fbpx

Paarden hielpen Angelic te helen van haar jeugdtrauma

Angelic had geen gemakkelijke jeugd, maar vond in paarden de rust en heling die ze al zo lang zocht. Nu heeft ze een eigen Retreat Centrum op de Veluwe, waar ze samenwerkt met paarden om mensen die problemen hebben te helpen. ‘Paarden zijn als een spiegel voor ons.’

‘Mijn jeugd was allesbehalve zorgeloos. Al op zeer jonge leeftijd werd ik door mijn biologische vader en moeder belast met geheimen. Toen ik 3 jaar was gingen zij scheiden, waarna al vrij snel daarna de nieuwe partner van mijn moeder in ons leven kwam. Beiden lieten zij de buitenwereld denken dat mijn zusje en ik niet de kinderen van mijn biologische vader waren, maar die van hem. Mijn biologische vader zag ik nog wel, maar minder dan hij voor lief had. Hij vond dan ook dat hij recht had op één van beide kinderen, en dat was ik. Tijdens één van de momenten waarop ik mijn biologische vader zag, ontvoerde hij mij. Zes weken lang was ik onvindbaar. Mijn moeder achterhaalde waar ik schuil gehouden werd. De partner van mijn moeder belde daar aan. Toen er werd opengedaan, greep de partner van mijn moeder mij vast en rende hij, met mij in zijn armen, naar de auto die daar klaar stond. Met piepende banden gingen we er vandoor. Onderweg schijn ik de hele boel bij elkaar te hebben gegild.’ 

Angsten en emoties

‘In de periode die ik doorbracht bij mijn vader zijn er dingen met mij gebeurd die ik lange tijd heb onderdrukt. Dit resulteerde in onzekerheid en angst. Niet alleen de angst om mezelf te zijn, maar ook om mijn ware ik, toen ik haar eenmaal gevonden had, te hechten aan anderen. Deze angsten en mijn allesbehave zorgeloze kindertijd zorgden ervoor dat ik de ziekte ME/CVS  kreeg (red: ME/CVS is Myalgische Encefalomyelitis, ook bekend als het Chronisch Vermoeidheidssyndroom. Mensen met ME/CVS zijn niet alleen uitgeput vermoeid, maar hebben ook andere chronische klachten. Mijn lijf en ik waren uitgeput, we verlangden naar rust en heling.’

Alternatieve helingsmethode

‘Als klein meisje vond ik rust bij paarden. In mijn kindertijd waren zij al een belangrijk deel van mijn leven geweest en toen ik ziek werd, kwam die diep gekoesterde liefde weer naar boven. Ik wilde niets liever dan hen weer deel van mijn leven te laten zijn, dus ik besloot een paard te verzorgen. Niet veel later kocht ik zelf mijn eerste paard. Daarnaast ging ik op zoek naar, naast de rust die dit paard mij bracht, heling en energie op alternatieve wijze. Ik volgde een opleiding tot Reiki-Master en een opleiding tot energetisch therapeut. In eerste instantie om mijzelf te helen, maar al snel bleek dat anderen ook baat hadden bij mijn healing sessies. Naderhand kwam er een opleiding healing en communicatie met dieren op mijn pad, die ik met beide handen aangreep. Vanuit daar werd mijn toen inmiddels opgebouwde praktijk voor mensen, uitgebreid naar paarden.’

De spiegel voorhouden

‘Door het volgen van diverse opleidingen gaf ik met behulp van mijn paarden healings aan cliënten. Niet alleen merkte ik dat er met regelmaat problematiek vanuit de cliënt weerspiegeld werd in bijvoorbeeld een blessure van een paard, maar ook dat de mijn eigen paarden mij zélf regelmatig een spiegel voor hielden. Wanneer ik de onrust zelve ben, voelen zij dat aan. Inmiddels geef ik transformatie retreats voor zowel mannen als vrouwen. Ik heb nu het eerste Retreat Centrum op de Veluwe waarbij het paard als coach dient. Het gevoel van veiligheid, vertrouwen en liefde, zowel voor mijn cliënt als voor het paard, staat hierbij voorop. Met paarden hoef je niet per se te praten. Zij laten jou zien wat er nodig is om heling te kunnen vinden, door jou te laten voelen wat hiervoor naar boven dient te komen. Niet alleen ikzelf, maar ook mijn cliënten vinden dankzij de paarden het gevoel van veiligheid, die ik in mijn jeugd niet eerder voelde. Mijn cliënten vinden op mijn centrum het gevoel van rust dat ik zelf ook zo lang heb gezocht. Daarnaast geef ik lezingen aan en voor vrouwen. Hierbij staat de boodschap centraal dat, hoe zwaar je verleden ook is geweest, je je angsten onder ogen moet komen om weer 100% jezelf te kunnen zijn en écht te leren leven. Dat is ook hoe ik het voel. Ik heb heel veel lagen moeten afpellen om de trauma’s uit mijn jeugd achter me te kunnen laten. Maar daardoor sta ik nu in mijn kracht. Alles wat je hebt meegemaakt, bied je de kracht om vandaag de dag te zijn wie je bent.’

Benieuwd naar het werk van Angelic? Bekijk hier haar site of klik hier voor haar Instagram.

Lees ook:

Wendy’s winactie krijgt een bijzonder vervolg: parfum voor Sanne van 19 die besmet is met het virus Corona

Chetanya ontdekte dat ze een gave heeft en is nu medium: ‘Ik dacht eerst dat ik gek was geworden’

Volg je hart, loop je eigen pad dus treed buiten je comfortzone. Deel 2!

Vorige week vertelde Lotte over een hele grote spiegel die ze voor zich hield, de irritatie die ze voelde wanneer mensen zeiden: ‘na het weekend doen we weer gewoon’, en het bewust worden van haar eigen gedrag. Kun je je dat nog herinneren? Vandaag vertelt ze meer over haar irritaties en de onrust in haar lijf.

‘Maar waarom zei ik dan toch een paar weken geleden die bloed irritante zin: na het weekend normaal doen?’

Het antwoord is simpel… Onrust! Ik had een paar intense weken achter de rug met veel verschillende locaties en veel verschillende mensen. Voor mijn gevoel had ik veel chaos gebracht in ons relaxte camperleventje. Mijn dagelijkse routine van yoga en meditatie ontbrak. Geen rust in mijn hoofd en geen rust in mijn lijf. Waardoor ik makkelijker ging oordelen over goed en slecht. Terwijl ik in deze periode juist meer naar mijn lijf moest luisteren en waar mijn behoeftes nou echt lagen. Daardoor ontstond een slecht gevoel over de dingen die ik deed, of juist niet deed. Wat ik at of deed was niet dat reden dat ik me rot voelde, maar de gedachtes die ik daarover had… Dat liet me rot voelen. Je zou zeggen: ‘been there, done that’, maar blijkbaar nemen deze sneaky gedachtes het heel snel van je over als je maar even niet oplet. En juist deze gedachtes, brengen je weer in die spiraal van gezond-ongezond en goed gevoel-schuldgevoel.

‘De kunst is dus niet om die sneaky gedachtes (die irritaties) te vermijden.’

Want voor je het weet, poppen ze op een onverwachts moment weer op. De kunst is dus om ze op tijd te herkennen en om te begrijpen wat ze je vertellen. Want herken je die gedachtes op tijd… Dan kun je bij jezelf nagaan waarom ze juist nu oppoppen. En dat zorgt ervoor dat je niet meegaat in die stroom van negatieve gedachtes of emoties, maar dat je vanuit een ander perspectief, vanuit een helikopter view naar jezelf kunt kijken en juist van de situatie kunt leren. Dat zorgt voor blijdschap! Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen.

De ‘mean girl’ zal er altijd blijven.’

De belangrijkste les is inzien dat die sneaky gedachtes altijd blijven op-pop-pen. Hoe ver je ook ontwikkeld bent en hoeveel cursussen of opleidingen je ook hebt gedaan, de ‘mean girl’ zal altijd weer een keer tevoorschijn komen. Wat wel kan veranderen is je reactie op die sneaky stem. Want wanneer je inziet dat het maar een stemmetje die jou klein wilt houden en die jou bewust in het land van angst en schaamte opsluit, dan blijf je daar niet hangen. Pas dan begrijp je dat jij de kracht hebt om een andere gedachte in te brengen. Een gedachte die je blij maakt en stimuleert in plaats van afbreekt en remt.

‘Oke, wat heeft dit nou allemaal te maken met die ene zien: na de vakantie weer normaal?’

Het gaat heel simpel over het durven luisteren naar je eigen stem. Durven inzien wat je stem te vertellen heeft. Hang die helikopter boven jezelf… Want blijkbaar heb je iets gedaan wat niet bevalt. Blijkbaar denk je met je hoofd aan het verleden of plak je labels op de dingen die je doet. Je denkt dat wat je doet of hebt gedaan niet goed is, maar de vraag is: ‘is dat zo?’ Is het oordeel dat je hebt over de dingen die je doet niet pijnlijker dan de acties zelf? Of misschien ben je je lichaam voorbij gegaan en is de grens bereikt. Weet je wat nou de grap is? Zolang we in dit moment blijven hangen en niet denken aan het verleden of aan de toekomst, dan kan jouw compensatiegedrag niet bestaan. Dit gedrag gaat over acties uit het verleden. Je denkt aan iets wat al is geweest, je voelt je daar niet lekker bij. Je voelt je er schuldig over en je probeert het te compenseren. Daarom heeft compensatiegedrag ook vaak zo’n negatieve lading. De kunst is dus om in dit moment te blijven, niet te oordelen, maar probeer te voelen waar je NU behoefte aan hebt. Dat is voldoende!

lotte blog

Volgende week geeft Lotte een hele goede en gebruikelijke tip. En we hebben weer een hint voor je… ‘Live in the moment!’