Een aantal jaar geleden kregen Melanie Ferranti (43) en haar man het idee om naar Italië te emigreren. Toen Melanie in 2018 ernstig ziek werd, hakten ze de knoop door. Ze gingen zo snel mogelijk hun droom verwezenlijken en maakten plannen om naar Italië te verhuizen. Nu wonen zij in de streek Abruzzo en openen zij binnenkort de deuren van hun Villa Ferranti voor de eerste gasten. Melanie: ‘Je moet niet wachten met de dingen die je graag wil doen. Het kan zomaar afgelopen zijn.’

‘Toen ik afgelopen augustus voor de laatste keer in Italië was, reed ik alleen in de auto op de heuvel met uitzicht op ons huis, de prachtige omgeving en met een mooi Italiaans nummer op de radio. Plotseling overviel mij het gevoel dat ik daar thuishoor in Italië en dat ik precies op de juiste plek ben. Het was een gevoel van thuiskomen en ik moest een brok in mijn keel wegslikken.’

Italiaans bloed

‘Mijn liefde voor Italië komt niet zomaar uit de lucht vallen; ik ben namelijk half Italiaans. Ook het emigreren zit in mijn bloed. Mijn grootouders van mijn vaderskant zijn geboren op Sicilië, maar vertrokken in 1921 naar Amerika. Daarna vertrok mijn vader op zijn beurt naar Nederland. Samen met mijn man en zoontje ben ik vaker in Italië geweest. Het leven spreekt mij daar heel erg aan: het eten, het klimaat en de mentaliteit. In 2018 zijn we meerdere keren naar Italië afgereisd om gebieden te bekijken waar we misschien wilden wonen. Het plan om te emigreren naar Italië zat in ons hoofd, maar niks was nog concreet.’

Ernstige gezondheidsklachten

‘In datzelfde jaar werd mijn gezondheid slechter. Ik werd snel moe en aan het einde van de dag was ik bek af. In eerste instantie dacht ik dat het normaal was, ik was moeder, had een drukke baan en daarnaast een druk sociaal leven. Ik had niet het idee dat er iets mis was. Totdat ik in oktober merkte dat ik na het douchen buiten adem raakte van mezelf afdrogen. Toen ik dat merkte, ben ik naar de huisarts gegaan. Zij verwees me door naar het ziekenhuis. Ondertussen gingen we naar Italië om de volgende regio te verkennen. Ik mocht van mijn huisarts gelukkig nog vliegen. Tijdens die trip werden mijn klachten erger. Ik was heel erg benauwd en ik voelde steken in mijn borst en rug. Vroeger heb ik gerookt, dus ik was bang dat ik kanker had. Dat bleef in mijn hoofd spoken.’

Longen vol embolieën

‘Terug in Nederland werden er scans van mijn longen en hart gemaakt. De specialist schrok zich rot. Dat liet ze niet merken, maar na de scan rende ze gelijk naar de cardioloog. Mijn rechterhartkamer was twee keer zo groot als mijn linker. Dat kwam omdat er veel bloedstolsels in mijn longen zaten. De dokter vertelde me dat ik een dubbele, zware longembolie had en ik meteen naar de spoedeisende hulp moest. Dat was heel erg schrikken. Ik realiseerde me later pas dat ik wel dood had kunnen zijn. Gelukkig konden ze me goed behandelen met bloedverdunners. De meeste bloedpropjes gingen weg. Toch werd ik niet helemaal beter. In december 2018 kreeg ik te horen dat niet alle bloedpropjes zouden verdwijnen en de kans op hartfalen groot was. Dat merk ik vooral als ik een lange trap op loop of door de bergen wandel. Maar ik kan er prima mee leven. Nu ik niet meer heel erg ziek ben, neem ik het mezelf kwalijk dat ik zo lang met mijn klachten heb rondgelopen. Ik moet het mezelf vergeven dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken. Nu weet ik dat ik beter naar mijn gevoel en lichaam moet luisteren.’

Abruzzo

‘Toen ik niet meer ernstig ziek was, wisten we zeker dat we naar Italië gingen emigreren. We zouden niet wachten tot ons pensioen, maar het zo snel mogelijk realiseren. In 2020 gingen we concreet kijken naar huizen. De streek stond vast, het werd Abruzzo, dat ligt aan de Adriatische zee. We kozen voor die regio omdat de natuur daar schitterend is, het klimaat aangenaam en er goede scholen in de buurt zijn voor onze zoon. Hoewel in 2020 het coronavirus uitbrak, mochten wij nog steeds reizen omdat het voor zakelijke redenen was. Het was fijn maar tegelijkertijd gek om naar het buitenland te mogen.’

In de verte: het huis van Melanie

Obstakels

‘We waren dolblij toen we een huis hadden gevonden dat aan onze eisen voldeed. Het ligt tussen de heuvels en heeft meerdere kamers die we kunnen verbouwen tot appartementen. Het heeft veel mogelijkheden voor een vakantieverblijf. Toch liepen we tegen een aantal dingen aan voordat we het huis konden kopen. De Italianen werken op heel een ander tempo en een hele andere manier dan wij. We wilden een contract laten tekenen door de eigenaars, en meestal duurt dat één of twee weken, maar bij ons duurde dit zes weken. De reden? Ze waren bezig met de olijfoogst. Daar waren ze 14 uur per dag en 7 dagen per week mee bezig. Zo kwamen we erachter dat Italianen andere prioriteiten hebben dan Nederlanders.’

Perfecte locatie

‘Nog steeds zijn we heel erg blij met het huis dat we gekocht hebben. Het ligt in een prachtige omgeving, de zee is op 35 minuten rijden van ons huis en aan de andere kant liggen bergen. Sinds 22 april zijn we hier in Italië. We zijn nu alleen maar aan het klussen de hele dag. Op dit moment hebben we meerdere appartementen gemaakt in onze villa Ferranti. Verder hebben we ook een zwembad met een prachtig uitzicht. Aanstaande maandag verwachten we al onze eerste gasten. Vanaf juli en augustus hebben we al een stuk of achttien boekingen. Het is soms nog heel gek om te beseffen dat ik hier blijf wonen in Italië en dat we niet op vakantie zijn. Het voelt ook eigenlijk niet als een vakantie. Ons zoontje van zeven zit hier nu op school. Dit ging in het begin wel moeilijk, maar nu gaat dat steeds beter en heeft hij ook al wat vrienden gemaakt. We kennen al veel Italiaanse mensen en spreken zelf ook al steeds beter Italiaans. We willen hier echt integreren. Op dit moment heb ik nog steeds mijn longembolieën en die gaan ook niet meer weg. Ik merk wel dat ik door het vele traplopen hier vaak moe raak. Mijn gezondheid is niet helemaal optimaal, maar ook niet slecht. De rest van mijn leven moet ik bloedverdunners blijven slikken, maar daar heb ik geen last van. Ik ben hier continu in beweging wat bijdraagt aan de gezondheid van mijn lichaam. In de toekomst willen we er nog twee appartementen bijmaken. Ons eigen deel waar we willen wonen, moet ook nog afgemaakt worden. Maar hier moeten we eerst nog even voor sparen.’

Wil je het avontuur van Melanie en gezin volgen? Klik dan hier.

Plinius Homes

Het idee voor Plinius.homes  komt voort uit het enthousiasme van een groep vrienden over Italië. Vaak deelden zij hun geheime tips van de mooiste huizen en plekjes in Toscane met vrienden, maar al hun tips verzamelen zij nu ook op hun nieuwe site Plinius Homes. Je vindt hier een selectie van prachtige villa’s in Toscane om te huren. Villa’s die allemaal persoonlijk door het team zijn bezocht en geselecteerd, op de prachtigste plekken en allemaal op een stijlvolle manier ingericht en gedecoreerd. Ook vind je er leuke tips over Toscane. Voor deze zomer zijn er nog een aantal plekken te huur, neem een kijkje op de site. Plinius is een brand new start up en de collectie huizen wordt de komende maanden verder uitgebreid, houdt de site in de gaten!