Onze blogger Wendi, werkzaam als transformatiecoach/therapeut schrijft verhalen uit de praktijk, waarmee zij jou hoopt te inspireren om meer in verbinding te staan met jezelf. Deze week gaat het over piekeren. Kun je de lat minder hoog leggen voor jezelf? In onderstaand verhaal beschrijft ze het proces van Suus.
Daar gaan we weer. Ik voel het komen. Mijn hoofd ontploft. Ik maak me weer druk over van alles en nog wat en ik kan het niet stoppen. Ik pak mijn hoofd in mijn handen en roep keihard tegen mijn gedachten: ‘Stop, stop, stop, en nu verdorie wegwezen!’ Het lijkt wel of het steeds erger wordt. Daar waar ik vroeger dacht, het komt goed merk ik dat het me steeds moeizamer afgaat.
Jarenlang verdiep ik me in alles wat te maken heeft met persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit: alles wat mij zou kunnen helpen om mijn mind tot rust te brengen. Ik pas alles toe, lees elk boek, volg cursus na cursus en zit als een Max Verstappen in een snel tempo alle YouTube-kanalen af te struinen naar die ene oplossing die voor mij werkt, want vinden zal ik het!
Piekeren, piekeren
Het lijkt maar even te werken voordat ik weer terugval in mijn oude gedrag: piekeren. Het lijkt alsof mijn gedachten mij overnemen, terwijl ik weet dat wij niet onze gedachten zijn. Ik weet veel, maar ik voel het niet! Ik wil het voelen en structureel kunnen toepassen en het lukt me maar niet.
‘Ligt het aan mij? Doe ik het niet goed?’ Ik ben me bewust van de vragen die ik mezelf stel en probeer krampachtig tot een oplossing te komen: iets wat ik al jaren doe. Ik heb geprobeerd om mijn gedachten te laten gaan, te observeren, gade te slaan en er geen betekenis aan te geven. Het helpt niet.
Maar waar pieker ik nu eigenlijk over? Ik pieker over het feit dat ik pieker en ik pieker over dingen in de toekomst die nog niet eens gebeurd zijn. Gewoon pure angst over hoe dingen kunnen gaan lopen. Goh, dat is best interessant. Als er geen beren te vinden zijn, dan creëer ik ze wel. Ik heb inmiddels gemerkt dat dát een verdomd goede ‘skill’ is van mij.’
Het inzicht
Ik staar naar buiten en realiseer me, dat de manier waarop ik met mezelf omga mij niet verder brengt. Na al die jaren ben ik het vechten beu. Er komt een vraag in me op: ‘Kan ik eens goed kijken naar de vrouw die ik nu ben en alle oordelen over mezelf over hoe ik vind dat ik zou moeten zijn, loslaten? Ik kan nu eenmaal piekeren, dat zit in mij! Ik krijg een inzicht. ‘Natuurlijk heeft het nooit gewerkt wat ik geprobeerd heb, ik kon het niet ontvangen. Ik was zo aan het vechten tegen mezelf, omdat ik van mezelf verwachtte, als koningin piekeraar, dat ik mezelf zou omtoveren tot iemand die volledig luchtig in het leven zou staan. Dat ik dit nog liever vandaag dan morgen wil met mijn zevenmijlspumps aan, resulteert constant in een teleurstelling. Ik heb gewoon ongelooflijk veel moeite mezelf te accepteren. En die lat, die leg ik zo hoog dat er een verrekijker bij te pas moet komen.’ Ik realiseer me dat mijn weerstand tezamen met de druk die ik op mezelf leg, mij in die vicieuze cirkel houden.
Ik realiseer me ook dat de angst die ik ervaar, als ik me bedenk hoe het allemaal wel niet verkeerd kan lopen, iets zegt over mijn vertrouwen. In één keer schiet mij een vraag te binnen: ‘Maar wat nu, als ik meer mag vertrouwen dat het goedkomt en de manier waarop het goedkomt zou durven loslaten?’ Ik weet dat dát voor mij een hele grote uitdaging gaat worden.
Acceptatie
Laat ik in plaats van het constant zoeken naar een oplossing eens proberen om mezelf te accepteren zoals ik nu ben en me meer te richten op het ‘zijn’. Ik neem me voor dat als ik voel dat mijn piekergedachten zich weer opbouwen, ik tegen mezelf ga zeggen: ‘Aha, daar zijn jullie weer, de piekerbrigade!’ Mijn fantasie is groot genoeg om die hele brigade voor me te zien. Onder leiding van een zorgelijk opperhoofd volgt een volledig uitgedost team. Eens soort fanfare met een groot gezamenlijk spandoek waarop staat: ‘Groetjes van de familie ‘Ja-Maar-Als’.
Ik moet er eigenlijk wel een beetje om lachen. Die zelfspot werkt voor mij ondersteunend om mijn gedachten meer waar te nemen, dan dat ik erin verdrink. Ik ga de lat niet meer zo hoog leggen voor mezelf: ik doe het stap voor stap. Een beetje luchtiger in het leven staan is voor mij al een enorme stap voorwaarts en voor nu meer dan genoeg!
Het bevalt me eigenlijk wel om met meer zachtheid naar mezelf te kijken. ‘Goh, zou ik meer openstaan nu voor overgave en acceptatie? Misschien wel.’ Inmiddels weet ik nu dat ik mezelf die vragen beter niet kan stellen want ja, de piekerbrigade staat voor nu nog op scherp hè!
Ik voel me een stukje lichter worden en het feit dat ik dát voel, doet me realiseren dat ik op de goede weg zit!
Liefs, Suus
(proces verwoord door Wendi)
Over Wendi
Wendi is werkzaam als transformatie coach/therapeut en energiewerker. Ze begeleidt mensen bij veranderingsprocessen op diverse levensgebieden en gebruikt naast haar kennis & kunde haar heldervoelendheid om tot de kern te komen. Wil jij meer rust en helderheid ervaren in jezelf? Wil jij jouw energie in balans brengen om je vanuit daar te verbinden met jouw innerlijke kracht! Of wil je meer duidelijkheid over innerlijke processen? Meer informatie vind je op de website van Wendi.
