iets kunt bereiken in deze sport, dan moet je wel volhouden.”
Een onmogelijke beslissing
Hij staart even voor zich uit, de reden laat zich raden. Praten over vader is praten over liefde maar ook pijn. In zijn meeslepende biografie Rico staat beschreven hoe zijn vader hem ver bracht, maar in de laatste jaren van zijn leven van hem afdreef. Vlak voor het toernooi in Amerika dat hem in 2013 de wereldtitel opleverde, moest Rico een onmogelijke beslissing nemen. Hij had niet genoeg geld om tickets te kopen voor al zijn stafleden en koos ervoor zijn vader, die in zijn begeleidingsteam zat, te vragen zijn eigen ticket te betalen. ‘En ik zei dat ik hem terug zou betalen als ik wereldkampioen was. Ik had in de ring een paar mensen nog harder nodig, die móésten mee. Mijn vader voelde zich aan de kant gezet.’
Lees het hele artikel in WENDY #28 die nu in de winkel ligt.
